Daglichtmeteoor boven de Noordzee.
Op 29 mei vertrekken mijn vriendin Esther en ik met ons zeiljacht uit Lelystadhaven voor onze eerste oversteek naar Engeland. Vanuit IJmuiden hebben we ruim 200 zeemijlen voor de boeg naar Lowestoft, een havenstad aan de oostkust van Engeland, en terug. Tijdens deze tocht maken we drie opmerkelijke dingen mee. Dingen die midden op zee een extra dimensie krijgen. In de eerste plaats worden we op de heenweg verrast door een groep dolfijnen. Deze nieuwsgierige en speelse zoogdieren worden wel vaker gezien op de Noordzee, maar dat wij dit op onze eerste oversteek al mee mogen maken is toch wel opmerkelijk. De dolfijnen zwemmen ruim een uur met ons mee. Bij de 6 knopen die we varen duiken zij links en rechts onder het schip door, halen ons in en kruisen dan weer voor en achter het schip langs. De afstand tussen ons en deze dieren is op sommige momenten letterlijk en figuurlijk zo klein, dat onze verwachting wat betreft ontmoetingen in de toekomst met de fauna op het grote water enorm is gestegen.
Op de terugweg van Lowestoft naar IJmuiden wacht ons in de vroege morgen een heel andere verschijning. Een gedeeltelijke zonsverduistering. Na onze twee totale zonsverduisteringen, Europa 1999 en Afrika 2001, vinden we deze verduistering met name zo bijzonder omdat een zonsopkomst op zee al zoiets moois is.
Nauwelijks bekomen van deze traktatie, blijken de goden nog een verassing voor me in petto te hebben. Een uur voor zonsondergang, als ik bij het oversteken van een scheepvaartroute op de uitkijk sta, zie ik een helder lichtschijnsel met een wit spoor aan de hemel verschijnen. Omdat ik zoiets overdag niet eerder gezien heb is een kreet van verbazing het enige wat ik uit kan brengen. Esther, die zich op dat moment in de kajuit bevindt, staat inmiddels gealarmeerd naast me in de kuip te wachten tot ik van mijn verbazing bekomen ben en haar kan vertellen wat ik heb gezien. Over meteoren overdag heb ik tot nu toe alleen nog maar gelezen, ik begin dan ook te twijfelen of het misschien een vuurpijl geweest is. Later horen we echter dat er meerdere waarnemingen gemeld zijn van een ‘daglichtmeteoor’ op dat zelfde tijdstip.
Het KNMI heeft metingen van deze z.g.n. ‘daglicht bolide’ op internet gepubliceerd. Ze zijn te vinden op: http://www.knmi.nl/~evers/infrasound/event…531/030531.html .
Dat we op deze korte tocht al zoveel bijzondere dingen mee mochten maken, heeft bij ons het verlangen om met ons zeilschip meer van de wereld te zien nog groter gemaakt. Wie weet wat voor bijzondere gebeurtenissen ons nog te wachten staan.
Als ik aan de afgelopen tocht terugdenk heb ik een beeld voor ogen van de zee met een opkomende zonnesikkel boven de horizon, spelende dolfijnen en een vuurbol die langs de hemel scheert. Een plaatje dat alleen moeder natuur kan schilderen.
André van der Lek
16-06-2003