(origineel bericht op be-more.nl)
Eerste bericht vanuit Malawi
Heej allemaal,
Eerste berichtje van mij hier vanuit Malawi.
Op het moment dat ik bij het vliegveld van Lilongwe kwam, was helaas mijn
koffer niet aangekomen. Natuurlijk even een flinke domper. Ik heb direct Loes en Judith opgezocht. Loes en Judith zijn de regio coordinatoren voor de projecten hier in Zomba. Loes zal nog twee weken hier blijven en word dan vervangen door Judith. Zij zijn met mij meegelopen om mijn vermiste koffer aan te geven. Hiervoor moest ik een lijst invullen met gegevens van mijn vlucht en onder andere telefoonnummers.
Vanuit deze wat vervelende situatie ben ik met de bus naar het backpackershostel gegaan. Lilongwe is een erg droge en vlakke stad met over het algemeen kale grond. Ik heb hier de andere vrijwilligers ontmoet. Gelukkig kon ik van Daan wat kleren lenen, zodat ik een tijdje vooruit kon. Het was die eerste avond namelijk koud en ik had in mijn handbagage geen trui gestopt. Vanuit het hostel, zijn we naar een bar gegaan waar alle vrijwilligers van de verschillende projecten in Zomba meer informatie hebben gekregen over de dingen die we op het project zouden gaan doen.
Die dag erna hebben we nog de vrijwilligers gezien, die op dat moment weer terug gingen naar huis of een volgend project gingen doen. Zij hebben ons ook een verslagje mee gegeven over de ontwikkelingen bij het project en eventuele nieuwe mogelijkheden. We zijn toen met de groep naar Zomba gegaan en voordat we bij het project aan kwamen, hebben we nog even de backpackershostel gezien hier in Zomba. Hier kunnen we eventueel ook overnachten wanneer we bbijvoorbeeld een avond op stap gaan. We hebben een leuke groep vrijwilligers. We willen allemaal graag iets kunnen betekenen en doen hier voor de bevolking. En hoewel dit natuuurlijk tijd gaat kosten, is de wil er absoluut om samen iets te gaan bereiken. De leden van het project zijn hartstikke vriendelijk en gastvrij. Op het moment dat we hier kwamen, wilde z eons direct op ons gemak laten voelen. Er was die eerste avond helaas geen stroom, maar Dave en Grace ( waarmee wij samen hier wonen en die voor ons zorgen) hadden special kaarsjes op tafel gezet. De sfeer was natuurlijk prima.
Zelfs heb ik een eigen Chichewa naam gekregen hier. Dat is “ umpasso”. Dit word staat voor geschenk. We zijn ook door het dorp hier gelopen om boodschappen te doen. Alle mensen hier groeten je zeer vriendelijk en zijn blij om je hier te zien. Hoewel je hier natuurlijk veel armoede ziet, zie je vooral ook dat de mensen hier toch veel liefde met zich mee dragen.
De meeting hier was een erg bijzondere ervaring. Samen met alle leden van het project hebben we aan het begin van de bespreking het volkslied gezongen van Malawi. Hierna zijn we gestart met een topic, wat iedere week hier word voorgedragen door een van de leden. Die stelt dan vragen op om dit met de groep te bespreken. Deze topic ging over religies. Er waren natuurlijk verschillen, maar het meest belangrijke was dat het respect voor elkaars keuzes voorop stond.
Die avond heb ik nog een spel gespeeld met een van de leden. Dit was een Malawiaans spel en heet “ bauo games. Dit spel word op een groot houten bord gespeeld met vier rijen met gaten. Daarin worden knikkers gelegd en de bedoeling is dat je elkaars knickers probeert te krijgen. Als je voorste rij leeg is, dan heb je het spel verloren. Ik werd veel geholpen en Alinafe deed erg zijn best om mij de verschillende stappen te laten zien. Ik heb het dus een beetje leren spelen.
Inmiddels heb ik ook gelukkig weer mijn backpack tas. Ik ben samen met Loes en Judith naar het vliegveld van Blantyre gegaan. Daar kreeg ik mijn tas weer terug, hele opluchting. Omdat ik dit stukje een paar dagen later schrijf, staat het nu onderaan dit bericht. Maar alles is dus gelukkig goed gekomen met de spullen.
Van nu de groetjes uit Malawi, waar het warm maar zeer aangenaam weer is.