Backpacken in Frankrijk/Spanje... de moeite?

hallo,

Graag wil ik gaan backpacken. Zelf zou ik het liefste een andere cultuur, andere mensen, een totaal andere wereld willen ontdekken. Maar daar zijn mijn ouders niet geheel tevreden mee.
Ze hebben liever dat ik in Europa blijf, met name west en zuid europa. Zelf oost-europa was al te “onveilig”. Maar goed…

In eerst instantie wou ik een “gap year” nemen voor mijn hogere studies, maar voor een tijd te geen backpacken in Frankrijk en/of Spanje ga ik geen jaar opgeven. Dus voorlopig hou ik het op anderhalve maand in frankrijk/spanje. Inclusief een paar weken druiven plukken om nog een extra zakcentje te verdienen.

Nu is mijn vraag… Is het de moeite om in Frankrijk te gaan backpacken? Ik heb niet het idee dat ik daar veel nieuws ga zien…ook zijn er maar weinig backpackers om te ontmoeten, denk ik. Correct me if I’m wrong:)

Hey Tom,

Ik heb zelf geen ervaring met backpacken in Frankrijk. Maar waarom zijn je ouders er zo op tegen, hoe oud ben je trouwens als ik vragen mag?

Maar goed buiten dat. Waarom niet naar Frankrijk. Het lijkt mij best leuk. Alleen hou wel rekening met de hogere kosten als in landen in azie of zuid-amerika. Ik denk dat je genoeg mooie dingen kan zien. Je zegt als dat je van natuur houdt en cultuur. Nou Frankrijk is naar mijn mening europa’s mooitste natuur land. Volgens mij zijn er wel backpackers sites over frankrijk.

Suc6

In Europa kan je ook heel mooi backpacken (Frankrijk, Spanje, Italië, Kroatië, …). Als je hiervoor geen jaar wilt uitrekken kan je perfect 2 maand ofzo door Frankrijk, Spanje, Italië trekken (ikzelf heb enkel door Italië gebackpacked en dat was prachtig) en na je hogere studies een gap year nemen. Dan heb je ook meer een leeftijd bereikt waarop het gemakkelijker is om te doen.
Europa is prachtig, we moeten het niet altijd zo ver zoeken. Ik zou eerder voor Oost-Europa kiezen, maar dat hoort ook niet tot de mogelijkheden als ik het goed begrijp?

Helaas zal het duurder uitkomen dan pakweg Azië.

wat is de passie voor het backpacken eigenlijk? ik ben echt benieuwd wat de motivatie van mensen is om op reis te gaan met veel kilos op hun rug.

echt ben heel benieuwd.

(ik ben geen backpacker heb het nooit gedaan en zal het ook nooit doen, ook niet kamperen of camping gedoe)

maar wel oprecht benieuwd naar de drijfveren van de gemiddelde backpacker
:vak02:

Goede, interessante vraag eigenlijk…

Voor mij is backpacken het ultieme gevoel van vrijheid. Niets plannen, gaan en staan waar en wanneer je dat wil, met niets rekening moeten houden, doen waar je zin in hebt. Het is ook telkens weer een avontuur: zien dat je vervoer vindt, ergens toekomen 's avonds en nog logement moeten zoeken, beslissingen nemen, moeten omgaan met de problemen die je tegenkomt (laatste bus gemist, bestolen worden, verdwalen, …). En ook niet onbelangrijk: het is dé perfecte manier om volledig ondergedompeld te worden in de lokale cultuur, gewoontes en mensen te leren kennen. Voor mij evenaart niets het backpacken.
Na elke backpackertrip keer je terug met meer zelfkennis en zelfvertrouwen, net omdat je het allemaal zelf hebt moeten uitzoeken en je op jezelf aangewezen bent. Je moet je ook open stellen en meer moeite doen om mensen te leren kennen wil je wat sociaal contact.
Een weekje hotel is een hel voor mij, na één dag verveel ik mij al dood en ik vind het verschrikkelijk in een toeristenbubbel te zitten. Ik kan niet begrijpen dat je op vakantie gaat om dan niets van het land te zien en constant tussen de toeristen te zitten en sporadisch een volledig georganiseerde daguitstap te doen met andere toeristen. Ik zou daar niets van voldoening uit halen.

[quote="“Joyce777, post:4, topic:56549"”]

wat is de passie voor het backpacken eigenlijk? ik ben echt benieuwd wat de motivatie van mensen is om op reis te gaan met veel kilos op hun rug.

echt ben heel benieuwd.

(ik ben geen backpacker heb het nooit gedaan en zal het ook nooit doen, ook niet kamperen of camping gedoe)

maar wel oprecht benieuwd naar de drijfveren van de gemiddelde backpacker
:vak02:

[/quote]

Ultieme vrijheid en mobiliteit!
Je hele leven heb je bij je op je rug en je kunt verkassen wanneer je wilt. Is het ergens leuk, dan blijf je nog even. Valt het tegen, dan reis je weer door. Het onderweg zijn is voor mij ook een van de highlights van een vakantie: genieten van uitzichten, zien hoe mensen in een ander land reizen en wat zij allemaal meenemen (levende kippen etc).

Je komt telkens nieuwe mensen tegen: andere reizigers en mensen die wonen in het land dat je bezoekt. Allerlei onverwachte ontmoetingen en gebeurtenissen kleuren je vakantie. Je kunt lekker besluiten een paar dagen aan te haken bij iemand met wie het goed klikt. Opeens word je uitgenodigd om bij een leuk stel lokale mensen te logeren; een unieke ervaring. Als je op één plek blijft heb je veel minder van dat soort ontmoetingen.

Ik loop absoluut niet vaak met zoveel kilo’s te sjouwen. Alleen van hotel naar bushalte (maar als een taxi niet duur is doe ik dat lekker met een taxi), en weer van bushalte naar hotel. Als ik dan eenmaal in een plaats ben, blijf ik daar meestal 2 tot 5 dagen, heel soms langer. Dus ligt je backpack gewoon in je hotel.

Al rondreizend kun je veel van een land zien en beleven en leren. In de bus en elders kom je aan de praat met mensen die er wonen en leer je dus veel over hoe het leven ook kan zijn, in een ander land en met een andere cultuur.

Ik vind het saai om mijn hele vakantie maar op één plek te blijven.

Hallo Tom,

Jammer dat je ouders het zo eng vinden. Misschien helpt het wel als je eens wat reisverslagen over Azië ofzo opzoekt van andere jonge mensen, en die laat lezen aan ze.

In Europa zul je ook wel backpackers tegenkomen hoor, bijvoorbeeld veel Amerikanen en ook wel wat Australiërs, maar ook andere Europeanen (bv. interrail), en soms zelfs een Mexicaan ofzo :). Het reizen in Europa is wel veel duurder dan bijvoorbeeld in Azië. En inderdaad lijkt het veel meer op wat je al kent. Wel is de cultuur in Frankrijk en Spanje al best heel anders dus als je je best doet, kun je je wel echt daarin onderdompelen en op zoek gaan naar die traditionele dingen. Vooral in kleine dorpjes zijn de verschillen met Nederland vaak wel groot, denk maar aan de Spaanse dorpen waar stierenmishandeling nog heel normaal is…

Nog een opmerking die misschien kan helpen richting je ouders: reizen en werken in Australië is makkelijker dan in Frankrijk. Het is alleen veel verder weg. Maar de taal is makkelijker, de mensen zijn hulpvaardiger, er is minder moeilijke bureaucratie (d.w.z. er is wel bureaucratie maar je wordt wat minder tegengewerkt dan in Frankrijk), overal liggen foldertjes en zijn hostels en bussen etc… en er zijn instanties die je aan baantjes kunnen helpen.

Ik weet niet hoe sterk je tegen je ouders in wilt gaan en hoe oud je bent. Mijn ouders hebben me gelukkig altijd erg gestimuleerd en gesteund om meer van de wereld te gaan zien. Uiteindelijk zullen ze je toch los moeten laten en jouw eigen ding laten doen, vroeger of later.

Over veiligheid en onveiligheid… ik heb in mijn eentje gereisd in Malawi, Tanzania, Kenia, Peru, Brazilië… maar de naarste dingen die ik heb meegemaakt waren in Frankrijk. Op twee verschillende momenten ben ik door enge kerels belaagd en aangerand en heb ik me met veel geluk en waarschijnlijk door mijn gedrag kunnen redden zodat er geen ergere dingen zijn gebeurd. Ook in Malawi overkwam me bijna iets met een enge kerel maar dat bleef nog veel minder bedreigend dan die twee keren in Frankrijk.
En ook in Nederland vallen vliegtuigen uit de lucht, rijden mensen met hun dronken kop (of gewoon door klunzigheid) andere mensen dood, wordt er volop geroofd en verkracht en weet ik veel wat. Mensen vergeten vaak hoe onveilig Nederland is. En zijn bang voor het onbekende. Ik denk dat je in een gemiddeld Thais dorp veiliger bent dan in Lutjebroek. Zo, laat dit maar eens lezen aan je ouders. :slight_smile:

En wat ik zei over angst voor het onbekende: misschien zou je eens kunnen beginnen met je ouders veel vertellen en foto’s of films/documentaires laten zien over de gebieden waar jij graag heen zou willen. Als ze er een beter beeld bij hebben hoe het dan in zo’n land is, kan dat al een hoop angsten wegnemen.
Mensen over de hele wereld zijn ook maar gewoon mensen die in vrede willen leven en hun gezin grootbrengen, en een bezoeker van hun land gewoon vriendelijk zullen helpen. En ja op de ene plek zijn meer rotte appels dan de andere plek, maar in Nederland zijn er een heleboel!!

Wat je ook kiest, veel succes met de voorbereidingen! Zie mijn gratis tips in mijn handtekening. En mocht je nog vragen hebben, laat maar horen.

Cécile