Nou, toen ik in 2006 voor het eerst naar Zuid Amerika ging, wat sowieso mijn eerste grote reis alleen was, heb ik er geen moment aan gedacht om op de bonnefooi heen te gaan. Ik had op dat moment geen idee hoe dat ‘backpacken’ in z’n werk ging, laat staan hoe en waar op eigen houtje een geschikte talenschool te vinden, terwijl ik geen woord Spaans sprak. Ik wilde graag naar Zuid Amerika, natuur en cultuur trokken me, maar ik was ook een beetje bang, omdat het nogal eens werd afgeschilderd als een gevaarlijk continent (waar ze je zo omleggen voor een paar tientjes)… Diverse reisverhalen lezende raakte ik echter overtuigd van hoe gaaf het was.
Ik wilde in ieder geval de eerste 4 weken vastleggen. Contact gezocht met een organisatie die mij op dat moment het meest aansprak (http://www.spanish-language-travels.com/), waarbij alles via de mail ging, en met hun hulp mijn reisplan invulling gegeven. De vrouw die mij hielp had veel gereisd in Zuid Amerika, en ze wist mij te enthousiasmeren en gerust te stellen. Ja, toen was ik nog niet bekend met dit forum (zou het wel een stuk makkelijker hebben gemaakt!).
Mijn eigen keuze was in eerste instantie gevallen op Sucre, Bolivia. Dat lag echter in het midden van het gebied dat ik ongeveer wilde bereizen, dus starten in Peru was logischer. Zodoende kwamen we op Arequipa terecht (sprak me meer aan dan Cuzco), een aangename stad met een heerlijk klimaat en een prachtige omgeving. Transfer en hotelletje in Lima, vlucht naar Arequipa, verblijf in gastgezin met eten, en 4 weken Spaanse privéles (80 uur) + activiteiten kostte me toen iets in de 900 euro. Mijn terugvlucht (na 4,5 maand) was van Buenos Aires.
Het was echt een top begin van een onvergetelijke reis. Het idee dat je begin januari, op een koude, druilerige ochtend Nederland verlaat, en 's avonds nog net het staartje van de avondspits in het klamme Lima meepikt, op weg naar een hotelletje. En dan de volgende dag de aankomst in Arequipa, bij 23 graden, een licht briesje en een hoogstaand zonnetje, met uitzicht op de besneeuwde vulkanen van de Andes. Dan verdwijnen de zorgen gauw…
De talenschool (gevestigd in een oud koloniaal pand, tevens cafeetje) was erg gezellig en je leert al gauw mensen kennen en je draai vinden in je (studenten)leventje aldaar. Gastgezin beviel goed, maar na 4 weken wil je ook echt wel een beetje vrijheid. Dan ben je gewoon klaar gestoomd om op reis te gaan!
De lessen waren prima, vond ik. Mijn leraar was gedreven, en organiseerde ook allerlei uitjes. Ze kunnen je in NL nog zo veel garantie geven over gecertificeerde scholen e.d. De kwaliteit hangt toch af van de leraar zelf, én van hoe graag je zelf wilt leren en bereid bent huiswerk te maken! Het gaat niet vanzelf, je moet er ook wel eens moeite voor doen. Na die 4 weken vond ik het nog erg moeilijk om Spaans te praten, maar de basis was gelegd. En na een tijdje (onder invloed van alcohol) praat je opeens Spaans, zonder er bij na te denken.
Sindsdien ben ik nog een half jaar, en 2 keer 2 maanden terug geweest in Zuid Amerika, waarbij ik ook altijd even terugkeerde in Arequipa. Spaans praten gaat vanzelf, ik heb in de praktijk veel (spreektaal) bijgeleerd en ik kan in principe alles zeggen wat ik wil. Lezen van boeken/kranten vind ik een stuk moeilijker, vaak worden er toch weer andere woorden gebruikt. Mocht ik ooit extra Spaanse lessen gaan volgen, dan ga ik het uiteraard zelf regelen. Maar met de kennis van voor m’n eerste reis, had ik het zeker niet anders gedaan. Het is gewoon prettig als dan het begin is geregeld en je een goeie start kan maken.