Ik heb in 2006 in mijn eentje gereisd in dat gebied gereisd. Cusco - Andahuaylas - Ayacucho - Huacavelica - Huancayo - Lima. Ik vond het qua veiligheid prima te doen, heb helemaal niks gemerkt van Lichtend Pad of wat dan ook. Ik vond het juist erg de moeite waard want de uitzichten zijn prachtig en er zijn weinig tot geen andere buitenlanders.
Een deel van de wegen is niet geasfalteerd en dat is wel pittig ja. Ook eng soms als je vlak langs een ravijn rijdt en je weet dat die modderweg her en der afgebrokkeld is. Maar op de geasfalteerde stukken (ook daar bij Arequipa enzo) rijden ze weer als gekken en snijden ze blinde bochten af met het gevaar van een tegenligger…
Abancay leek mij een saaie stad dus daar ben ik niet uitgestapt.
Andahuaylas vond ik wat vreemd, het had wel een leuk pleintje en wat restaurantjes en een internetcafe met aardige jongens, maar de mensen waren er over het algemeen wat achterdochtig en stug. In de buurt kun je het prachtige Laguna de Pacucha, Pachucha zelf, en de Sondor ruïnes bekijken.
Ayacucho vond ik een heel prettige en mooie stad, een soort ‘Cusco zonder alle hordes toeristen’. Er zitten veel Peruaanse studenten, lekkere restaurantjes, prima sfeer, veel mooie kerken (hoogste kerk-dichtheid per inwoner van Peru), en als je wilt kun je in de omgeving veel ruïnes (andere dan van Inca’s) bekijken. Het toeristisch info-bureautje “iPeru” op Plaza de Armas is superbehulpzaam en vriendelijk, en kan je ook precies uitleggen hoe je naar Huancavelica kunt reizen. Namelijk een bus nemen en bij het gat Rumichaca uitstappen, en dan wachten op de aansluiting naar Huancavelica. In mijn geval waren er verkiezingen én Semana Santa dus die tweede bus was al vertrokken, toen heb ik een taxi gebruikt tot Santa Ines en vanuit daar weer een lift gekregen van twee jonge priesters. Dat stuk gaat over bergen boven 5000 meter, prachtig! Volop sneeuw, alpaca’s en boeren onderweg.
Huancavelica vond ik een heel fijn dorpje, vooral de mensen waren er erg vriendelijk en nieuwsgierig. Iedereen wilde praatjes maken. Het ligt mooi tussen hoge bergen in en heeft een zwembad met (lauw)warm mineraalwater uit de bergen, dat geneeskrachtige werking zou hebben. Leuk om daar tussen de locals te zwemmen. Er zijn ook diverse leuke markten.
Vanuit Huancavelica gaat een oude trein naar Huancayo, reisduur 7 uur, duurste zitplaats is 13 Soles (ongeveer 3 euro?), door meer dan 30 tunnels en prachtig landschap. Er gaat ook een sneller electrisch treintje maar ik vond die oude wel tof. In de trein kun je warm eten kopen en komen ook allerlei verkopers langs met drinken en toetjes en warme maiskolven met zout etc.
Huancayo vond ik een wat sinistere grote stad. Je loopt gemakkelijk onverwacht een eng donker straatje in, maar er is niks naars gebeurd. Er zijn veel internetcafes en het is redelijk modern.
Tarma schijnt een leuk dorpje met een leuke markt te zijn dat ligt ongeveer halverwege Huancayo en Lima, maar daar had ik helaas geen tijd meer voor.
Naar Lima nam ik de bus, mooie rit door bergen en langs mijnen; tegenwoordig schijnt die treinverbinding ook weer in ere hersteld te zijn (dan was ik misschien iets minder misselijk geworden in de bochten want die buschauffeurs houden wel van gas geven).
Nou ja ik weet niet wat in jouw geval wijsheid is, ik vond het zelf in ieder geval erg leuk om deze route te doen nadat ik 8 jaar eerder al de ‘gringo trail’ had gevolgd (langs Pisco, Arequipa en Puno), met ook érg mooie highlights (Arequipa en Colca Canyon dus niet overslaan!) maar ook veel andere toeristen.
Op die route door de centrale Andes heb je vaak wat minder keuze uit busmaatschappijen en zit je echt naast de boeren en boerinnen in de bus, die zich duidelijk wat minder vaak wassen en een hoop tanden ontberen, en vaak erg verlegen zijn maar toch ook wel nieuwsgierig en wel open staan voor praatjes. Leuke culturele ervaring.
Suerte,
Cécile