Er gaan elk jaar weer duizenden mensen op spirituele reis. Christenen gaan naar Santiago de Compostela. Moslims reizen af naar Mekka. Naast reizen die voor het geloof afgelegd worden, zijn er ook yoga reizen en andere spirituele reizen. Ben jij wel eens op spirituele reis geweest? Of hou je niet zo van dat zweverige?
Stem hierboven en licht eventueel je antwoord toe!
Ik heb mijn bedrijf verkocht en heb nog niet een pensioenleeftijd.
Ik vertrek begin augustus te voet vanuit Nederland naar Santiago de Compostela.
Is altijd al een wens geweest en ik ben nu in een goede conditie om zo ver te lopen.
Ik weet niet wat ik daarna ga doen, maar misschien kom ik daar onderweg wel achter.
Het lijkt mij heerlijk om eens even niets te hoeven doen, behalve lopen, eten en het zoeken naar een slaapplek.
:dag:
Het lijkt me heerlijk. Ik ben dan ook zeker van plan om een keer een reis te maken met o.a. yoga, massage,meditatie, en misschien wel een detoxprogramma (ontslakken dus en weer ff lief zijn voor je lichaam).
En het lijkt me ook een heerlijke (spirituele) ervaring om ergens op de wereld te zijn waar het nog echt puur en authentiek is. Tegenwoordig lijkt de hele wereld al bezaaid met toeristen.
Maar ergens waar de tijd heeft stil gestaan en waar je de pure energie van moeder aarde kan voelen. Klinkt misschien erg zweverig maar daar kan ik soms zo’n behoefte aan hebben.
Maar aangezien mijn budget alleen zover reikt dat ik net 2 weken naar griekenland kan zal het nog even sparen worden.
Hoewel, nu ik dit schrijf bedenk ik dat je ook in een land als griekenland die plekken kan opzoeken. Weg uit de drukte. Maar verre onontdekte plaatsen trekken toch altijd…
Vanaf mijn VUT ben ik gaan lopen van Cordoba-Sevilla-Compostela. Sindsdien heb ik elk jaar pelgrimstochten gemaakt naar Rome en verder oostwaarts door Griekenland, Turkije tot de Syrische grens.
De eerste tocht had een enorme impact. Ik ben veranderd, zonder dat ik precies kan aangeven waarin. Mijn lichaam blijkt zich wonderwel aan te passen.
Ik vermijd toeristische gebieden. In de afgelopen 7 jaar heb ik gelopen door gebieden met diverse religies; Katholiek, Protestant, Grieks-Orthodox en Islam. De religies zijn voor mij de personen, met wie ik onderweg intensief kontakt heb gehad, vaak overtuigd van hun enige ware godsdienst. Menigeen heeft daar houvast aan. Ondanks dat ik dit respecteer zijn het voor mij verschillende wegen naar hetzelfde doel. Fysiek is het vaak zwaar, maar ook gemakkelijk. Een reis met veel verrassingen, ontmoetingen en weinig keuzes, qua kleding, eten en slapen.
Het wonder vind ik niet in Santiago of Rome, maar in de lieve mensen, die ik onderweg ontmoet.
Terie
De weg is het doel, is een vaak uitgesproken tekst, maar betekent voor ieder wat anders. In mijn geval was de pelgrimsplaats het reisdoel en daardoor een nuttig orientatiepunt. De aankomst was emotioneel, omdat tijdens het lopen mijn emotionele huid erg gevoelig was geworden. Bij thuiskomst na 3 maanden lopen, had ik moeite om thuis te wennen. Het leven met rugzak was zo simpel en gemakkelijk. Later na meer tochten kreeg ik een aversie tegen de opsmuk en de dikdoenerij in plaatsen als Compostela en Rome, terwijl ik daarvoor onderweg simpele gevende warme mensen ontmoet had. (teveel buitenkant)
Ondertussen ben ik redelijk verslaafd geraakt aan het pelgrimeren/zwerven.
Dus bezint eer gij begint…hoewel, ik ben nu 67 jaar en heb dus meer tijd als de harde werkers.
Bewaar je dromen tot het moment dat je tijd ervoor hebt en ga dan !
Terie
Hmz… Spirituele reis is volgens mij wel een erg breed begrip voor de paar antwoorden die gegeven zijn… Je wordt met deze antwoorden wel een beetje gestuurd heb ik het idee.
Mijn spirituele reis was puur een reis ver weg van Nederland, voor een paar maanden terug naar basic. Om mezelf terug te vinden en los te komen van het dagelijkse bestaan. Dat had ik op dat moment heel erg nodig en het heeft me ook heel erg goed gedaan.
Een bedevaartsoort heeft mij nooit speciaal getroken, niet uit spirituele overweging althans. Het lijkt me wel gewoon heel bijzonder om eens te bezoeken, om het eens gezien te hebben, maar ik zou er zeker niet te voet naar toe gaan.
Spiritueel is idd een breed begrip. Voor de een is dat zich ontdekken in het geloof voor de ander het ontdekken van zichzelf. Zelf heb ik meer van dat laatste. Ik ben nu in het laatste jaar 5 keer in Ierland geweest. Een prachtig land en heel energierijk. De energie voel je al als je het land binnen komt (ik althans wel) En als je dan rondreist en je ogen, maar vooral je antenne’s de ruimte geeft, voel je hoe het leven daar is en was in een ver verleden. Voor mij vielen daar de puzelstukjes die ik had op z’n plaats
zo dat is een onderneming!, je zegt dat het je heerlijk lijkt even niets te hoeven doen, maar je zult van dag tot dag moeten bedenken, achterkomen, waar je zult gaan bivakkeren, eten etc etc. daar moet je ook over nadenken, of is het zo je begint te lopen, je komt tegen de middag ergens aan en je stopt zoekt een hut ofzo en dan ga je daarslapen?
voor mij zou dat juist stressvol zijn:paranoid::paranoid:
maar zeer bewonderenswaardig:vak01:… ga jij je bevindingen ergens van week tot week bijhouden? (naar gelang er ergens een internetcafé is?)
Oh ja ik heb anders gestemd omdat ik het niet per direct uitsluit zo een reis, alleen weet ik nog niet welke . ( zal geen Mekka of Christenen reis worden)
Wat wilt men eigenlijk bereiken of wat verwacht men ervan?
Misschien heb je zin om eens op mijn site www.marokkowandelingen.nl te kijken. Waar jij behoefte aan hebt komt overeen met wat ik te bieden heb, inclusief het budget. Je bent van harte welkom om nader kennis te maken.
Spiritele reizen heb ik in verschillende vormen gedaan. Een keer een half jaar alleen door Zuid-Oost Azie, met de rugzak. Dat was - niet gepland maar achteraf zag ik dat - een spirituele ontdekkingstocht. Het bracht me ook op het pad van het boeddhisme, en later heb ik een tijdje in een boeddhistisch centrum/klooster in Frankrijk geleefd.
Sinds jaren ben ik nu verbonden met een spiritueel centrum op Bali, Pantai Mas geheten. We organiseren nu spirituele reizen naar Bali, voor kleine groepjes of individuen. Het is een heerlijke plek met een sterke, mooie en zuiverende energie, waar mensen (Westerse en lokale) kunnen ontspannen, zichzelf ‘her-ijken’ en tegelijk een veilige en vertrouwde thuisbasis om het eiland te verkennen. Bali is een plek waar de mensen nog heel sterk vanuit de oude spirituele traditie leven, een combinatie van hindu, boeddhisme en animisme.
In september gaan we er naar toe met een klein groepje, voor een 4-weekse spirituele vakantie. Mocht iemand belangstelling hebben, meer info vind je op www.pantai-mas.nl of neem even contact op, dan stuur ik uitgebreide info over de reis op.
Heb heel veel yogafestivals bijgewoond en geleid, heel veel meditatieretraites gedaan, maar had er nooit zo ver in door moeten gaan, had veel te veel een ideaalbeeld van de “goeroe” en zo’n man is allesbehalve een heilige, om over de mensen om hem heen maar te zwijgen! Het is volstrekt uit de hand gelopen met mij. Een andere goeroe, die het allemaal aanzag, heeft me er gek genoeg bovenop geholpen door me mij bij hem in India in de Himalayas uit te nodigen. Daar heb ik vier jaar in het huis van zijn vader gewoond, en deed vooral dagelijkse dingen. Mensen pas op! Als je alert en intelligent bent, warm van hart, open, perceptief, heb je weinig meer te leren en is het je taak om in het leven van alle dag contact te maken met de bron of hoe je het maar noemt.
ben nog niet echt ver op spirituele geweest wel yoga weekends in belgie en nederland zou het graag wel eens doen in india of een andere plaats, heb wel al reizen gedaan die voor mij ook een zekere spirituel gehalte hadden trekking in ladak wandelen op de steppen en in de bergen in mongolie en in india bij de stammen wakker worden met de geluiden van het pletten van de rijst of graan voor het ontbijt, het dorp dat wakker word dat was voor mij ook een spirituele ervaring , zoals ook het zingen van de mongolen s’avonds bij het kampvuur die mensen kunnen zo mooi zingen en het komt recht uit hun hart dat raakt je .