(origineel bericht op be-more.nl)
Hello! Hello!
Doing, doing! Het is kwart voor zes en de kerkklok gaat. Althans de mensen hier noemen het een kerkklok, ik noem het liever een gasfles waar tegenaan geslagen wordt. De dag is begonnen.
Ik blijf nog heel even liggen, maar om zes uur moet ik er toch echt aan geloven. Ik kom mijn bed uit, eet snel een boterham en ga naar mijn extra-aandacht-huisje. In mijn huisje zitten drie jongeren van 15 jaar, een meisje van 7 en twee kinderen van ongeveer 2.5 jaar oud.
Mijn dag begint dan ook met de twee kleintjes in bad doen. Dat gaat gelukkig steeds beter, want de eerste keer bleef het jongetje alleen maar huilen. Gillen is hij overigens ook erg goed in. Verder roept hij de hele dag ‘hello! hello!’. Het meisje is een stuk stiller, maar weet wel ontzettend goed wat ze wilt.
Ik haal de kinderen uit bad. Tijd voor het ontbijt, de tweede uitdaging van de dag. Eerst probeer ik hello te voeren. Het is me al snel duidelijk dat hij normaal zelf eet. Hij wil in elk geval niet geholpen worden! Ik geef hem zelf de lepel. Hij schept pap op de lepel en begint te schudden met de lepel totdat de pap overal heen vliegt behalve naar zijn mond. Ik pak de lepel af, en het gillen en huilen begint weer want hij wil zijn lepel terug. Gelukkig gaat dit elke dag beter. Vandaag zelfs gegeten zonder gillen en tranen!
Verder hebben we hier een rooster waarin je steeds wordt ingeroosterd voor andere dagactiviteiten: Babyroom (0-3 jaar), Daycare (4-6 jaar), homework room, zwemlessen, artroom, activiteiten uurtjes etc. Tot nu toe ben ik het meest in de babyroom geweest. Het zijn lieve baby’s en peuters, maar ik vind mijn uitdaging toch liever bij een oudere leeftijdscategorie. Ik heb dus heel veel zin om naar de daycare te gaan! Morgen mag ik daar heen. Een keer eerder heb ik al wel in een daycare klasje gestaan.
Ik loop naar het daycare klasje toe. Ik verwacht een chaotische lerares aan te treffen maar in plaats daarvan zit de oudste jongen van hier voor de klas. Lichtelijk verbaasd loop ik naar binnen. De chaotische lerares is dan misschien niet aanwezig maar het klaslokaal liegt er niet om. Stapels speelgoed opgestapeld langs de wand, het bureau is nauwelijks zichtbaar en in het bureau ligt speeldgoed, opgefrommeld crepepapier en wat andere rommel.
Tijd om de handen uit de mouwen te steken! We maken een poppenhoek, een bouwhoek, een knutseltafel, een puzzeltafel, een autohoek en nog wat losse tekentafels. Ook het bureau hebben we aangepakt. Een goed resultaat, al zeg ik het zelf.
De volgende dag ging ik nog eventjes terug om de lerares te ontmoeten. En ze was ontzettend blij met het gereorganiseerde klaslokaal. Hopelijk blijft ze er iets mee doen 
<em>Op de hoogte blijven van onze reis? Meld je dan nu aan voor de ‘mailinglijst’. </em>