(origineel bericht op be-more.nl)
De schatkist
Lieve allemaal,
De ramen van onze villa staan nog wijd open. Buiten hoor ik ontelbare krekels. Verder is het stil. Iedereen slaapt. Niet gek, het is inmiddels ver na middernacht!
Ik loop een beetje slaapdronken naar de keuken. Baby nummer 1 op mijn arm, terwijl ik baby nummer 2 langzaam wakker hoor worden. Terwijl de flesjes warm worden, doe ik de lichtjes van de kerstboom aan.
Wie had een paar weken geleden kunnen denken dat we zo kerst zouden gaan vieren? Met 2 kleine jochies in ons huis. Een mooier kerstcadeau had ik me, ondanks de slapeloze nachten, niet kunnen wensen!
Verleden week hoorden we van onze social worker dat we begin januari nog 4 kleintjes kunnen verwachten. Afgelopen week is er dan ook met man en macht gewerkt om het downstairs gebouw af te krijgen. Want hoe lief we ze ook vinden, 6 kids in ons bed, dat wordt een beetje te veel…
Bijgaand een aantal foto’s van Gods Treasure Chest. Zo gaan we de opvang voor de adoptiekinderen officieel noemen. Want kleine juweeltjes, dat zijn het. Nu voor ons, en later (ik hoop heel veel later… )voor hun nieuwe ouders ergens op deze aardbol.
Knuf,
Peter & Yvon