Hallo allemaal,
Ik heb al veel gelezen op dit en andere forums over emigreren naar de Philipijnen, maar een verhaal als het mijne kom ik niet tegen. Het zijn voornamelijk Nederlandse mannen die naar de Philipijnen willen gaan of gegaan zijn met een vriendin aldaar, of oudere echtparen waarvan er een een Philipijnse is.
Mijn zoon woont en werkt sinds een paar jaar op Bohol. Hij is samen met een Philipijnse en sinds kort hebben ze een dochtertje. Ik ben bijna 65, alleenstaand en heb ook nog een dochter in Nederland. Onlangs ben ik op bezoek geweest in Bohol; ook al eens toen ze nog op Cebu woonden. Bohol vond ik een fijnere plek dan Cebu.
Nu sta ik voor een beslissing; ga ik in de buurt van mijn zoon op Bohol wonen of blijf ik in Nederland. Financieel is het emigreren naar de Philipijnen zeker aantrekkelijk; de gezondheids/ouderenzorg in Nederland holt achteruit en al je geld gaat erheen mocht je iets gaan mankeren. Hier in Nederland zijn de financiën een grote zorg voor me; in de Philipijnen zou dat er beter uitzien.
Aan de andere kant: word je ziek op Bohol dan zit je mijlenver van een goed ziekenhuis af; daarvoor moet je toch naar Cebu City.
Mijn zoon heeft zijn werk; ik zal mijn eigen leven moeten opbouwen op Bohol. Zijn daar meer oudere Nederlanders/vrouwen, een Nederlandse club o.i.d.?
Ik wil natuurlijk ook mijn dochter nog blijven zien en zal daarvoor naar Nederland moeten reizen. Dat is niet zo’n groot probleem. Maar ik heb ook een hond; heeft iemand ervaring met het reizen met een hond naar de Philipijnen? Hoe ondergaat zo’n dier dat? Wat doe ik met haar als ik naar Nederland ga? Ze zal goed verzorgd moeten worden bij mijn afwezigheid; zijn daar mogelijkheden voor? Hoe zijn de dierenartsen op Bohol en kan zij goede behandeling krijgen?
Misschien onbelangrijk voor veel mensen, maar voor mij een groot probleem.
Een beetje warrig verhaal misschien, maar ik hoop wat serieuze reacties en goede raad te ontvangen. Ik weet namelijk nog niet wat ik moet beslissen.
Een spannende keuze waar u voor staat en niet direct een makkelijke inderdaad, maar ik begrijp uw redenering heel goed en kan mij daar ook goed in vinden, ondanks mijn jongere leeftijd.
Omdat er veel (oudere) Nederlandse mannen inderdaad die kant op gaan kan het misschien wat lastiger zijn vrouwelijke leeftijd genoten daar te vinden, maar ze moeten er vast en zeker zijn. Wellicht dat een gerichte zoektocht op Facebook u op een aantal leuke groepen uitbrengt. Edit: misschien is dit iets?
Wat betreft uw hond durf ik niet met zekerheid te zeggen maar ik weet wel dat huisdieren zoals honden in veel Aziatische landen anders worden behandeld dan in het Westen. Niet direct negatief, maar wel met iets minder zorg.
Het overvliegen moet prima te doen zijn, al dan wel afhankelijk van de leeftijd en gezondheids klachten van uw goede vriend, maar de kosten voor het invoeren kan wel een belangrijk punt zijn. Ook hier durf ik in dit geval zelf weinig over te zeggen, al kan dit in Westerse landen waar veel strenge invoer regels gelden erg prijzig zijn. In het geval Filipijnen zou dit dus nog wel eens mee kunnen vallen.
Enneh, kan dochter-lief niet gewoon veel beter moeders en broer-lief op kunnen zoeken inplaats van u weer helemaal naar Nederland? 
Hallo Jean-Michel,
Lief dat u wilt reageren. Het is momenteel een beetje een stresserige brei in mijn hoofd. Wat is wijsheid?? Kan ik het wel aan allemaal, o.a. mijn dochter zo weinig zien? Natuurlijk kan ze wel een keertje komen, maar de rest van het jaar? Ik dacht eerder aan een paar maanden naar Nederland in dat geval. Ik heb geen goed gevoel over mijn hond meenemen, tenzij ik een flink stuk land zou hebben met een goed hek eromheen. En dan nog; wie zorgt voor haar als ik eens weg moet voor een paar dagen?
Ik zal eens gaan kijken op de Dutch Club. Veel speelt zich af rond Manilla; ik zou komen te wonen bij Anda op Bohol, de rustige kant van het eiland.
Nogmaals erg bedankt voor uw reactie! Je hebt toch het meest aan mensen die weten waar het allemaal over gaat!
Karin.
Ik kan begrijpen dat het niet makkelijk is als je kinderen ver van huis gaan wonen, laat staan aan de andere kant van de wereld. Ik ben er zelf ook zo eentje en mijn moeder is er niet geheel blij mee. En het was al helemaal niet leuk toen mijn zwager het grapje maakte met mijn zus naar Canada te verkassen.
O mijn hemel, haha! Hopelijk is er nog een broer of zus over in Nederland! Misschien iets voor je moeder: ikblijfachter.nl, over moeders met kinderen en evt. kleinkinderen in verre landen. Want leuk is het inderdaad niet echt…waar woon jij in de Philipijnen?
Oh nee, nee. Wij hebben Filipijnse kennissen maar daar houdt het dan ook bij op. Ik ben zelf van plan om naar Nieuw-Zeeland te verkassen, uiteindelijk.
Oei, dat is het betere werk!! Lijkt mij geweldig!!
Maar heb daar geen kinderen, vooralsnog…
Er wonen meerdere Nederlanders op Bohol en ook op het daar aan vast gelegen eiland Panglao. Ook nederlands sprekende belgen wonen er tientallen. Misschien moeilijk te vinden op internet, maar als je daar langere tijd bent zal U ze zeker tegenkomen, en als U er 1 tegenkomt gaat het balletje vanzelf rollen.
Ik zou me niet te druk maken over de gezondheidzorg, Er zijn wel wat lokale ziekenhuizen op Bohol, En met de fastferry ben je in principe in 2 uurtjes in Cebucity voor de betere ziekenhuizen.
Hoe met die hond te regelen zou ik vragen bij de Filippijnse ambassade in Den Haag. Meeste honden krijgen daar niet meer dan alleen een schop, en zeker geen aandacht zoals in Nederland.
Maar ik ga er vanuit dat er in de hoofdstad van Bohol , Tagbilaran wel een dierenarts te vinden moet zijn, Zoniet dan toch zeker in Cebu city
Succes toegewenst !
Bedankt voor het reageren. Ik hoor van sommigen, o.a. van mijn zoon, dat ik er een half jaar daar moet gaan wonen om te zien of het me werkelijk bevalt. Heel goede raad, maar blijft mijn hond; die moet ik dan sowieso een half jaar alleen laten. Ik moet het allemaal goed overdenken; voorlopig vind ik dat nog heel moeilijk…