(origineel bericht op be-more.nl)
De laatste loodjes
Hee allemaall!
Op dit moment lig ik lekker in m´n bikini op een grasveldje met heerlijk blauw water, bergen en een blauwe lucht als uitzicht. Juist jaa, we zijn weer op Cape Maclear waar we ons laatste normale weekendje doorbrengen. Het was nog wel even moeilijk om hier te komen omdat de taxi´s door de benzinecrisis te duur waren dus moesten we het gokken op de minibus. Doordat de helft van de minibusjes ook zonder benzine zit rijden er dus niet zo veel met als gevolg dat je met 25 mensen in een minibusje zit waar er normaal 15 in gaan Een erg comfortabele heenreis dus als je 2 uur opgevouwen in een busje moet zitten tussen de stinkende Afrikanen. Het laatste deel van de rit hebben we weer op de laadbak van een truck gezeten, die deze keer ook helemaal volgestouwd was waardoor mijn lenige beentjes weer alle mogelijke posities hebben aangenomen. Maaaar eindelijk kwamen we dan weer aan in ons paradijsje! Ik slaap samen op een kamer met Chiara en Demi waar we een eigen badkamertje hebben.
Vrijdagavond haddden we eerst een barbecue op het strand met z´n 7enen. Er waren voor de rest geen gasten dus het was heerlijk rustig. Het eten was superlekker en als echte Nederlanders hebben we de overgebleven broodjes bewaard om ´s avonds na het stappen nog op te eten omdat we onze chips vergeten waren. Na de barbecue zijn we weer naar de Gecko Lounge geweest waar Marc weer had geregeld dat hij mocht draaien. Het was dus weer een mooi feestje! Helemaal mooi was het toen het begon te regenen en wij ons feestje dansend in de regen hebben doorgezet, lekker verkoelend! Daarna zijn we nog eventjes meegegaan naar een pub in de buurt maar daar waren we snel weer weg omdat dat niet zo veel aan was.
Gister hebben we de hele dag op het strandje gelegen om m´n knieën en bovenbenen bij te bruinen (en te verbranden) omdat die doordeweeks helemaal geen zon zien. ’s Avonds gingen we op zoek naar een lokale pub. Maar daar was het helemaal een dooie boel dus zijn we toch maar weer terug gegaan naar de Gecko’s waar wij het altijd leuk hebben! Zometeen gaan we nog een keer lekker uit eten en morgen gaan we weer terug naar het project.
Maar er is afgelopen week ook gewerkt hoor! Dinsdag moest ik er weer aan geloven: mais zaaien! Chiara en Yvonne hadden een afspraak met Dignitas voor het HIV/Aids-testpunt dus ben ik met Joyce naar het maisveld gegaan. We moesten kijken op welke plekken het zaadje van de vorige keer niet was uitgekomen en daar nieuwe zaadjes in de grond stoppen. Omdat ik wist wat ik kon verwachten was het deze keer gelukkig niet zo’n ramp als de vorige keer!
Er is ook vooruitgang gekomen in het HIV/Aids-testpunt deze week. Er wordt nu gekeken wanneer er trainingen gegeven kunnen worden en volgende week is er een nieuwe meeting.
Donderdag was het in Malawi nationale HIV/Aids dag. We zijn ’s morgens naar een soort ceremonie gegaan. Hier werden toespraken over Aids gehouden, er was een debat en uiteraard ook weer zang, dans en toneel. De ´show´ zat best goed in elkaar, er was een blaadje waar het programma en tijdschema opstond en we kregen zelfs een gratis broodje en drinken, daar kan ons zuinige Nederland nog wat van leren! Het was wel weer eventjes echt Afrika toen de ´presentator´een zangoptreden onderbrak omdat hij vond dat de mensen niet in de juiste positie stonden. Toen hij de mensen op de juiste plaats had gezet vond hij dat hij net zo goed mee kon zingen, en dat klonk nog goed ook!
Volgende week is de laatste week op het project, die zal vooral in het teken staan van afscheid nemen. Vrijdag vertrekken we naar Lilongwe waar ik die zondag terugvlieg naar het koude Nederland. Gelukkig hoef ik niet ook nog te wennen aan de kerstsfeer in Nederland omdat we in ons huisje kerstslingers hebben hangen en Chiara en ik donderdagavond elk bestaand kerstliedje uit volle borst hebben gezongen!
Tot snel! xx Amina