(origineel bericht op be-more.nl)
weekend!!
Het schrijven van verslagen gaat prima, voordat ik onder mijn klamboe duik, verwerk ik verslag op netbook dagelijks
Langs het internetcafe lukt niet altijd, vandaag verras ik jullie met twee verslagen
Liefs, Claudia
Weekend Awasa uitslapen? Nee, hoor!
De wekker staat zodat Wia, Esther en ik op tijd,als het nog niet zo warm is, naar de markt kunnen gaan.
De markt is een kruising tussen de Albert Cuypen de Zwarte markt in Beverwijk en dan gecombineerd met overstekende ezels en geiten.
We worden her en der vriendelijk begroet en struinen heerlijk in de rondte
Ik koop een authentiek koffiekannetje en wierookbrander, een leuk shirt en dan wandelen we de rest gan de markt over.
Via de markt naar 1 van hoofdwegen, waar Wia me meeneemt naar een winkeltje waar ik een stoffen buideltje koop in de stof die ik hier vaak zie en zoals ik de buideltjes vaak gebruikt zie bij de dames die in restaurants en koffiehuizen werken.
Dan valt mijn oog op een prachtig houten man en vrouw, handgesneden versierd met leer en kralen; deze vinden vanaf volgende maand een onderkomen in mijn huis.
Rond 11, na een gezamenlijk ontbijt, loop ik terug naar het pension om Hermien, Cathrien,Margot en ik vandaag de Awase tour doen.
Dezebegint met Amhaarse les bij Marije thuis en potverdrie, dat valt nog niet mee; gelukkig is onze woordenschat uitgebreid met een aantal woorden zodat we ons iets meer verstaanbaar kunnen maken.
Dan gaan we met de bajat naar een ander deel van de stad waar we getuige zijn van een koffie ceremonie
Wat een genot om naar te kijken en te zien hoe de bonen eerst gebrand worden in een pannetje op een vuurtje en vervolgens gestampt.
De koffie is werkelijk overheerlijk!
Dan met de bajat door naar een workshop injera maken.
We worden welkom geheten door een jonge vrouw die dagelijks 70 tot 100 injera’s maakt en verkoopt aan de hotels in de buurt.
Zij maakt ze nog op een authentieke manier, in een hutje naast haar huis.
Vuur wordt aangemaakt met een combinatie van houtsnippers en papiersnippers en die rook blijft in het hutje hangen.
Dan laat ze zien hoe je de injera maakt; in een kannetje zit beslag dat op een ronde bakplaat wordt gegoten; van een buitenste ring, werk je naar binnen toe zodat er een pannenkoek ontstaat
Dan is het onze beurt om en onm gaan we het hutje in
De trots is er als ik een, hetzij klein van formaat, goede injera weet te maken
Eind van de middag gaan we terug naar het pension, frissen ons op en gaan vervolgens uit eten
Morgen staat de wekker ook weer voor een lange wandeling, dus ook vanavond maken we het niet laat.
Op zondag beginnen we met gezamenlijk ontbijt; we kiezen voor een stevig ontbijt omdat er vandaag een stevige wandeling op het programma staat; regio Wondo Guenet
Deze omgeving is onbeschrijflijk mooi; twee uur lang lopen we via kleine paadjes in het mooiste en weidse groen waar ik ooit heb gelopen
Het is fijn me een keer zo nietig te voelen zoals ik dat ook in Lesotho had
Het uitzicht is adembenemend en de tocht/wandeling is ook voor de onervaren wandelaar goed te doen.
Na de wandeling is het tijd voor de lunch en dat doen we in een “restaurant” waar ook de lokale mensen eten; heerlijk!
Onderweg naar Wondo en onderweg naar het restaurant is het veel zwaaien en glimlachen; de mensen hier zijn duidelijk nog niet aan blanke mensen gewend, maar de hartelijkheid is zichtbaar en voelbaar
Het middagprogramma is luieren aan de rand van een zwembad of wederom een wandeling; mede door een regenbui switchen we het programma en gaan we naar een lokale kroeg
Dat is hilarisch: we om enom binnen, gaan een gangetje in en als we achterin aankomen, zien we een stuk of 20 mannen die opspringen en van enthousiasme beginnen te joelen
We voelen ons welkom en krijgen een lokaal biertje; bier met honing
Deze smaakt als wodka jus en de mannen vinden het geweldig dat wij het lokale bier drinken
We hebben een aantal leuke gesprekken en genieten van “daar zijn”
Rechts wordt bier gedronken, links in dezelfde ruimte onder hetzelfde dak is een hoekje dat door de mannen gebruikt wordt om te plassen
Na een uurtje verlaten we de kroeg en neemt onze gids ons mee naar de plaatselijke markt
Daar is een hoog Beatrix gehalte en we worden omringd door kinderen en volwassenen; we zwaaien en lachen dat het een lieve lust is
Hoe internationaal kan een glimlach zijn?
Deze markt verkoopt veel streekprodukten zoals melk, koffiebonen, boter (voor brood en voor in het haar) en kruiden
Dan valt mijn oog op een rieten mandje zoals ik deze eerder heb gezien in Addis aan de kant van de weg, handgevlochten van een soort tarwe
Alleen deze spot ik in de tas van een lokale jonge vrouw
Ik vraag de gids of deze hier te koop zijn; hij vraagt het de vrouw en zij zegt dat ik die van haar mag overnemen voor het bedrag van 25 birr (iets meer dan een euro)
Ik geef haar 30 birr en loop blij met mijn aankoop verder de markt over
Met het mandje in mijn handen loop ik met de rest een straat in en schiet in de lach als iemand twee muntjes in mijn mandje doet
We drinken nog ergens wat alvorens terug te gaan naar Awasa
We kletsen nog wat na en aansluitend eten we wat
Wat een fijne dag en wat fijn dat we met z’n zessen waren
Morgen, maandag, weer an die arbeit bij het project; ik heb er zin in!