(origineel bericht op be-more.nl)
Week met aarbeving.
Vrijdag:
We vertrekken inderdaad net na de middag nadat we wat gegeten hebben naar Liwonde. Na een klein uurtje komen we bij het park aan. Net voor de ingang zien we een grote slang voor de bus oversteken. Anne en ik zaten samen voor in dus konden we het prachtig zien.
Nadat we aankomen krijgen Anne en ik dezelfde tent als 4 maanden geleden aangewezen. De mensen van het park herkennen Anne en mij nog!
Ik ga na een tijdje even wat rond lopen alleen en ik zie alweer de 2e slang. Deze schiet er ook snel vandoor.
We krijgen bij het park die avond heerlijk te eten. Hierna drinken we nog wat en gaan we naar onze tent. Het is ook deze nacht een herrie van jewelste. Overal hoor je geknor van de nijlpaarden. We slapen slecht/eigenlijk niet. Telkens maken we elkaar wakker als we wat dichtbij de tent horen.
Zaterdag:
Om 5 uur gaan we er uit en om 6 uur zitten we in een open Jeep voor een auto safari.
We rijden het park binnen en na 10 minuten zien we al een grote groep olifanten. De chauffeur moet de auto keren omdat ze te dichtbij zijn en er lopen wat kleintjes bij zodat de ouders best gevaarlijk kunnen zijn. We rijden weer verder en zien: Kudu’s, ontelbaar wratten zwijnen, ontelbaare Impala’s, heel veel apen, alle kleuren vogels, alle soorten herten en heel veel olifanten. We komen een paar grote kudde’s olifanten tegen. Soms meer dan 15 in 1 keer. (Ja Michelle en Suzan, als jullie dit lezen: Wij hebben ook olifanten gezien!) De rit is prachtig. Ik kan er geen genoeg van krijgen en blijf maar foto’s maken.
Om kwart over 9 zijn we terug en gaan we gelukkig gelijk ontbijten. Iedereen heeft toch best trek gekregen.
Na het ontbijt gaat iedereen zijn tent in om lekker niks te doen of te slapen. Anne gaat leren en ik ga een rondje lopen. Ik vind weer een grote landschildpad en zie prachtige vogels.
Ook de lunch is erg lekker. Pasta en sla!
Na de lunch gaan Anne en ik samen een stukje achter de tent lopen. We zien weer genoeg mooie dingen en vinden een kaak van een nijlpaard en een schedel van een cathfish. Anne is met haar studieboek juist bij de botten en gaat op zoek naar dieren botten waarvan we er genoeg vinden die ze kan benoemen met haar latijn kennis.
Ook het avond eten is weer geweldig in het park.
Net voor het slapen gaan maken Anne en ik een spoor van “worsten” die van de worstenboom komen. Deze eten nijlpaarden en Anne en ik willen ze daarmee naar onze tent lokken.
Het spoor werkt aardig want snacht slapen we weer slecht door al de herrie van de nijlpaarden. Ook horen we in de buurt olifanten trompetteren. We zien helaas niks.
Zondag:
We gaan er weer vroeg uit. Rond 5 uur en om kwart voor 6 staan we klaar voor de kanosafari. We gaan met 4 mensen en 2 gidsen.
Na een tijdje varen zien we de eerste olifanten en nijlpaaren al! We zien wel rond de 30 a 40 olifanten. Verder heel veel vogels in alle kleuren! Als we vlak bij op zo’n 5 meter komen beginnen de nijlpaarden boos te worden en te brullen. We varen snel verder en gaan olifanten bekijken.
Na een tijdje komen we 1 hele grote olifant bij de waterkant tegen. Hij loopt wat rond en ziet na een tijdje ons. We zitten op zo’n 15 meter van hem af tot hij opeens boos word op ons! Hij begint te brullen en op ons af te rennen. De 2 kano vaarder gidsen peddelen zo hard ze kunnen door het riet. Gelukkig stopt de olifant want hij haalde ons best snel in. Het was erg
spannend en iedereen (zelfs de gidsen) waren best geschrokken. Anna (niet Anne) en Marieke zitten samen in een andere kano en houden de rest van de tocht de handen van elkaar vast omdat ze bang zijn.
Veilig bij de tent aangekomen krijgen we weer een heerlijke lunch. Na de lunch worden we naar Pakachere gebracht.
Hier is Hanna ook en nog meer vrijwilligers. We eten gezamelijk bij Pakachere waarna Erik, Anne en ik naar Mawa gaan. Hanna blijft in Zomba omdat ze de dag erna nog wat moet printen.
Als we thuis komen vallen we als een blok in slaap. Het weekend hebben we weinig geslapen.
Maandag:
Erik, Anne en ik gaan naar een kleuterschool op het project. Het loopt slecht en de leraren doen niet echt hun werk. De sleutel van de school is er niet dus wordt er buiten les gegeven. Na een tijdje gaat Erik naar huis omdat het toch niet lukt. Anne en ik geven het na een tijdje toch ook maar op.
Als we thuis komen met de lunch word Hanna door Dimitri thuis gebracht. Hanna is alleen wat dingen vergeten. Ze zou mijn laptop opladen maar is de laptop vergeten in Pakachere. Ook een heleboel spullen van haar zelf en ook nog eens de sleuter van haar kamer. Gelukkig heeft lissy nog ergens een 2e sleutel.
In de middag gaan we gezamelijk met de jeugdgroep op wat home visits. We vegen wat tuinen en halen water. Het is best gezellig. We bezoeken 4 mensen.
Dinsdag:
We zijn al een tijdje bezig met een goeie les voor te bereiden voor een kleun terschool hier in de buurt. Vanochtend gaan we die geven. Het thema is kleuren en de kinderen vinden het geweldig. We delen armbandjes uit als ze hun best doen en we spelen wat spellen. We zingen liedjes en halverwege gaan we een rondje met de klas lopen door de omgeving om kleuren te zoeken. Na de trip zit de klas 2 keer zo vol omdat iedereen het zo leuk vind. Het is super geslaagt en het voelt voldaan.
In de middag gaan we op home visit bij een vrouw die in het gips zit. We pellen mais voor haar omdat dat nu niet meer gaat. Erik wast de kleding van haar en Hanna haalt water. Anne en ik hebben (door geld van haar kerk) hier in het vrijwilligershuis een Suiker & Zeep voorraad aangelegt voor huisbezoeken en ook deze vrouw geven we suiker en zeep. (suiker is heel duur in Malawi en bijna niet meer aan te komen)
Woensdag:
Vandaag is Erik ziek. Hij is dus officieel in Malawi geweest. Iedereen word hier helaas ziek en zo ook hij.
Hanna, Anne en ik gaan in de ochtend naar een mais veld van de vrijwilligers voor de gehandicapte mensen. We gaan helpen oogsten. Het hele veld is alleen vol onkruid en er is erg weinig mais te vinden. Een dramatisch slechte oogst. Toch grappig om te doen.
Als we thuis zijn en ik lekker in de tuin zit komt de buurman naar me toe dat ik moet komen omdat hij een slang in zijn tuin heeft. Ik pak de camera en ga met hem mee. Er zit een ander halve meter grote felgroene Green Mamba slang in de tuin. De buurman heeft met een grote stok de rug van de slang al gebroken dus kruipt hij niet zo snel meer. Erik en ik maken er veel foto’s van maar blijven toch maar een beetje uit de buurt. Na de foto’s word hij uit zijn lijden verlost en weggegooit. (ik vond het erg zielig maar zo gaat het hier helaas)
Met de lunch komen Tim & Dimitri bij ons langs voor een evaluatie. Ze eten gezellig mee en Lissy (onze huismoeder) slooft zich er uit!
Na de middag gaan Tim & Dimitri weer naar Zomba en gaan Hanna, Anne en ik naar het project. We gaan vergaderen over HIV en Sex voorlichtingen op een basisschool. Hier hopen we zelf aan mee te werken. Het verloopt goed.
Erik blijft ziek thuis.
Donderdag:
We worden een beetje laat wakker. Kwart over 7! We douche en eten en lopen naar een grote basis school hier in de buurt om te vragen of we daar de HIV en Sex voorlichtingen mogen geven. Dit word goedgekeurd. Ook vragen we of we een nieuw schoolbord waar je makkelijk les mee kan geven (met afbeeldingen en woorden) mogen introduceren. Deze zijn we zelf aan het maken. Ook dit word goedgekeurd.
Na de middag gaan we gezamelijk met Lewis naar een plek waar mensen stenen aan het maken zijn voor het nieuwe huis voor de weeskinderen. De bouw is al goed bezig wat fijn is om te zien. Hierna gaan we nog langs het project waar Lewis zelf 2 schooluniformen doneert aan een arm gezin.
Vrijdag:
Ook Hanna heeft nu last van haar darmen en zo zijn er dus 2 bij ons nu een beetje ziek. Toch gaan we in de vroege ochtend met een taxi naar Packachere. Hier zetten we onze spullen neer etc. Straks hopen Hanna, Anne en ik het Zomba Plateau te gaan beklimmen.
Vandaag hoop ik nog heel veel foto’s te plaatsen van de safari etc. Alleen werkt me blog niet geweldig dus hoop ik dat het lukt.