(origineel bericht op be-more.nl)
Een reis kan beginnen
Het moment is daar… Enkele uren voordat ik weer het vliegtuig in stap, om een maand lang een andere wereld te betreden, begin ik zowaar een beetje zenuwachtig te worden. De kriebels in mijn lichaam zijn aanwezig, een hartslag die net iets hoger ligt dan normaal en een onuitputtelijke stoot energie giert door mijn lichaam. Mijn backpack staat klaar in de hal, en ook mijn handbagage is zo goed als volledig bijeen geraapt.
Terug en tegelijkertijd ook niet terug naar een omgeving waar ik driekwart jaar gelden in verzeild ben geraakt. Terug omdat het project waar ik me een maand mee bezig houdt vele gelijkenissen vertoont als FOHO (tenminste als hetgeen wat op papier staat ook de realiteit is) een sloppenwijk, straatkinderen, onderwijsprojecten, de fijne tropische warmte. Niet terug omdat Oeganda en Ethiopië niet bepaald hetzelfde zullen zijn.
Ik kan er maar op een manier achterkomenwaar ik nu in terecht kom en wat het met me doet: geduldig blijven zitten en wachten tot het vliegtuig landt. Nog maar enkele uren voordat ik hier de wolken induik nadat ik een laatste glimp van Amsterdam heb opgevangen om dan vervolgens één overstap en 12 uur later voet zal zetten in Addis Abeba.
In de auto op weg naar het afscheid betrap ik mezelf op een kleine angst. De gezonde spanning die je opbouwt naar mate je dichter bij het moment supreme* komt die zo ineens kan overslaan in blinde paniek als daartoe enige reden zou zijn. Die ene kleine gedachten, dat stomme diepgewortelde twijfelachtige vraagje “wat als het niet…”
Wat als het niet leuk is? Wat als je geen klik hebt met je mede-vrijwilligers, wat als je niet het plezier vind net als de vorige keer… Die simpele gedachtespinsels die ervoor zorgen dat je, als je ze geen halt toe roept, ervoor gaan zorgen dat je toevallig net je vlucht mist.
Deze 3 minuten van twijfel maken we allemaal wel eens mee, als je weet wat je achterlaat en hoe groot het onbekende is waar we heen gaan.
Nee, dat zal me niet gebeuren. Ik heb er zin in… Heel veel zin in!!
Ik heb vertrouwen en met een blik op oneindig, een ondeugende glimlach en een snak naar nieuw avontuur stap ik de vertrekhal van Schiphol binnen.
Laat maar komen, ik ben er klaar voor.