Naar aanleiding van de ervaringen van Renootje - zie haar reactie bij 'Is Mali veilig? - wil ik graag aandacht besteden aan dit onderwerp, om toekomstige Mali-reizigers beslagen ten ijs te laten komen.
Als westerling in Mali (en veel andere landen) hebben we al snel het gevoel dat we meer-dan-nodig betalen. Tja, ik zou bijna zeggen, neem het een Malinees eens kwalijk dat hij probeert je iets meer te laten betalen. In hun ogen zijn we nou eenmaal stinkend rijk, ook al denken wij daar anders over en hebben we hard en lang gespaard voor onze reis.
In het land der blinden is de eenoog koning. En in een land, waar veel mensen niet weten of ze morgen, laat staan overmorgen te eten hebben, is jouw portemonnaie al snel heel erg ruim gevuld en dus aantrekkelijk.
Houd je geld bij voorkeur uit het zicht en heb alleen wat ‘handgeld’ direct binnen bereik.
Realiseer je dat 10.000 cfa (ongeveer 15 euro) voor veel Malinezen heel veel geld is. Om je een indruk te geven: de meeste fabrieksarbeiders verdienen een salaris van circa 30.000 cfa per maand. Onvoldoende om in de kosten van het levensonderhoud van hun gezin te voorzien.
En voor wat betreft het ‘overvragen’: afdingen is in Mali een onderdeel van de cultuur. Een sociale aangelegenheid ook. Niet alleen in het contact met blanken, ook in het zakendoen met hun eigen landgenoten. Het hoort er gewoon bij. Of we het nu leuk vinden of niet.
Probeer zo mogelijk vooraf een indicatie te krijgen over wat een redelijke prijs is. En stel jezelf gerust de vraag wat je ervoor over zou hebben. Als je hebt betaald wat het jou waard is, ook als dat misschien iets meer is dan de ‘gebruikelijke Malinese prijs’, dan heb je tenslotte toch een goede koop gedaan en tenminste een Malinese familie van een extraatje voorzien.
Speel het spel van de onderhandelingen met een lach en kom je er niet uit, geef dan gewoon aan, dat het hem niet gaat worden. Met een handdruk ter afscheid benadruk je nog eens dat het goed is zo.