In de keuken
Een tijdje geleden las ik in een nieuwsbericht dat Spaanse kinderen, naast Britse, de dikste van Europa zijn. Dat bericht zou me, voor mijn verhuizing naar Spanje, verbaasd hebben. Echter, nu ik toch al een tijdje hier woon, zeker niet meer. De Spaanse keuken is namelijk niet gezond. Veel koolhydraatrijk voedsel dat met elkaar gecombineerd wordt en zeer weinig tot geen groenten. Het is vreemd, want daar is hier juist zoveel van.
Persoonlijk ben ik geen keukenprinses, maar wel iemand die van lekker eten houdt. Groenten zijn nooit mijn favoriet geweest. Althans, dat dacht ik. Na een tijdje hier, merkte ik namelijk dat ik de typische Nederlandse groenten, het “groenvoer”, toch echt miste. Hier worden groenten amper gegeten en als het al gegeten wordt, zijn het vaak bonen: een soepbord vol donkere bonen in een donkere saus met als je geluk hebt een stukje worstje of twee. Het smaakt niet slecht, maar het is behoorlijk eentonig.
Van salades lijken ze hier nog nooit gehoord te hebben. Tenminste, niet de heerlijke volle maaltijdsalades zoals we die in Nederland kennen. Spreekt men hier over salade, dan moet je nog maar afwachten of je er überhaupt een blaadje groen in zal kunnen vinden. Thuis ben ik dan ook blij dat ik dit wél kan maken en gelukkig is mijn lief al helemaal overstag wat betreft de groenten die ik nu voorschotel.
Daarnaast worden er ook weinig kruiden in de Spaanse keuken gebruikt. Knoflook meer dan genoeg, misschien wat peper en zout, maar dan houdt het ook op. Wil je een beetje gekruid voor een Andalusiër koken, kijk dan echt uit, want ze kunnen er slecht tegen. Pittig eten is onbekend in deze keuken. Jammer, want het gebruik ervan zou het eten zoveel interessanter en gevarieerder maken. Het lijkt ze hier niet echt veel uit te maken.
Tot slot zijn ook de pannen niet wat wij gewend zijn. Een wok kennen ze niet en ook een antiaanbaklaag is ze vreemd. Gelukkig zijn hier nu wel enkele Duitse supermarkten die dit toch aanbieden, voor mij een goede oplossing, maar ik vraag me af of de Spanjaarden dit zullen aanschaffen. Áls ze dat al doen, ben ik benieuwd of ze weten hoe ze deze goed moeten gebruiken en ik hoop werkelijk dat ze begrijpen, dat ze deze niet met de schuurspons schoon moeten maken.
Liefs,
Carolina
Voelt stiekem toch wel prettig, die kleine bevestiging! 
. Maar door jouw verhalen leef ik soms in gedachten weer in Madrid, heerlijk gewoon. Ik merk dan ook wel dat ik het mis, maar er zijn nog even wat andere dingen die ik graag wil doen, voordat ik serieus ga bedenken of ik wel of niet in Nederland wil blijven… en ik denk dat de familie ook zoiets heeft van ‘blijf maar even hier’, ze vinden het al niks dat ik in juni in mijn uppie naar Ecuador ga :D.