(origineel bericht op be-more.nl)
Dinsdag kipdag
De dinsdag is de dag waarop we naar de winkel gaan. En dat is veertig kilometer naar Pietermaritzburg. Op zo’n dag moeten we dus voor een week boodschappen inslaan. De hele week bedenken we al dingen die op de boodschappenlijst moeten. En deze week hadden we een hele lijst.
Wat er nooit op staat, maar wat we wel altijd kopen is een heerlijke warme kippenpoot. We hopen deze traditie in stand te houden de komende weken, ook al zijn we langs diverse kippenfarms gereden waar ze dagelijks duizenden kippen slachten.
Een andere traditie die we vandaag ingesteld hebben is dinsdag pannenkoekendag. Voor de kinderen dus. Zestig pannenkoeken gebakken. Volgende week gaan we voor de negentig.
We hebben niet altijd zicht op wie er wel is en wie er niet is. Vandaag was de grote jongen met de krulletjes er gelukkig weer. Zijn ouders hebben jaren niet naar hem omgezien en kwamen dit weekend zomaar weer eens langs en wilden hem en zijn broertjes en zusje meenemen. Maar de kinderen weigerden! Ze wilden liever op de farm blijven.
Alleen was de grote jongen nu toch met zijn vader meegegaan. We hoopten dat hij weer terug zou komen voor het begin van de school. En gelukkig was hij er weer.
De baby, waarover ik eerder vertelde, is nog steeds in het ziekenhuis. Alleen ligt hij nu niet meer op de afdeling, maar in de verpleegpost. Don en Linda hebben te horen gekregen dat ze zelf een social worker in hun regio moeten vinden die goedkeurt dat zij de baby meenemen (…)
Met de moeder van de baby gaat het niet zo goed. Het is maar de vraag of ze nog gaan opereren. Ze heeft allerlei uitvalverschijnselen: blind, niet meer lopen. Ze maken al plannen om haar hier te verplegen. Tot het einde.
En dan is het ook nog wachten op de andere baby’s. Linda doet hier de bevallingen. Als het gaat zoals de bedoeling is, mag ik bij de bevalling assisteren. (Ja, echt waar …)
Het is hier echt een ander leven. 's Ochtends doe ik de deur van het huis open en drink mijn thee buiten. Drie honden liggen aan mijn voeten. In de verte fluiten de vogels. En over het erf rennen de kippen.
Nog levend en wel:)