(origineel bericht op be-more.nl)
Gewoon even een verhaaltje
Hallo allemaal,
Ik krijg van alle hoeken te horen dat ik meer moet bloggen haha…
Dus bij deze gooi ik er weer een verhaaltje uit.
Het jongetje waar ik in mijn vorige blog over vertelde is inmiddels alweer thuis bij mama, hoe dit verder gaat aflopen weet niemand maar als er ontwikkelingen zijn horen jullie het.
Nou zoals velen van jullie al op facebook hebben gezien is dat ik een geweldig mooi en leuk weekend heb gehad in de Wild Coast. Ik heb gemerkt dat je deze weekenden die georganiseerd worden door Be-more ook echt nodig hebt om even te ontspannen. Mijn volgende weekend staat gepland op 22 februari, naar Drakensbergen.
Gister hebben we een vrijwilligersdag gehad waar we met alle vrijwilligers langs een aantal projecten zijn gegaan, waaronder het project ‘Bobbi Bear’.
Dit project heeft mij ontzettend aangegrepen. Bobbi bear is een huis waar kinderen worden opgevangen die zijn verkracht en/of mishandeld. Hoe de vrouwen vertellen over hun liefde voor het project en wat ze allemaal meemaken, maakt je erg emotioneel. Ik heb zoveel respect voor deze vrouwen en ook mijn liefde gaat uit naar deze tere zieltjes. Ik kom voor ze terug, dat weet ik zeker!!
Op het traumacentrum is het redelijk rustig, er zitten dagen tussen dat de één na de ander binnen komt wandelen en soms is er bijna niemand te bekennen. Gelukkig zou je bijna zeggen, want dat betekend misschien dat het goed gaat met de mensen. Gister hebben we een soupkitchen gehad waarbij we soep en brooden uitdelen aan de arme in de community. De opkomst was erg groot en de mensen waren dankbaar. Volgende week doen we er weer één.
Geen dag is in ieder geval hetzelfde hier in Wentworth, en vervelen hoeven we ons nooit. Oh ja en nog 1 ding… Ik vrees dat jullie me niet meer herkennen als ik terug kom want het eten is hier heel erg lekker dus ik vrees dat ik een aantal kilootjes aankom
Nou ik vind dit wel weer genoeg voor vandaag… Aanstaand weekend staan er weer een hoop dingen gepland dus dan heb ik jullie weer wat te vertellen!
Veel liefs, Zanah