Het gebied wat in Turkije de Zwarte Zeeregio genoemd wordt loopt van de Oostelijke grens van de Marmararegio, bij Duzce en Bolu tot aan de landsgrens met Georgië. Het overspant in zijn volle breedte zowel Centraal- als Oost Anatolië.
De regio beslaat 18% van het totale oppervlak en is het dunst bevolkte gebied van Turkije. De verstedelijking vindt, in vergelijking met andere delen van het land, minder explosief plaats. Het merendeel van de bevolking leeft van de landbouw.
De afgelopen 50 jaar zijn er veel mensen naar grotere steden als Ankara en Istanbul getrokken. Het gebied is voor grote delen slecht begaanbaar, landbouwmachines kunnen er niet rijden en tot enkele jaren geleden waren en niet genoeg wegen.
De Zwarte Zeeregio is een groen gebied. Wanneer het er niet regent of sneeuwt is het er vaak mistig. De grootste steden zijn:Samsun, Trabzon, Zonguldak, Giresun en Rize.
Landbouw
Vanwege het vochtige klimaat worden er vrijwel geen producten als tarwe of katoen geteeld. Suikerbieten, groene groenten en druiven op beperkte schaal. Vanwege de zomerregens gedijt mais er daarentegen wel goed. Rize is de provincie waar het de meeste mist en regen genoteerd wordt. Omdat de theeplant hierv wel van houdt is Rize dan ook de grootste producent van Turkse thee. De Zwarte Zeeregio is de enige theeproducerende regio van Turkije. 83% van de Turkse hazelnoten komen ook uit dit gebied en tegenwoordig is ook de teelt van sojabonen in opkomst. In de streek Samsun, Kastamonu en Amasya zijn er langs de beken ook veel rijstvelden.
Industrie
In het Westen van de regio zien we vooral kolenmijnen en staalfabrieken. Zonguldak kent daarnaast een grote cellulozefabriek en Giresun staat bekend om zijn papierproductie. Verder bevinden zich er door heel de regio thermische centrales en kopermijnen. De meeste koper wordt in Samsun bewerkt. Samsun heeft daarnaast meerdere grote suikerfabrieken. Door het hele gebied is de houtvesterij ook een grote bron van inkomsten.