Uitgaan
Eerder schreef ik al over de andere dagindeling die Spanjaarden erop nahouden en vooral het tijdstip waarop ze eten. Je kunt je vast voorstellen, dat als er heel laat gegeten wordt, dat het uitgaan automatisch ook naar veel later verschuift. Nu gebeurt dat in Nederland ook, men gaat steeds later uit, maar daar heb ik dat nooit goed begrepen moet ik eerlijk bekennen. Hier in Spanje kan ik het me nog wel voorstellen waarom het is, toch moet ik er nog altijd aan wennen. Als men hier uitgaat, dan is dat dus vaak pas om 22h/23h (als er nog gegeten moet worden) of 00h/01h (als er al gegeten is).
Nu is het wel apart, want Spanjaarden, zeker hier in het Zuiden, hebben over het algemeen niet echt veel geld. Het salaris ligt laag en hoewel de uitgaven zeker lager zijn dan in Nederland, zijn ze relatief gezien nog hoog. Er wordt hier bijvoorbeeld ook behoorlijk veel geleend. Uiteraard betekent dat ook, dat het uitgaansbudget niet om over naar huis te schrijven is. Daar is iets op gevonden.
Hier in het zonnige zuiden gaat men namelijk niet gelijk naar een bar, kroeg of discotheek om te gaan stappen. Nee, hier spreken ze met een groep vrienden ergens in de stad op een plaza (plein) af voor een “botellon” (spreek uit “botteljon”). Eén uit de groep haalt drank, terwijl de overige geld bij hem/haar lappen. En dan is het feesten. Zonder muziek meestal, of iemand moet iets draagbaars meegenomen hebben. Je komt vrijwel nooit maar één botellon tegen. Op een plaza kunnen er goed 5 tot 10 tegelijker tijd zijn. Heel apart, maar erg gezellig en voordelig ook!
Na de botellon, die afgelopen is als de alcohol op is, wordt een leuke kroeg of discotheek gekozen waar het feest verder gaat, maar dan zonder alcohol dus. Die volgende plek is puur voor de muziek en om lekker te dansen en voor heel misschien nog één enkel drankje. Geen wonder dus dat veel bars het hier niet lang vol houden en snel over de kop gaan…
Dit is werkelijk typisch uitgaan hier in Andalucía. Uiteraard kennen ze daarnaast ook wel het naar de bioscoop gaan (heerlijk nagesynchroniseerd) en uit eten gaan. Hoewel dat laatste niet vaak gebeurd. Dat klinkt misschien vreemd, daar de Spanjaard zeer vaak in een bar/restaurant te vinden is, maar dat is niet voor “uit eten”, dat is voor een tapasje en een drankje, een wereld van verschil. Echt uit eten, naar een mooi en goed restaurant gebeurt hier alleen met speciale gelegenheden als bijvoorbeeld verjaardagen en bruiloften.
En uiteraard gebeurd alles laat. Je kan hier op een willekeurige doordeweekse dag in het jaar (dus niet vakantie) laat door het centrum lopen en geheid dat je nog veel gezinnetjes tegenkomt, met jonge kinderen, die vrolijk ronddartelen, terwijl ze de volgende dag weer fris en fruitig en gewoon vroeg op school moeten zijn. Wellicht dat de 3 a 4 uur durende siësta voldoende voor ze is, maar ik blijf het vreemd vinden.
Ik merk overigens dat ook ik steeds meer aan dat ritme wen. De dagen duren langer, want ik sta gewoon vroeg op. Toch houd ik vrijwel nooit siësta, maar ik eet wel laat en ga dus ook pas laat naar bed. Het gaat me goed af. Misschien is het de zon. Of het leven buiten, in de frisse lucht. Ik weet het niet, maar het lijkt in ieder geval niet slecht te zijn, die kortere slaap. Tja, die Spanjaarden hier doen het ook, het is hier zo normaal en eerlijk is eerlijk, niemand lijkt eronder te lijden. Wellicht dat dit gewoon echt het betere leven is…
Liefs,
Carolina
.
