(origineel bericht op be-more.nl)
Dinsdag 19 februari
Dinsdag 19 februari
Vandaag allereerst natuurlijk bij Grace gaan kijken. Ze doet het een stuk beter dan gister. De sonde is verwijderd en ze drinkt nu uit een beker!!! Geweldig om te zien. Hoewel ze toch weer afgevallen is, oogt ze fitter. Ze weegt nog maar 3,9kg. Bijna net zoveel als een flinke pasgeboren baby bij ons in Nederland. Heb nu betere hoop dat ze het gaat redden, maar ze blijft ons zorgenkindje.
Rose doet het goed, helaas ook wat afgevallen, maar is helder en alert.
Onrust in het ziekenhuis!!! Vannacht is er een vechtpartij geweest, waarbij één man is overleden en de andere man gewond bij ons is binnengebracht. Televisiepers aanwezig, schrijvende pers aanwezig, politie aanwezig en wel 20 vrienden lopen in en uit. Wel leuk voor ons om dat eens te zien. Stiekem genieten we er een beetje van.
Ik help nog even bij een man die maar weer eens van de boda is gekukeld en heb daarna een gesprekje met Benon en Ruben van be-more over “HET HUIS”. Benon is gister op zoek gegaan naar een andere ruimte voor hem, maar heeft niets geschikts kunnen vinden. Wat een verrassing!.
Maar…… er staat nog een huis leeg op het terrein van het ziekenhuis. Het is van het gouvernement en hij heeft telefonisch contact gehad en het is beschikbaar. Hij vindt dit wel een geschikte oplossing voor hemzelf. Hij wordt vandaag teruggebeld over de prijs en Ruben geeft aan tot hoe ver hij kan gaan in de onderhandeling. Ik ben inmiddels een beetje sceptisch geworden en geloof het allemaal nog niet zo. Maar natuurlijk reageer ik zeer enthousiast en prijs hem de hemel in met deze bereikte stap. Ons groepje kletst nog even na met Ruben en daarna eten we wat in “the Canteen”. En plotseling staat daar weer Benon voor mijn neus. Hij heeft groot nieuws. Hij is overeengekomen met het gouvernement en deze week kan het contract getekend worden. Hij moet de eerste maand huur vóóraf contant betalen. Maar dat is geen probleem. Nu maar hopen dat het allemaal waar is wat hij vertelt. Ik kruis m’n vingers en wacht af.
Vanmiddag gaan we aan de slag met schilderen. Kim heeft een stukje van het ziekenhuis vandaan 2 kamers gehuurd voor de nurses waar ze overdag kunnen slapen als ze nachtdient hebben. Ronni komt met de boda verf en kwasten brengen. Ook is hij zo lief dat hij 2 jerrycans water vult bij het ziekenhuis en deze naar het pandje toebrengt. Met z’n 4-en gaan we vol goede moed op pad. Maar het blijkt een beetje tegen te vallen. De kamertjes zijn vies en eerst maar eens flink poetsen. Als we het plafond beginnen te witten bladdert het er meteen weer af. Dat is geen goede optie. Dan maar de muren. We werken de hele middag flink door en aan het eind is er een redelijk matig resultaat. Naar nederlandse maatstaven slaat het nergens op, maar naar ugandeese maatstaven is het in ieder geval schoon en fris. Genoeg wel denken we.
We kopen wat groente en aardappels voor het avondeten en lopen terug naar ons “hok”. Sinds gisteravond hebben we een muis! We hebben al geprobeerd deze te vangen met een muizenval, maar de muis is erg slim, hij eet het brood op maar ontkomt aan de val. We besluiten Abert maar eens te bellen of hij raad weet.
Abert zegt dat hij een hele goede muizenvanger is en dat hij vanavond langskomt. Hij heeft 4 opties; 1. We jagen met z’n 5-en achter de muis aan en we slaan hem dood. 2. We nemen allemaal een elastiekje en schieten hem dood als we hem zien. 3. De muizenval (die valt natuurlijk al af) en 4. Muizengif. We denken dat optie 4 de beste zal zijn!
Abert gaat op pad om muizengif op de kop te tikken. Het is al donker en dus voor ons te gevaarlijk om op straat te komen. Hij heeft denk ik het hele dorp doorlopen want het duurt erg lang voordat hij terugkomt. Vol overgave legt hij ons uit hoe het allemaal moet. Ik moet weer erg om hem lachen. Maar… hij blijft onze reddende engel.
Nu ligt alles gereed om de muis om zeep te helpen! Ben benieuwd.