Na de bekende bezienswaardigheden en toeristische wijken in Bangkok inmiddels al meerdere keren bezocht te hebben, ga ik sinds ik hier woon regelmatig naar bezienswaardigheden/musea die wat minder bekend zijn bij de meeste toeristen.
Zo ging ik afgelopen zondag met mijn vriendin Pae en haar zusje naar het Siriraj Medical Museum, in het Siriraj Hospital aan de Thonburi kant van de Chao Phraya rivier (Bangkok Noi). Wel eens wat over gelezen, maar nooit eerder bezocht. Hoogste tijd om eens een kijkje te nemen dus !
Om er te komen kan je de expressboot nemen (oranje vlag) en uitstappen bij de Wang Lang pier (N10). Hier is ook een leuke lokale markt (Wang Lang market) waar je goedkoop kleding kunt kopen of (vanzelfsprekend uiteraard) een van de vele lekkere Thaise maaltijden of snacks kunt eten. De Wang Lang markt wordt voornamelijk bezocht door locals en farang kom je er niet veel tegen. Van deze markt loop je in no-time naar het Siriraj Hospital.
Veel politie en militairen aanwezig op deze zondag, uiteraard is er altijd veel beveiliging omdat koning Bhumibol al een paar jaar in dit ziekenhuis verblijft, maar ook omdat een van de dochters van de koning, de bij het volk erg geliefde prinses Sirindhorn, vandaag langs zou komen.
De Thaise mussen vielen bijna dood van het dak vanwege de zinderende hitte, maar veel Thai, waarvan het merendeel in roze shirts, zaten al urenlang voordat de prinses zou arriveren in het gras te wachten om een glimp van de prinses te kunnen opvangen.
Dan het museum zelf…tsjaa…hoe kan ik het het beste in 1 woord omschrijven… Ik denk toch met ‘luguber’ of ‘apart’,maar toch ook wel weer interessant. Mensen met een zwakke maag kunnen het maar beter niet bezoeken. De bijnaam van het Siriraj Medical Museum is ook wel ‘Museum of Death’ dus er zou al een belletje moeten gaan rinkelen. De toegangsprijs voor toeristen is 40 Baht.
En wat is er nou zoal te zien in dit museum…nou, er worden bijvoorbeeld hersenen getoond na een hersenbloeding, afgehakte ledematen, gruwelijke foto’s, schedels doorboord door kogels of schedels die geraakt zijn door een hard voorwerp met een groot gat erin. Ook vind je er een bizarre verzameling gebalsemde slachtoffers van moorden, zelfmoorden en ongevallen. Het ‘hoogtepunt’ is het gebalsemde lichaam van Si Quey, de eerste seriemoordenaar van Thailand. Si Quey was een kannibaal die in de jaren 50 van de vorige eeuw kinderen om het leven heeft gebracht. Hij is veroordeeld, geëxecuteerd en vervolgens gemummificeerd.
Daarnaast zie je er veel foetussen en baby’s die met een afwijking geboren zijn op sterk water waaronder een aantal Siamese tweelingen. Maar ook een volwassen man en vrouw op sterk water waarvan de huid voor een groot deel is weggehaald zodat je een goede inkijk hebt op het menselijk lichaam.
In de zalen waar zich lichamen bevinden hangen ‘Sai Sin’ door de hele ruimte gespannen, witte koordjes, die kwade geesten buiten moeten houden.
Ondanks het bezoek aan dit lugubere, bizarre, vreemde, maar toch wel interessante museum was onze eetlust niet aangetast, en zijn we direct doorgegaan naar de MK voor de lunch die zeker niet minder goed smaakte. Al met al weer een aparte dag in de ‘City of Angels’.
