Hoi Chris, goed idee. Pas nog stond in het NRC een artikel van 2 pagina’s over tussenjaar, en dat vrijwel iedereen zichzelf beter leert kennen, meer zelfvertrouwen heeft gekregen en veel ervaringen heeft opgedaan. Of dat nou het doel was of niet. Wel kwam naar voren dat het reizen vooral een optie is voor jongeren die zichzelf al aardig kunnen redden in eigen land, die ook wel eens in hun eentje naar een andere stad reizen en dat soort dingen. Nou goed, misschien kan je het artikel nog ergens vinden.
Ik heb in Azië, Australië, Afrika en Latijns Amerika gereisd (en nog wat andere gebieden). Ik kan je zeggen dat heel algemeen genomen, het wel klopt dat Azië goedkoper en veiliger is dan Latijns Amerika en Afrika. Er is wat minder gewelddadige criminaliteit. Wel is er ook stiekeme diefstal, dus je moet wel altijd alert zijn op je spullen, maar in een Amsterdamse kroeg moet je ook niet je tas aan de leuning van je stoel hangen, of je telefoon in het buitenste vakje van je rugzak doen als je op straat loopt.
In Afrika en Latijns Amerika zijn ook gebieden waar het heel veilig is, maar over het algemeen klopt het wel dat je daar wat meer moet oppassen. Maar vaak ook niet veel dramatischer dan in Rome ofzo, waar ook aardig wat gezakkenrold wordt.
Ook is het weer in veel Aziatische landen lekker warm en tropisch, en vinden wij Europeanen het eten meestal lekker.
Wel vind ik zelf dat het ietsje eentonig kan zijn doordat het dus bijna overal tropische jungle is, althans in Zuid-Oost Azië (vasteland) en Indonesië. Maar ook wel met afwisseling hoor, en vulkanen en steile bergen en watervallen enzo… dus prachtig… maar Latijns Amerika en Afrika vind ik afwisselender, ruiger, meer ‘oer’. Maar dat is ook een onverklaarbaar gevoel. In mijn geval trok Afrika me altijd het meest, gewoon zomaar… dingen die ik op tv had gezien en in bladen… het trok mij gewoon meer dan Azië, ondanks dat ik deels Indonesisch bloed heb.
Later is daar Latijns Amerika bij gekomen, dat heeft ook mijn hart gestolen.
Een paar jaar geleden heb ik ook weer eens in Azië (Laos en Thailand) gereisd en ik vind het heel relaxed en prettig hoor, lekker eten, mooi weer, veel te zien, goedkope massages, lieve mensen… maar toch neig ik meer naar die andere twee continenten, daar heb ik meer gevoel bij.
Misschien geldt voor jou ook dat je van kinds af aan al aangetrokken wordt tot een bepaald land of streek?? Je noemt zelf Tibet, wellicht trekt dat jou zo sterk dat je toch gewoon je energie erin moet steken om daar binnen te komen, ook al is het tegenwoordig lastiger.
Maar misschien droom je stiekem van Peru ofzo en durf je daar niet goed heen vanwege enge verhalen.
Omdat Azië de naam heeft zo makkelijk bereisbaar te zijn, trekt het ook allerlei soorten reizigers, ook wel veel sjonnies en anita’s en party animals. In Latijns Amerika tref je toch vooral respectvolle natuurliefhebbers en cultuurliefhebbers, op luidruchtige Israëlische groepen na. In Afrika tref je bijna alleen maar leuke, geïnteresseerde* reizigers vind ik, en bv. geneeskunde-studenten die daar hun co-schappen doen. Een uitzondering daargelaten van de aso toerist die dieren voert waar het niet mag, of de Duitser die alvast de beste plek reserveert in het safaribusje.
*Het woord ‘geïnteresseerd’ gaat voor veel Azië-reizigers helaas niet op, ja geïnteresseerd in zo goedkoop mogelijk bier en hoeren…
Natuurlijk vind je er ook veel reizigers die wél interesse hebben in cultuur, mensen en natuur, en respectvol reizen… maar je komt toch ook wel hordes party animals tegen die het allemaal niet zo kan schelen wat de lokale bevolking van ze vindt. Sommige stukken doen daardoor denken aan Salau en Lloret de Mar.
Verder vind ik zelf de cultuur / omgangsnormen van Azië lastig. De meeste mensen vinden dat juist heel prettig: ze blijven altijd vriendelijk lachen, ook al verwensen ze je in de ergste termen in hun eigen taal. Zelf kan ik daar niet zo goed tegen. Je weet nooit wanneer ze iets menen. Daar kom je misschien na lang tussen die mensen wonen, wel achter, maar op doorreis blijft het gissen. En andersom mag je dus ook absoluut nooit frustratie of boosheid uiten, dat is echt not done. Dan leidt de ander gezichtsverlies en dat is het ergste wat er is. Ook als je verschrikkelijk wordt afgezet of bedrogen / belogen, dan moet je dus blijven lachen. Zelfs verdriet moet je maar liever voor jezelf houden. Mijn tante vertelde pas nog van de Cambodjaanse gids die met een lach stond te vertellen dat zijn vrouw kanker had.
In de andere continenten vind ik de mensen wat ‘eerlijker’, als ze je niet mogen, zul je dat ook duidelijk merken. Ik weet dan wel wat ik aan ze heb. De communicatie met die mensen past beter *bij mij persoonlijk *(het zal voor iedereen anders zijn), vooral van Afrikanen, ik ‘herken’ gewoon veel beter hun beleefdheidsvormen.
Bijv. in Indonesië zitten volwassen (!) mensen je eindeloos aan te staren, achterstevoren in de bus om het goed te kunnen zien, en pakken ze je boek uit je handen enzo. Kennelijk is dat daar niet onbeleefd. Nu zijn dat soort dingen in Indonesië wel erger dan in andere Aziatische landen, voor zover ik ook hoor van andere reizigers.
In Malawi zegt een moeder zelfs tegen een klein kindje dat het niet zo naar me moet staren (ook al heeft het kindje misschien nog nooit een blanke gezien), en glimlacht de moeder verontschuldigend naar mij, waarop ik natuurlijk ook alleen maar kan terug lachen zo van: het is niet erg. Even als voorbeeldje van het verschil… 
Over Tibet weet ik niet veel, alleen las ik laatst wel ergens dat je tegenwoordig alleen nog Tibet in komt als je met minstens 6 (?) van dezelfde nationaliteit bent?? Dan moet je dus proberen aan te haken bij een groepje denk ik? Of misschien zijn er reisbureautjes in buurlanden die mensen aan elkaar koppelen?
Jouw idee van een tijdje ergens zitten en wijsheden oppikken, eigenlijk wat spiritualiteit… doet mij denken aan ashrams in India. Dat zijn ook een soort leefgemeenschappen waar veel Indiërs maar ook buitenlanders tot bezinning willen komen. Zoek er maar eens dingen over op op internet, Google maar eens op ‘ashram’.
Ook in Thailand zijn volgens mij wel oorden waar je tot bezinning kunt komen.
Maar je kunt natuurlijk van alles kiezen… je zou ook een tijdje kunnen blijven plakken gewoon in een stadje of dorp dat jou bevalt en daar wat tijd nemen voor jezelf, bepaalde boeken lezen of mediteren ofzo.
Er zijn genoeg steden en plekken waar toeristen blijven hangen en soms zelfs hun leven gaan leiden, bijvoorbeeld in Brazilië in de Chapada Diamantina national park woont een hele Franse gemeenschap.
Over vrijwilligerswerk: inderdaad denk ik dat je in verhouding weinig kunt bijdragen in zo’n korte tijd. Vaak moeten die mensen de tijd nemen om jou van alles bij te brengen en je in te werken, je hebt te maken met cultuurverschillen, en tegen de tijd dat het zich gaat terugbetalen en jij snapt hoe je moet samenwerken met die mensen, ga jij alweer weg. En het is volgens mij ook duurder dan reizen, als je het via zo’n organisatie regelt (en volgens mij komt lang niet al het geld terecht bij het weeshuis of schooltje waar je dan werkt).
Als je ergens graag wilt helpen, kun je altijd eens ergens aankloppen en aanbieden om gratis te helpen. Bijvoorbeeld bij een schooltje aanbieden om de kinderen wat te vertellen over Europa, of liedjes met ze te zingen, of bij een gaarkeuken helpen met koken, of bij een dierenopvangcentrum de kooien schoonmaken.
Maar het beste kun je volgens mij helpen door de lokale economie te ondersteunen, dus slaap in de kleine hotelletjes en niet de internationale ketens; koop van de straatverkopers; boek je toertjes bij kleine lokale ondernemers.
En vrijwilligerswerk kun je altijd daarna in Nederland doen. Er zijn zat organisaties die indirect veel effect hebben op Azië, bijvoorbeeld Oxfam Novib. En ook WarChild doet natuurlijk erg goed werk en zit in Amsterdam. En zo zijn er allerlei grote en kleine organisaties die al veel ervaring hebben en goed werk verrichten, voor de lange termijn (niet een paar weekjes) en jouw hulp kunnen gebruiken.
Hopelijk heb je hier wat aan. En lees ook de andere onderwerpen in dit forum onder Wereldreis en Azië Continentenforum, daarin vind je ook veel tips over langere reizen in Azië en de kosten. En als je nog nieuwe vragen bedenkt, zet ze maar hieronder, ik krijg automatisch een alert in mijn mail en dan kunnen andere meelezers het ook zien en mede-beantwoorden.
Op mijn website vind je een lijst gratis reistips over hoe je een lange reis voorbereidt.
Veel plezier met dromen en voorbereiden!