Hoi lezers, ik ben nu weer helemaal terug en dat geeft wel een gek gevoel. Vooraf denk je dat 5 weken een hele tijd is en nu is alles ineens weg. Het mooie gevoel zal wel altijd blijven als ik eraan terugdenk, maar het blijft ook raar dat het allemaal zo snel gaat.>>>
Ik heb echt van alles genoten.
De gibbon Experience in Laos,waarbij je als een aap van de ene naar de andere boom zipt waarbij de jungle en waterval onder je voorbij gaat en de langste zip afstand van 400 meter is. Het blijft 1 van mijn hoogte punten. Ook de Mahout training met de olifanten en het zwemmen tussen hun enorme drollen:tssk:, de ontmoetingen en de contacten met de locale mensen die soms met alleen lichaamstaal zoveel diepgang gaf. De bijzondere eerlijke gesprekken met de jongere monniken. Ik ben nog steeds dankbaar voor deze ervaringen en trots en voldaan dat ik het in mijn eentje heb gedaan. Het reizigers wereldje is dan wel de gemakkelijkste wereld om mee te contacten, want een ieder staat open in de wereld en niets is hen vreemd. De glimlach op mijn gezicht is er niet vanaf gegaan deze vakantie.:wereld:
Ik had van een reizende dochter van een vriendin gehoord dat het reizen in Azië prima te doen is in je eentje. Ook voor zo’n oudje als ik, het zou geen problemen geven. Ze raadde mij wel het Noorden aan.
Het werd het 3 dagen Bangkok, nachttrein naar Chiang Mai, scooter tocht naar Wat doi Suthep, **Pai met een tour naar de Long Necks, Chiang Rai met een scooter tocht naar de witte tempel en een olifanten tocht, de bus/boot tocht naar Laos:Huay Xai, mijn 5 daagse verblijf in Daauw(homestay) en de Gibbon Experience. In Huay Xai kwam ik iemand tegen die al 40 jaar in Laos kwam en mij reisadvies gaf. Door hem ging ik na de Huay Xai met de bus naar Luang Namta, daar gewandeld en gefietst, met de bus naar Muang Sing, de opdringerige Akha vrouwen gezien, terug naar Luang Namta **en met de bus naar **Udomxai **om van daaruit met de locale bus naar Phongsali te gaan.
Dat was een enorme ervaring tussen de locale mensen met een veel te volle bus. Alles werd boven op het dak en het gangpad en onder onze stoelen geplaatst. Over de vele scheuren van het plafond had in mijn bedenkingen.
Auto onderdelen, dak onderdelen, hele winkelvoorraden, een scooter, balen rijst en onze bagage. Na nog geen half uur zaten we al vast met de achterkant aan de grond door een verkeerde verdeling. Daarna kwamen we nog regelmatig vast te zitten in de modder en moest iedereen eruit om een 1/2 uur te lopen. Na 1 modderervaring dook ik bij een volgende stop achter mijn stoel en gebaarde ook naar een jonge knul om het te doen. Samen dikke lol daarom:):):). Maar het uitstappen was dan ook een ware klimtocht en daarbij moest je nog zorgen dat die ene levende kip levend bleef.
De rit duurde ongeveer 14 uur en we kwamen in het donker aan. Helaas geen taxi en 3 km lopen naar het dorp.
Zelfs de mensen van een Guest House wakker moeten maken, gelukkig was ik daar niet alleen. Daar de volgende dag een scooter gehuurd en rond getoerd door de schitterende omgeving, de mooie dorpjes met zijn bevolking die kleurrijk gekleed rondloopt.
Met een bus naar **Hat Ta **om daar vervolgens met een boot over de rivier Nam Ou naar Muang Khua te varen. Ook weer flink genieten van de 5 uur durende boottocht ondanks het harde zitbankje. Mooie omgeving met zwaaiende nieuwsgierige kinderen onderweg.
Daar 1 nacht gebleven om vervolgens met de boot weer door te varen naar Nong Khiaw. Een geweldige bungalow met weer een schitterend uitzicht over de rivier. De boottocht duurde weer 5 uur, prima te doen met zo’n mooie omgeving.
Vandaar uit met de bus 3 1/2 uur naar Luang Prabang. Als eerst een vlucht geboekt naar Bangkok toe, want inmiddels ging de tijd wel snel. Nog een Mahout training van 2 dagen gedaan in een olifanten kamp in een groep die maar voor 1 dag geboekt hadden. Dus de volgende dag had ik een privé begeleiding. De 2de middag met een kanotocht over de Nam Khan rivier gevaren. Tijdens deze tocht begon het gigantisch te stortregenen. Maar samen met mijn gids Honda hadden we daar vreselijke lol om. Nog de Kuang Si en de Tat Sae watervallen gezien/gezwommen. Van dichtbij een auto ongeval meegemaakt, deze lag onderste boven in de sloot. Twee mannen stapte ongemakkelijk uit en 1 ging terug om zijn tandenborstel te halen, zo apart.
En een beroofde toerist die even voor mij de top van de waterval wilde bezoeken. Ook 2 mensen ontmoet die getroffen waren door de Dengue mug en ontzettend ziek zijn geweest met ziekenhuis bezoek. Ik ben zo blij dat het mij allemaal bespaard is gebleven.
In Bangkok had ik wel last van een cultuur schok, zo druk ineens en toen wilde ik ook wel weer naar huis. Maar toch nog een dagtrip geregeld naar de drijvende markt, de River Quai en de tijgertempel. Zo dit waren dan in een vogelvlucht mijn belevenissen. Voor een ieder die twijfelt, ik zeg:Gewoon doen!!!