Ik volg wereldwijzer al een paar jaar zo nu en dan.
Altijd word er gedaan of emigreren na amerika mission imposible is.
Mijn mening is dat dat overschat word.
Die mening onderbouw ik omdat ik een documentaire zag.
begeven moment zag je een rechtzaal vol met emigranten die hun verblijfs vergunning kregen.
Met alle respect voor andere culturen maar bij die mensen zaten vrouwen met traditionele kleding uit arabische landen die maar een paar woorden engels spraken.
Die mensen kregen in NY hun amerikaanse verblijfs vergunning.
Dus de bangmakerij dat het bijna onmogelijk is om na amerika te emigreren lijkt me zwaar overdreven.
Hoeveel allochtonen taxichauffeurs zonder opleiding rijden er alleen al niet in NY rond.
En dan zijn er mensen hier met redelijke opleiding en diplomas die goed engels spreken en goede manieren hebben en die zullen minder makkelijk dan de hiervoorgenoemde mensen naar amerika kunnen? nee toch.
Het is een kwestie van doen en niet blind de verhalen van een ander geloven.
je moet hetzelf ondervinden.
spaar een paar duizend euro boek je ticket na een stad waar alles te vinden is.
maak contacten die je mee kunnen helpen bij bepaalde dingen.
Als de wil er is zal het lukken aangezien de zoon van me stief oma uit suriname het ook op deze manier heeft gedaan.
vandaag de dag woont die alweer 15 jaar in maimi.(en hij kwam daar als illegale)
en heeft nu een eigen auto reparatie bedrijf.
Bedankt voor je bericht! Altijd goed om zulke aanmoedigende berichten te krijgen. De procedure voor de green card is goed te doen, als je weet dat je aan de voorwaarden kunt voldoen. Het is dan flink inlezen, een pakket aan papierwerk invullen, de nodige bijlagen verzamelen en alles opsturen (en dan even wachten).
Staar je echter niet blind op een kort beeld van een documentaire. Werd er ook bij gezegd hoe ze aan hun PR zijn gekomen? Waarschijnlijk via een direct familielid, wat een makkelijkere procedure is (lees: minder strenge eisen) dan in je uppie een procedure starten.
En dan ben je in Amerika en dan wat? De werkloosheid is nog altijd zeer hoog, dus als ze jou niet nodig hebben, kom je gewoon niet aan de bak. Lonen zullen lager liggen, weinig tot geen secundaire arbeidsvoorwaarden, weinig betaalde vakantiedagen en diploma’s zullen niet altijd geaccepteerd worden. En dan heb ik het nog niet eens over een zwakke gezondheidszorg.
Een procedure is 1 ding, succes van slagen als immigrant is iets heel anders. Als je geen zin hebt om in een diner of taxi te werken als je geen baan kunt vinden, waag dan niet de oversteek totdat je een toezegging hebt voor een baan.
Dat wil uiteraard niet zeggen dat je niets moet proberen. Emigreren is een fantastische ervaring, waarin je jezelf beter leert kennen en je open stelt voor nieuwe culturen. Maar heel eerlijk: de VS zou zeker niet mijn eerste keuze zijn.
je hebt volkomen gelijk in de dingen die je toevoegd.
Mijn idee achter de post is dat mensen met dromen en wensen,
al ontmoedigt worden door de verhalen en vannuit dat punt iets uit hun hoofd zetten omdat ze denken dat het toch wel niet zou lukken.
dat alleen dokters en geleerde kans maken in amerika is bllsht.(het is overigens wel een stuk makkelijker als je met zo’n baan na the states vertrekt.)
ik vind dat verhalen van een ander geen bepalende factor moet zijn in je keuzes.
even te correctie ik wil zelf niet emigreren naar the states.
want de tijden van the american dream het land van de mogelijkheden behoord allang tot het verleden dat was begin jaren 90 zo.
en als middestandsburgen zijn de voorziening etc idd vrij slecht.
Op tv zie je alleen de mooie plekken van de staten daarachten schuilen ook veel achterstands wijken met veel criminaliteid drugs en bendes.
ja als je een droom hebt is prachtig die hadden wij ook naar amerika
na alle wegen te hebben bewandeld zijn we via de emigratie beurs in nieuwegein terecht gekomen in canada
een geweldig land zo prachtig en weet je eigenlijk zijn we blij dat amerika niet gelukt is
we hebben allebij een goede baan vrienden een huis goede voorzieningen
in de gezondheid tandarts dokter en in the usa moet je het maar weer afwachten of je betaald een vermogen. we hebben het heeeeeeel goed hier
we leven als god in canada geen stres geen file :cheer:wat willen we nog meer
ze zeggen wel, alles gebeurd met een rede
wat top om te lezen dat jullie het zo na je zin hebben.
In welke staat wilde jullie in 1ste instantie in amerika gaan wonen en waar zijn jullie in canada beland?
Ik zie mezelf niet over 10 jaar nog in nederland wonen dan zal canada zeker 1 van de landen zijn waarik na toe zou willen.
Hoe hebben jullie qua werk geregeld?
Of hadden jullie al gerichte vak diploma’s.
Ik ben al een aantal jaren werkzaam in de horeca in de bediening,bartender en in de keuken zijn daar mogelijkheden voor?
wij wilde naar bowlinggreen ky daar hebben we vrienden en mijn man had al een baan maar toch het lukte niet
we zitten in charlottetown pei en mijn man is vrachtwagenchauffeur en we zijn hier binnen gekomen met een werkvergunning hij zit in amerika en canada nu in florida
ik werk als nurse assistant
we vermaken ons prima en je hoeft geen proffessor te zijn om een werkvergunning te krijgen bar en kok weet ik niet je kan altijd op de gov site kijken wat er nodig is hier
succes als je meer wil weten hoor ik het wel
gr manon
En dan ben je in Amerika en dan wat? De werkloosheid is nog altijd zeer hoog, dus als ze jou niet nodig hebben, kom je gewoon niet aan de bak. Lonen zullen lager liggen, weinig tot geen secundaire arbeidsvoorwaarden, weinig betaalde vakantiedagen en diploma’s zullen niet altijd geaccepteerd worden. En dan heb ik het nog niet eens over een zwakke gezondheidszorg.
Zeker nu is het niet eenvoudig om een baan als ‘buitenlander’ te bemachtigen.
Een Amerikaan zal liever voor een Amerikaan kiezen … (veel van hen zijn vrij nationalistisch)
Voor sommige beroepen moet je lid van van een Union … (in het transport komt dat voor). Die hebben het vaak ook niet zo erg op buitenlanders die hun banen komen stelen
(eigen ervaring)
Ik kreeg het destijds niet rond …
om een werkvergunning te krijgen moest je een bedrijf hebben die je zou aannemen.
om aangenomen te worden … bleek dan weer een werkvergunning nodig.
Dat kringetje kreeg ik 2006 dus niet rond.
Nu is de toestand op de arbeidsmarkt nog neipender geworden … veel werkelozen. Veel amerikanen hebben twee banen … niet omdat ze dat willen maar omdat de lonen laag zijn. Hangt ook van je opleiding af natuurlijk en de sector waarin je een baan zoekt. Als ook van de Staat waar je werkt zoekt en woont.
Veel banen geven je GEEN zorgkostenverzekering.
En zelfs als je een zorgkostenverzekering hebt wil dat niet zeggen dat deze alles dekt (betaald)
Het is niet alles rozegeur en manenschijn
Onderzoek van te voren goed wat je wilt … en wat de kosten zijn.
Europa en met name Nederland met zijn uitkeringsstelsel (vangnet) is zo slecht nog niet … alsmede ook onze zorgkostenverzekering … waarover we zo lopen te mauwen.
Familie van mijn vriend woont ook in de usa (heb er zelf ook familie)
Toen zijn vrouw kanker kreeg … bleek de verzekering dus niet alles te dekken!
Uiteindelijk heeft hij ook zijn huis verkocht … helaas heeft ze het toch niet gered.
Maar ook zo kan Amerika zijn!
Mijn neefje werkt bij een tankstation.
Altijd in de nachtdienst (graveyard shift) … fulltime
1000$ netto per maand is zijn verdiensten hiermee!!!
Zichzelf verzekeren voor medische kosten kost 150 of 200$ per maand.
Van een netto inkomen waarvan je ook nog de huur moet betalen etc kun je dat dus niet betalen.
Ook hij kreeg kanker (gelukkig is hij daarvan hersteld … hoewel hij over een jaar voor controle moet). per scan kosten 5000$
Bloedonderzoek etc etc etc.
Operatie …
Gelukkig is er voor mensen met een laag inkomen in die Staat een soortement vangnet. Maar die 10% van iedere scan die hij zelf moet betalen hak er iedere keer flink in. Dat is 500$
Hij heeft nu 3 scans gehad … en de arts wilde eigenlijk nu over 6 maanden nog een scan doen … aangezien hij het geld ook niet meer heeft … is die periode nu op een vol jaar gezet. Dat zal zijn 4e en laatste scan zijn betreffend zijn kanker.
Maar ik bedoel maar … Amerika is leuk als je een goede baan hebt met een goed loon!
vakantie?
Dat moet je opbouwen … de meesten beginnen met één volle week!
Zet daar eens onze 23 doorbetaalde vakantiedagen tegenover?
Hooguit 2 weken doorbetaalde vakantie per jaar.
En je kunt zo maar op straat komen te staan … (ontslag)
Maar Amerika heeft ook veel goede zaken te bieden.
Dat is waar.
Maar sluit niet je ogen voor die zaken die er ‘minder’ of slecht geregeld zijn.
Mijn tante is via haar werk in Boston terecht gekomen… Eerst moest ze iedere keer op en neer naar Amerika en uiteindelijk is ze in Boston blijven wonen… Haar werk heeft alles geregeld voor dr… Green Card etc. Ze heeft me al een aantal x gevraagd om naar Boston te komen om er te blijven wonen… Alleen durf ik het nog niet aan eerlijk gezegd! Ben bang dat ik vele dingen ga missen… Ook school enz word moeilijk voor me. Blijkbaar is College daar heel anders als dat wij gewend zijn. Ben namelijk een MBO student nu, momenteel in mijn laatste jaar. Aan de ene kant wil ik het wel doen maar aan de andere kant ook weer niet. Mijn vraag aan jullie is dus; Wie heeft ervaring op dit gebied?? Wie is er toevallig op jonge leeftijd naar Amerika gegaan? Hoe is het om naar een school te gaan daar? Alvast bedankt!
Natuurlijk moet je eerst hier je MBO opleiding afmaken.
Hoe oud ben je als ik vragen mag? In ieder geval nog erg jong, en daar gaat het hier om Je krijgt nu via je Tante een geweldig mooie kans.
Je hoeft niet al je schepen hier in Europa (NL/Belgie) te verbranden.
Je kunt gewoon in eerste instantie één jaar College gaan doen.
Ik neem aan dat je Engels redelijk goed is, nou in ieder geval ga je je Taal verbeteren. Dat is hoe dan ook goed meegenomen, of je nu in de USA zou blijven OF terugkeert na één of twee jaar USA. Dat is altijd mooi meegenomen.
Ik zou het gewoon doen. Terugkeren naar ‘huis’ kun je immers nog altijd.
En het feit dat je er al familie hebt wonen maakt ook dat je je daar niet helemaal alleen zult voelen.
**
Ik zou zeggen DOEN.**
Stel je voor over een aantal decennia ben je 80 en kijk je terug op je leven, wat wens je dan te zien?
Wat betreft het niveau van College… ik denk dat dit nogal mee zal vallen.
Ik denk dat school in Europa en zeker in NL iets meer diepgang/breedte heeft en dat je daar dus eigenlijk de studenten aldaar op vele vlakken al vooruit zal zijn. Het is zelfs mogelijk om bijvoorbeeld Fotografie in je vakkenpakket te hebben zitten, of ART …
Het hangt er gewoon vanaf welke richting je wilt kiezen.
Wat doe je nu op de MBO?
MBO = HBO … of MBO = COLLEGE … ik denk dat de stap ongeveer even groot zal zijn.
Natuurlijk zal het wennen zijn. Ze pakken daar zaken wellicht anders aan dan je hier gewend bent. Een opstartperiode zul je dus zeker nodig hebben.
Maar je bent nog jong en kunt dus werkelijk alle kanten nog op.
OOK indien je na één jaar besluit dat de USA niets voor je is … (of twee jaar) … je kunt altijd terug naar Nederland om hier te gaan werken dan wel een vervolgstudie op te pakken.
Lukt het wel en vind je het er leuk, dan kun je blijven.
Maar zelfs als je terug zou keren naar Nederland … dan nog heb je veel gewonnen.
Het staat ook goed op je CV!
Zeker weten.
En daarbij je leeft maar één keer. Dus kansen die je vrijwel op je schoot geworpen krijgt zou ik met twee handen aanpakken.
Heb je al op de internetsites gekeken van mogelijke College’s ?
Studierichtingen die je interesseren … beter nog een vervolg op je huidige MBO opleiding!
University Preparation Abroad - voor 16 jaar en ouder
5 tot 9 maanden
Voor studenten met een middelbaar school diploma (VMBO, HAVO, VWO) of Bachelor diploma die willen studeren in het buitenland. Met dit programma word je gegarandeerd geplaatst op een Engelstalige universiteit of college in het buitenland.
**Boston **| New York | San Francisco | Santa Barbara | Seattle
Engeland | Canada | Australië
Studiejaar in het Buitenland - voor 16 jaar en ouder
5 tot 9 maanden
Volg een semester of studiejaar in het buitenland. Je wordt vloeiend in een andere taal en leert een nieuw land en cultuur kennen. Dit is het perfecte tussenjaar en tegelijkertijd een waardevolle investering in jouw toekomst.
Extra: Master English met oriëntatie op een vakgebied naar keuze en meeloopstage!
**Boston **| Chicago | Honolulu | Los Angeles | Miami | New York | San Francisco
Engeland | Australie | Nieuw-Zeeland | Ierland | Malta | Singapore | Australie | Canada
Dankjewel deKat voor al je informatie! Echt waar! Ik ben zelf 19 jaar… En ik doe Toerisme, mijn Engels is gewoon goed, en ben bereid om mijn Engels te verbeteren! Wil het echt foutloos spreken! lijkt me zo mooi. Ja ik heb met verschillende organisaties al gebeld, en mijn tante is ook bereid om alles voor me te regelen daar. Ik denk er nu echt anders over en misschien ga ik het gewoon doen! Nogmaals bedankt voor je info!!
Ik kan enkel maar zeggen dat ik je 100% gelijk geef!!!
Voor sommige anderen die hier lopen te *** over de minpunten…tja…elk land heeft zo zijn minder goede kanten…het is nergens rozegeur en maneschijn en diegenen die denken dat de sociale systemen zoals ze op dit moment van kracht zijn in de meeste West-Europese landen zullen blijven duren zouden nog wel eens bedrogen kunnen uitkomen…en ja Amerika is in feite geen land voor doetjes…als je het daar wil maken moet je toch reeds beschikken over een goed stel ballen anders blijf je beter waar je bent of ga je naar een ander land je geluk proberen…veel succes!
Hoe kom je daar zo bij? Met een goede regering kan het er zelfs nog verder op vooruit. Geen idee waarom een goed sociaal stelsel hoe dan ook gedoemd is om te falen.
Op de bonnefooi naar de VS vertrekken en dan verwachten dat het allemaal wel goed zal komen is een teken dat je geen idee hebt hoe het hier toegaat. Immigratie zonder de passende voorbereidingen is een enorm risico en het lukt je alleen als je erg veel geluk hebt. Als je geen geluk hebt, word je het land uitgegooid en mag je de eerste 10 jaar niet terugkomen.
Al die taxichauffeurs hier in New York hebben allemaal de juiste papieren (anders krijg je geen taxivergunning, of zelfs een rijbewijs). Ze zijn hier waarschijnlijk omdat ze door een familielid zijn binnen gehaald, maar ook dat is beperkt, mag alleen in eerste graad (kind van, ouder van een Amerikaans staatsburger, of vluchteling zijn uit een verschrikkelijk land – en Nederland is dat bepaald niet).
Verder moet je ervan uitgaan dat immigreren een gunst is, geen recht en dat je behoorlijk aan de tand gevoeld zal worden.
Het kan inderdaad wel illegaal, maar ik zou me niet prettig voelen daarbij, je zal volgens mij je opgejaagd voelen, bang om een bekeuring te krijgen of aangehouden worden voor een klein dingetje als verkeerd de straat oversteken.
En als je afgaat op wat sommige mensen gelukt is, dan vraag je om moeilijkheden. Net zo als je ervan uitgaat dat iemand je snel een baan zal aanbieden en dat ook wel “even” zal regelen dat je een werkvergunning krijgt. Amerikanen weten weinig af van de immigratieregels en zullen snel terugkrabbelen als ze zien hoeveel dat hen kost en hoe lang dat allemaal gaat duren.
Maar goed, er zijn ongetwijfeld mensen die het allemaal beter weten. Maar denk je echt dat zij ook maar iets voor je zullen doen als je hun raad volgt en wel in de problemen raakt?
Ja oké Benno, ik begrijp je volkomen! Dat is ook echt de reden dat ik maar voor een jaartje ga… misschien 2! Dan heb ik het daar wel gezien denk ik… Ik wil het in ieder geval gewoon proberen!
Emigreren naar de VS is moeilijk, no doubt, maar niet onmogelijk. Ik wordt soms wel eens een beetje sip omdat het niet zo makkelijk gaat, maar als je het echt wil, dan kom je er wel. Ga op zoek naar een werkgever die je wil uitzenden, of een werkgever in de VS. Doe mee met de DVlottery of beproef je geluk op liefdesgebied! Ik zou ook niet op de bonnefooi gaan, maar leg je er niet te snel bij neer. Geloof er in, dan gaat het al een stuk makkelijker!
Je bent nu in Orlando, FL? Permanent? Op wat voor manier, als ik vragen mag? Ik ben daar nu ook, mijn vrouw en ik bezitten namelijk sinds 2008 een condo in Orlando, FL, in de buurt van Kirkman/Conroy Rd, waar wij 2x per jaar voor 90 maanden naar toe gaan, ik ben gepensioneerd, vandaar. Wij doen dit door gebruik te maken van het Visa Waiver Program, 90 max. per keer. De laatste keer dat we de USA binnenkwamen kreeg ik heel wat vragen en werd zelfs apart genomen, maar uiteindelijk wel toegelaten.
Ik denk er al wel ns aan een B2 visum aan te vragen (toeristenvisum geldig voor een half jaar) maar ik zie er tegen op naar de US ambassade te moeten met alle onzekerheid vandien. Een green card zouden we alleen kunnen krijgen met de green card lottery (dvlottery, zoals je schrijft) maar tot nu toe hebben we daar geen geluk mee gehad. Maar zelfs met een greencard zou ik hier nier permanent willen verblijven, het is veel te heet in de zomermaanden en de ziektekostenverzekering zouden we niet kunnen betalen, als we die al zouden kunnen krijgen ivm pre-conditions (hart problemen).
Haha nee I wish. Ik ga met vakantie in juli:) Ik heb meegedaan met de DV maar helaas buiten de boot gevallen. Een ander meisje die ook voor de 1ste keer meedeed heeft er 1 gewonnen, dus je moet maar gewoon geluk hebben. Ze stellen inderdaad al snel vragen en kunnen je ook weigeren als je te vaak komt, ik zou wel uitkijken. Ik ga het weer proberen via de DV en via werkgevers, dat zijn dan toch de wegen die je moet bewandelen.
