De posting: ‘Nooit meer Thailand’ inspireert me, de lof van dit land te zingen. Een ervaring: ik zit in de trein, maar 500 m. van het station kan ie niet verder. Het hele personeel buigt zich over en onder de neus van de loco, en ik denk: dat gaat nog lang duren. Ik stap uit, loop terug naar t station en schiet een motortaxi aan: graag naar t busstation. Hij brengt me er heen, ritje van 10 minuten, en vraag dan (dat doe ik altijd achteraf) naar de prijs. Weet je wat ie zegt(met een grote smile)? “It’s up to you”.
Mensen, ik durf te beweren, dit overkomt je nergens.Maar ja, t’kan natuurlijk aan mijn blauwe ogen liggen…
1 like