Als je aankomt in Tripoli, sta je wel even om je heen te kijken. Natuurlijk wordt je opgehaald, dat kan niet anders in Libie anno 2010. Wissel meteen maar geld bij het kantoortje - het gaat makkelijk.
Let ook op de touaregs: grote zwarte kerels met stoere leren jacks over hun woestijngewaden, die Westerse toeristen komen afhalen in een jeep.
Vertrek je weer, wees dan gerust: het is op het vliegveld minder saai dan 's avonds op straat in Tripoli. Er zijn allerlei lekkere pizza-achtige broodjes en verder drankjes te koop voor redelijke prijzen en eenmaal na de security- en paspoort check staat er een groot tv-scherm aan in de boarding lounge. De winkels stellen niet veel voor hier.
Hen je een door vlucht en moet je wachten, dan is er maar 1 wachtruimte. Je kan drinken en wat te eten kopen, je kan ook met Euro’s betalen.
Het kan daar best heet worden in de wacht ruimte.
De toiletten zijn daar minder (niet dus) schoon, dus ga daar niet heen als je echt niet hoeft!.
Tax free stelt niets voor, je kan GEEN alcohol kopen, wel zijn de cigaretten daar heel goedkoop.
Mensen zijn er vriendelijk en willen graag helpen.
Inmiddels wordt er een nieuwe stationsgebouw gebouwd, moet volgende jaar af zijn.
Wij zijn in april dit jaar “gestrand” op de luchthaven van Tripoli en hebben er 16 lange uren doorgebracht in de transitruimte, een ervaring die ik niemand toewens : heet, stinkend, vuil, smerig, rokerig, groezelig, ijzeren banken waarvan de kussens reeds jaren verdwenen zijn, geen informatie. Tripoli Airport, never again