Bang na geweld incident op vakantie in Zuid Amerika

Continenten Midden en Zuid-Amerika
1

Ik heb afgelopen zomer een paar weken in mijn eentje rondgereisd in Ecuador. Een arm land, maar wel een land waar meer mensen alleen rondreizen. Hier heb ik 2 incidenten van dichtbij meegemaakt.

De eerste keer is iemand uit ons hostel aangevallen op straat en beroofd. Hier was ik zelf niet bij maar deze jongen sliep bij mij op de kamer dus heb de “nasleep” wel meegemaakt. Overigens was dit een tikje “eigen schuld” in zoverre dat je in dat land ook beter niet in je eentje savonds de straat op moet gaan - ook niet als man)
Het 2e geval was met een groep van 7 personen, we liepen samen naar huis rond de schemering. Een auto reed dicht langs ons een greep de tas van een jongen voor me. Die vervolgens op straat viel en zijn schouder uit de kom had. Ook al is het niet letterlijk met mij gebeurd, het heeft wel echt een impact op me gehad. Als mijn portemonnee gerold word heb ik daar min of meer vrede mee, als je het niet merkt heb je alleen “last” van het geld wat je kwijt bent. Maar met geweld aangevallen worden is echt eng!

Mijn volgende vakantie voor datzelfde land is al geboekt omdat ik echt verlifd ben geworden op alles daar. Maar ik moet bekennen dat die 2 incidenten me wel bang gemaakt hebben. Ik moet echt “genoeg vrienden” leren kennen om me veilig te voelen.

De bekende reis-veiligheidstips ken ik, ik heb al eerder lange reizen gemaakt in arme landen. Mijn geld bewaar ik in een moneybelt onder mijn kleding, wat kleingeld om te betalen los in mijn broekzak. "s avonds ga ik de deur niet uit, ik zorg dat ik voor die tijd al avondeten gehad heb. Of ik neem een taxi van deur tot deur. Tassen in cafe’s of trein/bus op schoot houden. enz enz enz In de Lonely Planet en op internet staat aangegeven welke steden/wijken (on)veilig zijn. Dus ik kan me echt wel goed voorbereiden. Maar zelfs nu lijk ik wel paranoia te worden. Wat als ik overvallen wordt door een zogenaamde aardige taxichauffeur… wat als… wat als…

Hoe zou ik wat gebeurd is een beetje los kunnen laten en met meer enthousiasme naar mijn volgende reis uit kunnen kijken?

2

Tja, op je gevoel/intuïtie vertrouwen, je niet door angst laten leiden. En proberen te relativeren. In grote Europese steden kun je ook heel goed gerold worden. De overgrote meerderheid van de mensen hebben geen kwade bedoelingen (tenminste, dat is mijn uitgangspunt), je moet ze echter niet ‘de gelegenheid’ geven. Als je goed in je schoenen staat, en uitstraalt dat je ‘de situatie controleert’, oogcontact zoekt, is de kans om beroofd te worden sowieso zeer klein.

In de totaal 14 maanden die ik mijn leven in Zuid-Amerika doorbracht, ben ik 1 keer bestolen, in Medellín, Colombia. En dat was geheel mijn eigen schuld, ik had het zeker kunnen voorkomen.

En dat is met veel diefstal-gevallen toch wel een beetje zo. Velen die bestolen zijn geven achteraf toe dat het in een vlaag van onoplettendheid is gebeurd, of dat ze de situatie al een beetje verdacht vonden. Als je je aan de basis ‘gezond verstand’ regels houdt, is de kans dat jij het slachtoffer wordt niet zo groot. Dieven hebben ook angst (waarschijnlijk ook veel wanhoop) en calculeren risico’s in. Ze hebben er een vak van gemaakt de ‘makkelijkste slachtoffers’ eruit te pikken.

Je kunt je wel degelijk goed voorbereiden. Ik ben ook heel vaak 's avond en 's nachts over straat geweest, met het idee, als ze me overvallen, ben ik hooguit mijn uitgaansbudget kwijt (paar tientjes), en die gedachte maakte me al een stuk zekerder. En meestal ben je toch samen met andere mensen.

Ik heb de situatie ook wel eens ‘omgedacht’: dan stelde ik me voor dat ik de dief was, op zoek naar dingen om te stelen, of een slachtoffer om te overvallen. Puur psychologisch (uiteraard ging ik niemand overvallen), maar het werkt wel!! Want je gaat je inleven in ‘de dief’, en je gaat je inbeelden dat mensen bang voor joú moeten zijn i.p.v. andersom. Ik had totaal geen angst, ook al liep ik midden in de nacht door een straat vol gespuis in Cartagena… Oké, dit is misschien niet zo’n buikbare tip voor een vrouw.

Enfin, iets anders is het natuurlijk als je met geweld wordt overvallen, onder bedreiging je spullen en pincode moet afgeven enzo. De kans dat je dit overkomt als backpacker die een beetje met de flow meebeweegt, is naar mijn idee klein. Als het ergens gebeurt gaat het als een lopend vuurtje rond en word je overal gewaarschuwd. Dat wordt je sowieso overal wel door de locals, daarom is het ook wel erg handig als je een beetje Spaans spreekt.

Maar goed, een gewaarschuwd mens telt voor twee, dus trek er lering uit, en haal je energie uit dingen die wél leuk zijn aan Ecuador!

3

Bedankt voor je wijze woorden. Het rare was, bij de 2e situatie (waar ik bij was) had ik totaal geen angst dat er iets zou gaan gebeuren. Geen onderbuikgevoel of niks, geen angst ook want we waren tenslotte met meerdere personen.
En nu heb ik die angst wel, zelfs met s’avonds hardlopen hier in mijn eigen dorp waar echt nooit wat gebeurt.
Ik heb nu een beetje onrealistische wensen wbt mijn volgende vakantie, bijvoorbeeld zorgen dat ik voor de schemering avondeten gehad heb zodat ik in het donker de deur niet meer uit hoef. Wat natuurlijk een beetje lastig is want ik wil ook best een avondje naar de kroeg daar. (hoewel ik niet donken ga worden want dat is ook weer riskant :S )

Het valt ook niet mee dat er vele vrienden en bekenden denken dat Zuid Amerika onveilig is. Terwijl dat echt wel meevalt. Die mensen die dat beweren zijn er zelf nooit geweest en hebben dat alleen horen zeggen. Ik vind het hele continent prachtig, en om eerlijk te zijn: er zijn ook wijken in NL waar je 'savonds niet alleen over staart moet als meisje.

Toevallig dat je zegt dat jouw enige momentje in Colombia was. Dat land staat op mijn “wil wel graag maar durf niet” lijstje :slight_smile:

4

Misschien wat meer aansluiting bij de lokale bevolking zoeken en spaans leren? Helpt waarschijnlijk ook.

5

Oh, ik hoorde juist dat Ecuador gevaarlijker is dan Colombia. Ik ga binnenkort voor het eerst naar Colombia. Heb wel eerder in mijn eentje gereisd in Peru en Brazilië (en Afrikaanse landen) dus ken de streetsmarts ook wel. Hopelijk gaat het gewoon goed. Ik heb er vooral veel zin in!

Wat naar dat die dingen jou (in de buurt) overkomen zijn. Ik heb zelf wel een paar dingen meegemaakt in Frankrijk waardoor ik ook nog steeds heftig reageer op bv. fietsers die te dicht langs komen als ze me inhalen. Maar ik heb het niet gekoppeld aan dat land.

Weet je, jouw verhaal klinkt meer als iets waar je misschien eens een paar keer met een professional over zou moeten praten: een therapeut die jou kan helpen die gebeurtenissen en angst een plekje te geven. Want het klinkt nu meer als een fobie dan een realistische angst… je geeft zelf aan dat je ook wel weet waar je op moet letten en dat Nederland ook heus niet altijd veilig is.
Het klinkt misschien overdreven, een therapeut, maar het klinkt alsof je er ook niet uit gaat komen door met vrienden te praten (die alleen maar spookverhalen hebben over een continent waar ze nooit zelf geweest zijn). En ook wij kunnen je allemaal wel wijzen op de feiten en de realiteit maar het klinkt mij meer als een fobie in de oren, waarbij feiten er niet toe doen.

Zelf ga ik er ook nog steeds vanuit dat de meeste mensen GEEN kwaad in de zin hebben. Maar ik ben wel altijd alert op die paar rotte appels, zelfs in het veilige Schotland was ik nog alert.

Spreek je al Spaans? Dat kan ook helpen.

En inderdaad van die trucjes zoals hierboven genoemd: zelf met een andere houding en ‘air’ rondlopen. Alsof je weet waar je naartoe gaat en niemand jou wat kan maken. En ook alsof je niks van waarde bij je hebt.
Dieven zijn als roofdieren: ze zoeken de zwakste, de bangste. Dus ik hoop dat je op de een of andere manier van je angst af kunt komen voordat je weer naar Ecuador gaat, want volgens mij straal je angst altijd wel uit en trekt dat de verkeerde personen aan. En dat is precies wat je niet wilt.

¡Suerte!