Hey hoi
Ik ben nieuw hier… Ik zie dat velen hun verhaal op hun eigen leuke, minder leuke manier opschrijven… Graag zou ik ook even mijn hart willen uitluchten, misschien is het herkenbaar, misschien krijg ik tips of meer duidelijkheid over mijn verhaal?
Juli 2016 ben ik met mijn 2 kinderen op vakantie gegaan in Alanya.
De laatste 2/3 dagen kreeg ik contact met een restaurant medewerker. We zijn met zijn auto naar de stad geweest en we hebben telefoonnummers uitgewisseld.
Zelf bleef ik tijdens ons Messenger contact wat voorzichtig vanwege mijn eerdere vervelende ervaringen in Nederland ( 4/5 jaar geleden ). Met prima Engels konden wij ons goed verstaanbaar maken… Ik deed het rustig aan, wilde mijn hart niet meteen bloot geven…
We hebben elke dag gepraat/gezien. Het was oprecht leuk, gezellig en lieflijk.
In december besloot ik dan een week alleen naar hem te gaan om te kijken hoe het daadwerkelijk ging.
Met z’n tweeën een hotel.
En dit ging heerlijk en zo vertrouwd… Voor een afwachtend type als ik, voelde ik mij zo fijn bij hem… Op straat, in de winkels, bij zijn ouders, zijn nicht, zijn zus… Overal nam hij mij mee als zijn vriendin, arm in arm, zo nu en dan liefkozend een kus…
Daarna uiteraard contact gehouden, elke dag zoals altijd…
En afgelopen donderdag sloeg de bom in, zomaar ineens…
Een vriend komt op Messenger, zou een vriend van hem zijn. Stelde mij vragen; hoe lang kende ik hem, wanneer zag ik hem, was hij mijn vriend etc etc… Door die vragen kreeg ik al een vermoeden hoe of wat…
Schrijvend vroeg ik mijn vriend, of hij deze persoon kende. Nee, mogelijk was dit zijn ex. ( hij heeft eerder al aangegeven dat zijn ex hem lastig viel; bellen en ophangen )
Terwijl ik nog schrijf met deze onbekende man, ga ik video-chatten met mijn vriend. En ik zie dat er iets mis is, alleen ik weet niet wat. Zijn gezicht staat gekweld, hij ziet er slecht uit… Ik vraag hem wat er is, hij kijkt mij niet aan… Kijkt mij aan, getergd, lijkt na te denken maar geeft aan dat hij boos is op zijn ex want zij benaderd mij. Hij voelt zich niet lekker, is te boos om te praten en wil gaan slapen… Beetje beduusd hang ik op.
Dan stel ik de onbekende persoon de vraag: ben jij zijn ex? Ja, schrijft ze en dan gaat de Pandora doos open zonder dat ik het echt besef…
Hij was de afgelopen weekend bij haar en niet aan de klus zoals hij het mij had gezegd.
Ik vraag om bewijs en ik krijg 2/3 intieme foto’s te zien… Een reserveringbewijs van het hotel met data en hun namen… Mijn net geopende hart lijkt neer te storten… Ik ben werkelijk verbaasd en geschokte en ik weet even niet wat ik moet.
Ik bel hem, schrijf hem maar hij blijft offline…
Mijn nacht is onrustig. Mijn vertrouwen in hem is omgeslagen in twijfels en zoveel vragen…
Hoe is het mogelijk dat je vanaf juli, dag in dag uit praat alsof je elkaars geliefden bent? En zo voelde het ook echt…
De volgende ochtend laat hij niks meer horen. Ik confronteer hem hiermee, schrijvend. Hij geeft aan dat ik het bewijs toch heb. Dat hij geen contact meer wilt, dat het over is. En dat hij een erg slecht persoon is… En daar mag ik het tot op heden mee doen.
Hij heeft mij van Messenger gehaald, van fb. Hij heeft de deur dicht geslagen alsof ons contact niks was… En dat laatste geloof ik dus niet. Ik kan niet geloven, ook gezien zijn kwelling op de video-chat, dat dit hem onberoerd laat.
Ik denk dat ze schrijvend contact hebben gehouden na hun breuk ( febr 2016 ) en dat dit weekend een ondoordachte keuze was van hem. Hartstikke stom natuurlijk, ik praat dat zeker niet goed…
Ondertussen had ik nog contact met zijn ex…
- ze zouden een dochter hebben (naam, geb-data, foto’s heb ik )
- ex woon in Duitsland ( klopt )
- zijn moeder zou willen dat zij gingen trouwen ( waarom zat ik daar dan op de bank? )
- zijn moeder zou gezegd hebben dat ik te oud was… ( ben 8/9 jaartjes ouder maar volgens anderen zie ik er echt jonger uit )
- ex zou hem alleen zien voor de lol… (?)
Ik mis hem… Ik zou hem nog graag willen spreken, antwoorden willen krijgen. Misschien ook willen zien hoe hij overkomt… Ik voel mij belazerd, was dit dan echt zo nep? Ik geloof het niet omdat we elke dag praatten, omdat mijn gevoel zei dat hij echt van mij hield… Omdat we arm in arm liepen, overal… Omdat ik zuigzoenen in zijn hals mocht maken (sorry)
Ik heb info geprobeerd te achterhalen, vrienden/familie opzoeken op fb, adres proberen te achterhalen die ik van hem heb gekregen ( maar ik weet niet hoe ) Helaas niet veel wijzer geworden…
Gisteravond heb ik hem een laatste app bericht gestuurd.
Gezegd dat ik hem met rust laat. Dat ik hem mis maar dat hij mij altijd mag opzoeken mocht hij toch willen praten. Dat ik heb het beste wens, zijn hoofd moet gebruiken en naar zijn hart moet luisteren. Dat mijn hart nog steeds van die man houdt die ik ken…
En hier zit ik dan, 2 dagen verder. Onbeantwoord, met pijn en verdriet en continue denkende: dat ik het gewoonweg niet snap…
Maar ik weet dat ik aan mezelf moet denken… Stapje voor stapje…
Maar het is zo onwerkelijk… Het doet zo’n zeer…
Alle tips, advies, hulp etc zijn welkom trouwens…
Xx mij