(origineel bericht op be-more.nl)
Het wordt echt…
Het wordt echt…
Het was vandaag een hele leuke en vooral leerzame dag, want ik heb vandaag mijn voorbereidingsdag gehad van be-more. Dit om ons kennis te laten maken met elkaar, cultuur(verschillen), het project en nog meer voor de hand liggende dingen.
Ik heb helaas het eerste half uur gemist omdat - je kunt het al bijna raden - de treinen het vandaag af lieten weten. Ze hebben een voorstel rondje gedaan aan de hand van spelkaarten om elkaar te leren kennen. Jammer dat ik dit deel heb gemist.
Het onderdeel wat daarna kwam ben ik midden ingevallen, maar heb wel meegekregen waarom dit onderdeel zo belangrijk was. Het ging namelijk over de verwachtingen die wij als vrijwilligers mogen hebben van be-more tijdens onze reis. Dit deden ze aan de hand van stellingen, juist was groen, onjuist was geel, we mochten dus zelf gokken.
Omdat ik zo binnen kwam vallen, moest ik mezelf nog even voorstellen. Zo gezegd zo gedaan. Nog wat belangrijke informatie en daarna lunchen.
Tijdens de lunch hebben we de tijd gehad om met elkaar te praten. Dat is erg leuk omdat je veel leuke plannen van anderen hoort. Veel mensen gaan nog rijzen naar hun periode op het project, helaas gaat dat voor mij niet op, de leerplichtambtenaar gaat me missen.
Na de lunch kregen we een heel leuk onderdeel over cultuur en dan vooral de verschillen en over dingen waar wij als vrijwilligers rekening mee moeten houden. We kregen kaartjes met daarop een woord, dit woord moesten na tekenen en mijn twee mede groepsleden moesten dit raden. Woorden die op de kaartjes waren onder andere heimwee, ongedierte, openbaar, privacy. Met deze dingen moeten we straks wel rekening houden.
Daarnaast een stukje cultuur(verschillen). ‘Africa time’ ook wel te verstaan onder ‘alle tijd van de wereld’, nu snappen jullie het aardig of niet? Een heel belangrijk cultuurverschil. En dan willen wij als Nederlanders er ook maar al te graag wat van zeggen, maar dat kun je daar maar beter laten voor wat het is. Ze vinden dat beledigend. Naast dit alles moeten wij de bevolking en hun cultuur ten alle tijden respecteren.
Mijn slechte Engels werd ook nog even getest, maar daar heb ik maar een soort van twengels(Twents-Engels) van gemaakt, klonk aardig. De mensen daar kunnen ook bijna geen engels, dus dat stelde me gerust. Dat worden mijn handen en voeten trainen voor 9 oktober. Het gaat vast helemaal goed komen!
Op het einde van de dag mochten we onszelf een kaartje sturen die op de dag van terugkomst in de bus zal liggen. Op dit kaartje staat beschreven hoe ik terug zal kijken op mijn reis naar Zuid-Afrika. Daar heb ik met grote letters opgezet dat ik terug zal kijken op een hele mooi en bijzondere ervaring die ik voor mijn leven niet meer zal vergeten. Dit kan niemand mij meer afnemen. Ben heel blij dat ik deze stap maak.
Na zo’n dag kan ik al helemaal niet meer wachten om te gaan, liever vandaag dan morgen. Heb er ontzettend veel zin in. Eerst nog even naar school en dan gaat het grote avontuur beginnen. Ik heb vandaag al heel vaak geroepen dat mij het erg bijzonder lijkt om met de bevolking te gaan werken, daar kijk ik ook erg naar uit.
Groetjes mij