Twintig jaar geleden vertrok ik als gedelegeerde van het Internationale Rode Kruis naar Albanië, voor de duur van een jaar. In 1992 en 1993 was ik daar verantwoordelijk voor de noodhulpoperatie in een land dat net uit de middeleeuwen leek te komen. Onlangs publiceerde ik daar een boek over, terug te vinden op www.ecritures.nu/reizen.
Albanië was arm. Veel mensen verdienden slechts 150 leke per maand, hetgeen genoeg was om 6 broden te kopen. Er waren amper auto’s, de wegen waren goed begaanbaar voor ezels en paarden maar minder voor auto’s, stromend water en elektriciteit ontbraken steeds en er waren absoluut geen winkels. Toen ik aankwam kon je slechts watermeloenen krijgen op de markt, geen andere fruit of groente.
Na een jaar vertrok ik naar andere landen, als Ivoorkust, Liberia en Rwanda. Maar onlangs vroegen mijn Albanese medewerkers mij of het me leuk zou lijken om na 20 jaar weer eens langs te komen in het land van de adelaars. Ik heb eigenlijk niet getwijfeld en ben net terug van een kleine week Albanië.
Twintig jaar na dato. Wat een veranderingen in de stad, maar wat is het land nog steeds mooi! Tirana is onherkenbaar. Overal winkels, overal auto’s, moderne cafés en reataurants, prima hotels en veel nieuwbouw. Maar buiten de stad lijkt het land nog wel op het Albanië van weleer. Er is weliswaar wat modern komfort bijgekomen maar de weg naar Burrel, Peshkopi. Kukës en Bajram Çurri is nog sleeds slecht. Maar er is verbetering op gang.
Het was genieten om de noordelijke provincies weer te zien en weer eens naar Valbona te gaan waar het water en de watervallen nog steeds helder zijn. Het toerisme komt heel langzaam op gang maar je ziet hotelletjes en zelfs campings verschijnen midden in een prachtige natuur.
Albanië heeft veel te bieden. De prachtige bergen, maar oom mooie stranden in Durrës, Vlorë en Saranda. Het is een land om NU nog te bezoeken. De mensen zijn open, gastvrij, en het is voor ons westerlingen erg goedkoop om daar te verblijven.
Ik wil het dan ook aan iedereen aanbevelen. Een aantal foto’s van toen kun je aanschouwen via www.ecritures.nu/reizendoorlandeninopspraak
Het land is nog steeds onbekend en is het avontuur absoluut waard!
Royan