Een leuke hotel in Pangandaran , een standaard hotel waar ook Nederlandse toeristen komen .
Je komt ze overal tegen .
Voor sommigen zou het een handicap zijn .
Ik vind het leuk om naar mijn medelanders te observeren .
Als je naar de strand wil , moet je alleen de straat oversteken .
De standaarkamers zijn relatief klein voor 3 volwassenen .
We waren met zijn 5 , 2 1 persoonskamer en 1 (Junior ?) suite achtige kamer .
Het is relatief groot met 2 ruimte , 1 slaapkamer ( met tv) en 1 “ontvangstkamer” ook met TV en minibar .De standaard verhaal.
Eigenlijk is het zonde van het geld , in principe ga je in hotel alleen voor het slapen .De rest van de dag ga je toch zwerven met je Kijang (huurauto) .
En dan kan een zwembad , “spa” met massage door lieftallige dames een toegevoegde waarde hebben.
Ben zelf in slaap gevallen tijdens zo’n massage sessie.
Het is echt een genot om na een vermoeiende omzwervingen in de buurt je te laten masseren.
Ik dacht 55.000 rupiah (toen 6-7 euro) exclusief fooi kan je 1 uur laten masseren.
Zo erg is het dat ik in slaap viel , en behoorlijk aan het snurken geweest.
Heb ik natuurlijk ontkend , maar een ander masseuse zegt , Ya , Pak , u bent echt aan het snurken geweest. Het is duidelijk te horen.
Waduh , verlegen toch ?
Ontkennen help niet meer , 2 tegen 1 wordt een beetje moeilijk .
Gelukkig gingen we de volgende dag uitchecken.
We hebben gekozen voor Surya Pesona omdat het leuker uitziet , we zijn 3 verschillende hotels wezen kijken , de keuze valt op Surya Pesona , door de ligging , en de levendigheid. Ook ziet de zwembad leuk uit.
Entertainment can be enjoyed at the fresh water swimming pool while feeling the warmth of sun. At the same time, there is a seperate massage centre where standard therapies are used to do treatments. Services like laundry, 24-hour parking etc, can also be fully availed.
Van dit verhaaltje door Meneer Atmadja heb ik, bij wijze van uitzondering, bijzonder genoten, Zijn schrijfstijl leent zich bij uitstek voor dit eenvoudige werk, met een ironische ondertoon. Het leest heel gemakkelijk weg, hoe anders dan de stukken waarin hij “moeilijke” onderwerpen gaat behandelen, dan lijkt het erop alsof men een bak gevuld met oud papier aan het uitzoeken is. Even doorgaan op de pijit (=masseer) ervaring, wel een verschutting als men zomaar in slaap valt. In dit soort hotels bieden de dames in het algemeen twee soorten pijit aan, of “message” zoals ze dat ook in dat land noemen. Als men ingaat op zo een message-aanbieding dan kan het zijn dat men gevraagd wordt te kiezen tussen “yang biasa” (gewoon) of “yang asmara” (met liefde). Yang biasa blijkt veel goedkoper te zijn dan die met asmara. Vaak is die gewone een beetje geknijp en gefriemel met diverse spieren. Indonesiërs zijn er gek van en denken dat iedereen kan masseren. Daar gaat men in de fout, want vaak kunnen ze er niets van en wordt het alleen maar als middel beschouwd om de naïeve toerist snel wat geld uit de zak te kloppen of om een excuus te hebben om een pijit asmara te verkopen. Pijit asmara is er speciaal voor heren, bij deze massage gaat de dame uit de kleren. De rest laat zich gemakkelijk raden. Uit het verhaaltje van Dhr. Atmadja blijkt niet hoe hij werd gemasseerd, echter daar hij in slaap viel moet het wel vrij vervelend zijn geweest.
:slapen:
Voor de toeristen die nog nooit gemasserd worden in Indonesia.
Er zijn verschillende massage gelegenheden , vanaf een habbekrats tot en met complete massage en spa behandeling in 5* hotels.
De ambiance , het personeel en de prijzen zijn ook verschillend .
Eerlijk gezegd heb ik nog nooit een 5* massage/spa ervaring opgedaan , simpel feit omdat het voor mij te duur is , en nog de vraag of ze goed kunnen masseren .
In veel van de zgn massage salons(Panti Pijat) moet men voorzichtig zijn , zie ook mijn verhaal over Hotel Savoy Homann. Bij de 4-5 * hotels is het veilig , men zal ook niet zo maar een “speciale behandeling” aangeboden krijgen .
Anders is het bij de zgn panti pijat (annex … , mag je zelf invullen).
In Jakarta en Bandung heb je de bekende Bersih Sehat formule , met ISO certifikaat.
Persoonlijk ga ik naar zo’n Bersih Sehat , en het is niet zo duur , ik dacht ongeveer Rp 100.000 per uur (2007) . Dus spotgoedkoop als je omrekend in euro.
In sommige gevallen ga ik ook naar de zgn Tuna Netra waar je gemasseerd wordt door blinde masseur of masseuse. Die zijn ook goed . Kost ongeveer de helft van de Bersih Sehat , dat komt omdat het een basic behandeling is .De faciliteiten zijn ook basic ,soms smoezelig voor onze begrippen , dat komt door de doelgroep , de klanten zijn indonesiers .
De echte liefhebber en kenner onder ons met massage ervaring in nederland zal zeker beamen dat als je goed gemasseerd wordt kom je zeker in de 7de hemel terecht , dat je zelfs in slaap valt.
En dan moeten jullie ook proberen zo’n massage-spa te regelen in Indonesia .
Ben echt benieuwd wat het verschil is .
Ik heb in Ubud zo’n 1,5 uur sessie gehad , speciaal opgeleide vrouwelijke personeel . als je de folder moet geloven heeft de eigenaar jaren ervaring en in de leer geweest bij een indiase masseur.
De faciliteiten , geuren , kleuren , badwater met bloemen , alles is byzonder , je waant je in de voorkamer van Nirwana . Je voelt de krachtige en toch zachte handen , je bent gelijk weg (met of zonder snurken) , en zeker als je de hele dag heb gelopen en getoerd .
Het is echt de moeite waard om een massage sessie in Indonesia te proberen.
Zou dit forum bezocht worden door patserige backpackers die 100.000 Rp voor een uurtje pijit over hebben? Dat zijn 20 bordjes nasi goreng, 30 gado-gado. 25 porsi lotis. 200 potong tahu goreng of 5 grote flessen Bintang, daar rijdt een tukang beca twee dagen dag en nacht voor. Ik vind dat echt bedragen die door mensen die niet weten wat ze met hun geld moeten doen worden uitgegeven, of een tauke besar zoals de schrijver van bovenstaande misschien? Het kan natuurlijk zijn dat deze na het wandelen zo vermoeid is dat hij een fysiotherapeutische behandeling moet ondergaan die later terug in de Nederlanden bij de verzekering gedeclareerd kan worden. Dan is het een slimme jongen denken wij dan maar.
Ook is het maar de vraag als er een fors prijskaartje aan hangt of je waar voor je geld krijgt. Dat zal ik nooit te weten komen, want aan mijn lijf geen tukang pijit, niet meer, want ik heb slechte ervaringen. Ik weet trouwens wel van meer westerlingen waar een tukang pijit enige vernielingen had aangericht. Ik kan me ook nog een kind (Indonesisch) herinneren dat gevallen was, het schoudertje zwol op….effies naar de tukan pijit, die kan en geneest immers alles. Het kind gilde het uit, later bleek dat het sleutelbeen gebroken was. Men zij gewaarschuwd. Hoewel bij de kapper is het wel lekker als je nek en schouders even worden gemasseerd, het leukste is die draai aan het hoofd zodat de nekwervels een “Krak” geven, de eerste keer dat mij dat overkwam dacht ik dat me kop eraf rolde.
Ik denk als je als een soort consumentenbond de tukang pijit zou moeten gaan waarderen dat er misschien 1 op de 10 echt kan masseren, twee een beetje, twee zijn er hoer (m/v) en de rest zijn wannabees die op geld uit zijn en vandaag tukang pijit zijn, morgen tukang ojeg, overmorgen guide en de dag daarop alles voor geld doen en daarbij veel “Kasian” roepen.
Dus slechts 10 % kan masseren, en dan nog een 20% een beetje, de rest zijn fakers.
Vrienden ,
ik vertel alleen maar mijn ervaringen , meer niet.
Daar hoeven we niet te discussieren of moeilijk doen , nietwaar ?
In Savoy Homan kost een Nasi Goreng ongeveer Rp 35.000 , exclusief fooi .
In Nederland betaal je bij de afhaal chinees of een javaans/surinaams afhaaltoko ook al E.7,50 voor een gewone nasi goreng plus stukje kip , gebakken ei , 1 stok smakeloze sate (babi/ayam) plus nep krupuk (udang).
De sambal oelek krijg je gLatis eLbij .
Goed , het is een mening , maar toch vreemd.
Hier wordt mensen die zo’n reis hebben gedaan in een bepaalde hoek gedrukt.
Ik denk niet dat dit topic bedoelt is om over andere reizigers en in dit geval een medelid te oordelen .
Ieder heeft zijn/haar eigen keuze , heeft zijn eigen normen waar hij het prettig voelt.
Ik ga ook niet tegen een medelid die in een 5* hotel slaapt van 200 dollar of meer per nacht en zit te dineren in de restaurant waar een pot koffie 60.000 kost (inhoud 2 kopje koffie) zeggen dat de mensen daar 1 dag moet werken om dat te kunnen betalen ?
Wie ben ik om dat te kunnen doen ?
Om misverstanden te voorkomen , ik ben gewoon een eenvoudige amsterdamse jongen die ook elke dubbeltje moet omdraaien voordat ik het kan uitgeven.
In al die jaren dat ik naar indonesia reis , ga ik meestal bij mijn ouders en familie logeren.
Hoef ik ook niet naar een *hotel te gaan .
Alleen de laatste jaren , wil ik ook weleens gek doen en naar sterrenhotels gaan omdat je toch een stukje ouder wordt en het ook beter kan permiteren.
Persoonlijk ben ik al tevreden met een goede en schone “melati” hotel .
Wel moet de kamer badkamer / toilet schoon zijn , en met airco.
