(origineel bericht op be-more.nl)
cultuurverschillen
Hallo allemaal!
Nog even een berichtje voordat het weekend begint. Dit weekend zullen jullie namelijk niets van mij horen, want Jeanine en ik gaan naar Kibale Forest. Dit is een regenwoud gebied met vooral heel veel chimpansees. Ik heb er al veel zin in!
Met de nieuwe vrijwilligers klikt het ook weer goed en we hebben al een nieuw plan op gesteld voor het project voor volgende maand. Tot nu toe hebben we voornamelijk housevisits gedaan en dus gekeken hoe mensen leven. Maar wij willen er nu echt mee aan de slag gaan, alles evalueren en de mensen geven wat ze nodig hebben. Ook zouden we graag voorlichting willen geven over hoe mensen gezond kunnen eten. We zien heel veel hongerbuikjes en dat is natuurlijk niet gek als ze bijna alleen maar banaan eten. Maandag hebben we vergadering met onze projectleider Caphas en hopelijk lukt het om een deel van onze plannen door te voeren. Je merkt hier namelijk wel dat wij totaal anders denken en dat ze onze ideeën niet altijd begrijpen.
Ik zal eens wat voorbeelden geven over het verschil in denken. Een tijdje terug was ik op een school en vertelde ik de kinderen over Nederland, aan het eind liet ik de kinderen vragen stellen. Ik kreeg toen vragen als: “waarom eten jullie groenten?” en “waarom hebben jullie geen zin om te wassen?” (ik had de kinderen verteld dat wij een wasmachine en vaatwasser hebben). Ook vinden de mensen onze huid en haren erg bijzonder. Op die school gingen sommige kinderen aan mijn arm voelen, ze vonden het zacht en andere kinderen dachten dat mijn huid ook donker zou worden als ze erover wreven. Veel kleine kinderen hebben nog nooit een blanke gezien en daarom beginnen ze vaak te huilen als ze ons zien.
Het is ook apart dat mensen die mentaal gestoord zijn gewoon over straat lopen, daar zijn geen aparte opvanghuizen voor. Laatst waren we aan het lunchen en toen was er een vrouw met een geestelijke ziekte die een beetje vervelend deed. Onze bodadriver vertelde ons vervolgens dat je geestelijk ziek wordt als je teveel leert!
Tenslotte weten heel veel mensen niet hoe ze met emoties om moeten gaan. Laatst deden we een housevisit bij een vrouw die alleen maar Lugandees sprak. De bodadrivers vertaalden dus alles voor ons. Op een gegeven moment begonnen ze heel hard te lachen. Wij vroegen wat er te lachen viel, of we mee konden lachen. Toen vertelden ze dat deze vrouw 8 kinderen had, haar man was gaan werken en na een maand had gebeld dat hij een relatie had met een collega en niet meer terug kwam. Wij zeiden dat we dat niet grappig vonden, maar dat snapten ze niet. Wat een cultuurverschillen zeg! Elke dag maken we wel iets bijzonders mee en we vervelen ons zeker nog niet.
Nog een goed nieuwtje trouwens: de kakkerlakken zijn weg J We hebben kakkerlakkenspray gekocht en het helpt!
Hoe is het daar? Is er nog nieuws dat ik heb gemist?
Jullie horen gauw van me!
Liefs Sharon