(origineel bericht op be-more.nl)
De ochtendwandeling naar kantoor
<strong>Lui</strong>
Dat wordt je soms wel een beetje… Zeker met het schrijven van de blogjes hihi… Bijna alles staat natuurlijk al op facebook en er wordt gemaild en gewhatsappt. Dus de blog die vergeet ik soms een beetje.
Vorige keer ben ik geëindigd bij het plan om te gaan stappen. Laten we daar dan ook maar verder gaan.
<strong>Stappen op Florida Road</strong><strong>is…</strong>
Hartstikke leuk! Het begon al bij de italiaan waar we voor het avondeten heen gingen. Na de eerste cosmopolitan (voor 3 euro de meest verukkelijke cocktail), volgde al snel een tweede.
Na ons heerlijke avondmaal zijn we verhuisd naar een tent die bekend zou staan om zijn cocktails. Ook daar hebben we dus even moeten proeven natuurlijk! Vivian, Marlies en ik werden als snel uitgenodigd om bij een groep aan tafel te zitten. Ik had even mijn twijfels, aangezien het “heel toevallig” wel een groep mannen was… Maar ik moet toegeven dat ik mijn oordeel even bij heb moeten stellen. Al snel kwam er ook een heel aardig en spontaan Zulu meisje bij en het werd steeds gezelliger. In de Zulu cultuur is het zo dat als je als man zijnde in het gezelschap bent van een of meerdere vrouwen dat je dan goed voor hen dient te zorgen. Drankjes werden dus steeds bijgevuld (als dan nee zei tegen alcohol, dan kreeg je gewoon wat anders, geen probleem), en de tafel stond ook al snel vol met hapjes. Zelfs de waterpijp is van de plank gehaald, maar die hebben we toch even overgeslagen.*
Toen iedereen de nodige hoeveelheid alcohol binnen had zijn we weer verhuisd, dit keer naar Boulevard, nu weet ik dat je daar toegangskosten moet betalen… Maar zoals gezegd, niet als je in gezelschap bent van een paar heren. Hartstikke vanzelfsprekend dat je dan ook voor meiden betaalt die je net kent en waarschijnlijk nooit meer ziet. Ik moet echt zeggen dat het me heel erg is meegevallen. Ik was stiekem toch wel een beetje bang dat we een beetje lastig gevallen zouden worden. Maar ondanks het feit dat we echt in de hele club de ENIGE blanken waren, is er niets voorgevallen. We hebben het gigantisch naar ons zin gehad en Pikeh (als ik het goed heb heette het Zulu meisje zo) is met ons mee terug gelopen naar mijn B&B, waar we toen heel cozy met zijn drieën in mijn 2 persoonsbed hebben geslapen. Mede dankzij de cocktails was dat prima te doen. Stappen in Durban was voor ons geslaagd!*
<strong>Na zo’n dag stappen…</strong>
Moet je natuurlijk de rest van de volgende dag een beetje bijkomen in het zonnetje. Helemaal volgens plan zijn we naar Ushaka Marineworld gegaan. We hebben rondgedobberd in een opblaasband, gezwommen in het zwembad, ons geërgerd aan de harde muziek, onze waardering voor de goede smaak geuit toen Afro Jack weer eens door de boxen schalde, de glijbanen i.v.m bikini’s even overgeslagen en genoten van de mooie aquaria en dolfijnenshow. Het leuke aan deze dolfijnenshow was dat hij heel erg gericht was op vervuiling en het schoonhouden van de oceanen en dergelijken.*
<strong>Inzamelingen voor OVSA</strong>
En toen begon op maandag mijn stagewerk weer. En hoe ontzettend irritant het ook is, het kantoor heeft nog steeds geen internet. Maar ik hoorde vandaag dat er is uitgevochten wie er voor de extra telefoonlijnen gaat betalen dus nu zou het toch niet zo heel lang meer moeten duren? Toch??
Ondertussen ben ik een beetje bezig met geld inzamelen. Met mijn tekentablet en laptopje maak ik digitale tekeningen op basis van foto’s, die maak ik op bestelling en de vergoeding gaat helemaal naar OVSA. Inmiddels heb ik al 13 bewerkingen gemaakt dus we zijn goed onderweg!
Ook hebben de Floaters op hun flyballwedstrijd koekjes verkocht, waar ze heel erg dankbaar voor ben! Ik vind het super leuk dat ze dit gedaan hebben en ben met recht trots op “mijn Floaters”! Dus voor de floatertjes die mijn blog lezen; geef jezelf nog maar een schouderklopje!
<strong>Skydiven</strong>
Inmiddels is het officieel; aanstaande donderdag spring ik uit een vliegtuig! En nou vind ik het wel weer heel heel heel erg lullig dat de weersvoorspelling aangeeft dat het dus gewoon gaat regenen!! Het regent verdorie nu al bijna een hele week en ik ben er wel weer klaar mee. Na een heel weekend van lui binnen zitten ben ik wel weer toe aan buiten lui zijn; in de zon; aan het zwembad! Maargoed het wordt vanzelf weer warm en zonnig, ik ben nu op zich wel redelijk tevreden als het donderdag droog is op het moment dat ik ga springen… Als je de behoefte voelt om voor me te duimen, houdt je dan vooral niet in!
<strong>Mijn wandelingetje naar kantoor</strong>
Ik neem altijd eerst een busje, en dan moet ik daarna nog een kwartiertje lopen. De buurt zelf is redelijk veilig, er wordt alleen vaak ingebroken, maar overdag op straat kun je prima lopen. Vanochtend was ik net begonnen aan mijn wandelingetje toen er een jongen in schooluniform stond te niksen. Hij leunde tegen een paaltje aan en groette me met een; Hello?? Nou gebeurt dat eigenlijk elke ochtend wel een paar keer, ik groet vriendelijk terug maar loop altijd stug door. Maar deze jongen liep achter me aan… Ik hoorde zijn voetstappen en toen ik omkeek was het schooluniform haast niet te missen… Hij ging ook steeds sneller lopen. Ik ging al wat aan de kant, in de hoop dat hij opeens haast had en er langs wilde, maar hield voor de zekerheid mijn tas goed in de gaten. Ik ging zelfs al om me heen kijken op zoek naar eventuele getuigen, tja je weet maar nooit! Twee blanke vrouwen aan de overkant van de straat, beter dan niks! Vanuit mijn ooghoek kon ik hem al zien maar in plaats van haastig naar mijn tas te graaien en er als een haas van door te gaan zei hij alleen: “Hi, how are you?” Na een kort gesprekje voelde ik me eigenlijk best schuldig. Hij was heel spontaan en enthousiast en ging ook het standaard vragenlijstje af. Echt waar de meeste jongens/mannen die me aanspreken stellen allemaal dezelfde vragen en meestal in ongeveer dezelfde volgorde:
- What’s your name?
<em>Suzanne</em>*<em>(en dat moet ik meestal ff 1 keer herhalen maar ze vinden het eigenlijk maar weinig moeite met de uitspraak)</em> - Where are you from?
<em>Holland</em>*<em>(nou dat snappen ze wel, wordt meestal meteen gelinkt aan voetbal, beetje jammer dat ze dan alleen Ajax en Amsterdam kennen en nog nooit van Rotterdam hebben gehoord. Ook linken ze het toch meteen aan de cofeeshops.)</em> - How old are you?
<em>21 (wat ze meestal denk ik wel geschat hebben van te voren aangezien ik daar geen rare reacties op krijg). Ze trekken er wel conclusies uit want de volgende vraag is bijna altijd:</em> - Do you have kids?
<em>No! And I"m not planning to have any any time soon! (Okeej toegegeven er zijn heel veel meisjes hier die als tiener al een kind krijgen) Na deze geruststellende info volgt dan uiteindelijk toch altijd de hoofdvraag:</em> - Do you have a boyfriend?*
<em>En deze vraag wordt altijd gevolgd door een toch wat teleurgestelde blik. Want JA die heb ik al. Deze jongen vroeg het trouwens wat beleefder: is there anyone you like here?*</em>
<em>
</em>
Daarna was het mijn beurt, hij had zich duidelijk al voorgenomen om de hele 15 minuten met me mee te lopen dus dan kon ik maar net zo goed het gesprek gaande houden. Hij heette Sanelo (als ik het goed onthouden heb… Ik heb het nog een keer extra gevraagd dus mag toch hopen van wel…) en was pas 16. En eerlijk gezegd ook echt nog een jongetje. Hij had zich verslapen en was te laat voor school. En dan doet de school het hek gewoon niet meer voor je open en heb je pech. Eigenlijk was hij dus gewoon aan het spijbelen. Hij vond het leuk om te horen dat ik dat vroeger ook deed, door zo’n beetje alle gymlessen over te slaan. Hij vroeg wat ik studeerde en waar ik stageliep. Hij vertelde dat hij nog 1 jaar highschool moet doen hierna, en daarna wil hij leraar worden. Hij wilde lesgeven op de middelbare school. En daar was hij heel duidelijk in; <em>“Yes I know what I want to do after Highschool; I want to become a teacher! I want to teach other kids!”</em>*Hierna kreeg het gesprek een wat aparte wending “<em>I like white people better” </em>En dat uit de mond van ieman die zelf harstikke zwart is? *Ik vroeg uiteraard waarom dat dan was? <em>“Black people are full of shit!”</em>*Nou hij zou er wel mee vanaf weten dan ik maar ik heb toch maar even gevraagd waarom dat dan was; <em>“They shoot people for no reason, they just shoot…” </em>Daar ging hij nog best even over door. Ik wilde hem wat vragen maar wist niet of dat eigenlijk wel kon… Uiteindelijk toch maar gevraagd: “<em>Did you ever see someone get shot then?”</em>. Hij werd even stil, en keek wat triest: <em>“Yes… once…”</em>*Meer zei hij er niet over, en aangezien mijn kantoor al in zicht kwam heb ik niet meer verder gevraagd. Eenmaal bij de poort zei hij netjes gedag en liep gelijk door, waarschijnlijk om de rest van de schooltijd ergens joost mag weten waar door te brengen. Ik hoop dat hij morgen wel op tijd is.