(origineel bericht op be-more.nl)
Eerste indrukken
Chicken, fish or pasta? Het is 11 uur ’s avonds en we krijgen avondeten. Ik eet er een beetje van, maar echt honger heb ik niet. Daarna dommelen we tegen elkaar aan in slaap, worden elk kwartier wakker, en dommelen we weer verder. De vlucht vliegt voorbij en voor ik het weet staan we in Durban.
Loes, de regiocoördinator, stond al klaar en nam ons mee naar een klein cafeetje waar we nog wachtten op drie andere vrijwilligsters. Nadat zij gearriveerd waren (en twee andere koffers die twee meiden vergeten waren opnieuw in te checken vanuit Johannesburg) konden we gaan. In het busje met onze chauffeur voor de komende twee maanden.
Er staan veel auto’s langs de weg met pech, zo nu en dan loopt of rent er een Afrikaan voorbij over de vluchtstrook van de snelweg. Soms met boodschappen, de ander in sportkleren en nog een ander met halve boomstammen. Vervolgens zie ik grote villa’s en twee minuten later rijden we voorbij een sloppenwijk.
Daar zit ik dan, in een backpackershostel in Zuid-Afrika, nu is het allemaal ‘echt’.