(origineel bericht op be-more.nl)
Aangekomen in Kampot
Nadat wij om 8.50 in het vliegtuig zaten verliep het niet helemaal zoals wij wilden. In totaal had het vliegtuig 1.25 uur vertraging. En dat allemaal terwijl wij er al in zaten. Heel aangenaam was het ook niet in het vliegtuig, het was echt bloedheet. Maar goed, uiteindelijk kwamen we om 11.30 aan in Phnom Penh. Daar werden wij opgewacht door Rianne, de begeleidster van be-more. Samen met haar zijn we richting het guesthouse in Phnom Penh gegaan. Hier heeft ze al het één en ander uitgelegd over het vrijwilligerswerk dat wij gaan doen. Hierna verliet Rianne het guesthouse en ging ze naar het vliegveld om de volgende vrijwilligster op te halen; Heleen. Dit is een Belgisch meisje die ik al kende van de voorbereidingsdag. Aan het eind van de middag kwam ook Marleen het guesthouse binnenlopen. Zij is de aankomende maand ook een vrijwilligster van be-more. Het leek ons wel gezellig om met z’n vieren ergens wat te eten. We moesten namelijk allemaal nog voor avond eten. Na wat rondvragen aan de locals kwamen we uit bij een chinees restaurant. Dit zag er nog best goed uit dus we hadden alle hoop op een goede maaltijd. Niets was minder waar. We hadden rijst met kip, ui en paprika besteld en kregen vervolgens een hele kip op een schaal voorgeschoteld. Deze kip was gekookt in water en smaakte voor geen meter. Gelukkig hadden we nog een ander gerecht besteld, daar hebben we toen maar met z’n vieren mee gedaan.
De volgende ochtend, zondagochtend, zouden we vroeg opgehaald worden door Rianne om naar Kampot te gaan. Die dag waren ook de verkiezingen in Cambodja. Omdat dit voor erg veel rumoer kon zorgen reden er geen taxi’s de stad uit. Dit betekende dat wij niet naar Kampot konden en nog een dag langer in Phnom Penh moesten blijven. Rianne is toen naar ons toe gekomen. We hebben de hele dag op een terras gezeten en van alles over Cambodja gehoord. Er zijn veel verschillen tussen Nederland en Cambodja. Om het mezelf (en jullie!) een beetje makkelijk te maken deel ik ze op in verschillen in het omgaan met de tijd, de communicatie en in respect.
Een Cambodjaan leeft van dag tot dag. Er zijn geen zorgen voor morgen en ze doen niet aan plannen. Het weer bepaalt het tempo van werken en ze zien wel wat de dag brengt. Een Nederlander daarentegen probeert zo efficiënt mogelijk met de tijd om te gaan en plant de hele dag vol.
Cambodjaanse draaien echt overal omheen en zeggen overal ‘ja’ op. Dit komt doordat je als Westerse veel gezag hebt. Ze durven geen ‘nee’ tegen je te zeggen, want je komt uit het westen en bent heel goed. Zij vinden dat wij Nederlanders heel direct zijn. Ongemerkt kunnen wij heel veel kritiek op iets leveren. Niet omdat we wat zij doen slecht vinden, maar omdat wij zien dat het beter/anders kan en wij het beste willen voor ze.
Daarnaast is er ook nog een groot verschil in respect. In Nederland vindt men het vaak erg belangrijk dat mensen in hun waarde worden gelaten. Welke opleiding je ook hebt gedaan, je bent zoals je bent en je wordt geaccepteerd zoals je bent. In Cambodja werkt het precies andersom. Hoe hoger de opleiding is die je hebt gedaan, hoe meer respect je hebt verdient.
**
Nadat Rianne ons wat verteld had over Cambodja en het vrijwilligerswerk was het alweer tijd om voor avond te eten. Daarna zijn we vroeg naar bed gedaan, het is in Cambodja erg vroeg donker en de volgende dag moesten we vroeg op.
Vanochtend werden we om 7.00 door een busje opgehaald bij het Guesthouse in Phnom Penh. Dit busje zou ons naar Kampot brengen. Het was mij al opgevallen dat het verkeer in Cambodja niet erg veilig is, maar na deze rit was dit helemaal duidelijk. Ten eerste heeft een Cambodjaan geen rijbewijs nodig om scooter, motor of auto te rijden. Dit betekent dat echt iedereen auto, motor of scooter rijdt. Zo hebben we weleens kinderen van rond de 8 jaar op een scooter voorbij zien komen. Op de weg waar de auto’s rijden, rijden ook de scooters, motors en de fietsers. Je zag heel vaak kleine kinderen fietsen op die grote weg. Dat waren dan kinderen van een leeftijd die wij in Nederland amper alleen over de straat in een woonwijk laten gaan. Levensgevaarlijk. Daarnaast rijdt echt alles door elkaar, auto’s halen elkaar links en rechts in en niemand kent de verkeersregels. Ook kan er zomaar een auto van rechts de grote weg op komen rijden. In Nederland wordt er dan een middelvinger opgestoken en hard getoeterd, maar hier in Cambodja is dat heel normaal en wordt er gewoon geremd. Iedereen is echt heel vriendelijk voor elkaar. Maar ondanks dat is het echt een zooitje ongeregeld op de weg en zou ik echt nooit, maar dan ook echt nooit, zelf deel willen nemen aan dat verkeer.
Om 9 uur / half 10 ’s ochtends kwamen we aan bij ons guesthouse in Kampot. Dat is het guesthouse waar ik de aankomende 4 weken verblijf. Dit zag er nog best gezellig uit. Op de grote dikke vette kakkerlak op de grond voor mijn kamer na dan 
Toen we in Kampot aankwamen heb ik eerst mijn kamer ingericht en geluncht. Daarna heb ik samen met Daphne een boottocht gedaan. Dat was echt super mooi. We begonnen om 4 uur en kwamen om 6 uur weer aan. We konden toen mooi de zonsondergang zien. Het was jammer dat mijn fototoestel er halverwege mee stopte, maar ik heb wel echt hele mooie foto’s kunnen maken.
Op dit moment zit ik in het guesthouse en sta ik op het punt lekker mijn bedje in te kruipen. Morgen is het weer vroeg dag en begint mijn eerste dagje als vrijwilliger bij het project MJC. Ik heb er onwijs veel zin in maar vind het ook allemaal wel spannend. Jullie horen snel van me hoe het me bevalt, nu ga ik slapen
Liefs van Jacinta