Wanneer eten we en waar?
Spanje: het land van wijnen, stierengevechten, het mañana-mañana gevoel, de zon, de zee, felheid, gepassioneerde mensen en zeker ook het land van rare eetgewoontes. Of nou ja, raar is het wellicht niet, niet voor de Spanjaarden natuurlijk, maar voor ‘ons buitenlanders’ kan het toch wat vreemd overkomen. Geloof me, ik heb er in ieder geval behoorlijk aan moeten wennen, dat moet ik soms nog steeds trouwens…
De dagindeling van een Spanjaard ziet er als volgt uit:
Voor het werk wordt alleen thuis even een koffie gedronken om dan gelijk naar het werk te gaan, behoorlijk op tijd. Om 10.30 uur lopen de barretjes in het centrum vol met Spanjaarden die daar dan hun ontbijt nuttigen, terwijl ze vrienden en bekenden ontmoeten. Een ´café con leche´ (koffie met melk) en una tostada vaak alleen met aceite (olijfolie). ´s Middags is er een lunchpauze van enkele uren, zodat de Spanjaard naar huis kan gaan om daar uitgebreid te lunchen met daarna, als mogelijk, een korte siësta. De lunch is hier de grootste maaltijd van de dag, dus dat is meestal wel nodig. De werkmiddag begint dan dus ook laat, rond 16.00 uur en men werkt ook tot laat, vaak zelfs tot 21h. Na het werk wordt meestal eerst opnieuw een barretje aangedaan voor een borreltje met eventueel een tapasje daarbij. Het avondeten (meestal thuis) wordt dan ook pas laat genuttigd en geloof me, als ik 23 uur zeg, dan is het vaak nog vroeg. Geen wonder dat die Spanjaarden dus ook pas zo laat willen ontbijten.
Het kost(te) mij heel wat gewenning, dat late eten. Nu eet ik sowieso niet graag vroeg, maar om pas om 23.00 uur of zelfs later nog met het avondeten te beginnen, pfffff, ik kan werkelijk niet begrijpen, dat ze hier dan nog honger hebben! Maar ik pas me aan op hun tijden en vul ze gewoon op mijn eigen manier in. Voor mij hoeft bijvoorbeeld het ontbijt in een barretje niet, mits ik laat opsta en nog niet ontbeten heb. En dat late avondeten sla ik sowieso geheel over.
Ik moet wel bekennen dat ik ontzettend kan genieten van dat buiten de deur eten, zeker met de prijzen die we daar hier voor hebben. Zo is het echt goed te doen! Inmiddels weet ik ook hoe ik het aan moet pakken. Áls ik met vrienden voor het eten af wil spreken, kan ik dat gewoon beter na het werk doen. Zij zijn dan toe aan een tapasje. Ik ook, maar voor mij is dat dan gelijk mijn avondeten. Perfecte combinatie en nog gezellig ook!
Mijn Spaanse vrienden moeten daar natuurlijk wel vaak om lachen en snappen niet dat ik om 23.00 uur geen honger heb. Het geeft zo menig leuke anekdote. Voor beide kanten. Af en toe probeer ik ze ook wel eens uit te leggen hoe het in Nederland gaat, maar ik moet toegeven dat ik het zelf ook minder en minder begrijp, waarom we in Nederland juist ’s avonds zware maaltijden nuttigen…
Liefs,
Carolina
