(origineel bericht op be-more.nl)
Vervolg week 2
28/03
Eerste keer het werk gedaan dat op onze planning ‘Vulnerable family’ heet. Dit houdt in dat we een huisje helpen bouwen, een huisje dat bestaat uit een houten constructie (staat er al), en waarbij de leemtes tussen het hout opgevuld moeten worden met modder. Samen met een hele troep mensen; jong, oud, man, vrouw zitten wij dan tot onze knieen in de modder te stampen zodat aarde en water goed vermengd geraken en daarna vullen we alles op. Ik kan me voorstellen dat dit een raar beeld lijkt, een beetje voorhistorisch misschien 
maar hier past het gewoon, alles lijkt hier heel snel normaal. Het dak bestaat dan uit golfplaten, in dit geval konden ze maar voor 1 helft betalen dus gebruikten ze de andere helft van het oude huisje. Een huis met een half dak is hier ‘helemaal zo erg niet’ want de regen komt toch meestal van dezelfde kant dus weten ze goed welke helft er zeker moet blijven liggen. Als afwerking, als de modder goed gedroogd is, om een gladde muur zonder spleten en kieren te krijgen (insectennesten!) en een beetje een gekaleid effect te krijgen, kan men de muren insmeren met een mengsel van koeienkak, zand en water, jummiejum!
Alweer een even gevarieerde lunch, maar wel dezelfde als de vorige dagen; rijst, potatoes, gestoomde zoete banaan, pindasaus, kikkererwtpap, watermeloen (inclusief heel wat zout).
De elektriciteit werkte deze avond wel dus hmmmm African beasties! Als eerste een reuzekrekel (8 cm lang, 2cm breed) naast de zetel waar ik rustig zat te lezen, met vleugels dus wij allemaal met de piepers natuurlijk. We roepen Tean erbij, pakt dat beest doodleuk op, kindere nzien het en worden UITZINNIG! Hij schenkt het aan eentje, onmiddellijk naar het keukentje buiten, spies erdoor en grillen maar, echt, gek! En dan verdelen he, jij een kop, jij dit , jij dat; er werden lekkere eitjes in ontdekt, bij een ander zag je nog een pootje in een mondhoek, real Africans!
Bekomen en gezellig aan het yahtzeeen wanneer opeens een MEGAFLY, soort wespvlieg en ook groot genoeg, een duikvlucht aanzet richting decolte. Gillen natuurlijk, echt Mzungu-Njabo (zoek maar eens op) als ik ben! Schudden en ronddansen en dan zal hij wel wegzijn. Vijf minuten later toch nog altijd wat jeuk, gebeten? Kleed een beetje open en jepaaaa daar is ie!
Weekend: raften in Jinja, heel VET zoals ik al zei!
Planning komende maand:
Maandag:
- waterproject (regentank helpen bouwen, graven, cement maken; papa zou mij moeten bezig zien, als een echte Sebo!)
- readingclub (groepjeslezen met kinderen van de school om hun Engels te trainen) of teaching
Dinsdag:
- healt center (helpen bij administratie van de inentingen voor de kindjes)
- womenclub (iets maken met vrouwen dat ze kunnen verkopen en zo een eigen inkomen hebben, nu waren het mandjes; mama zou mij mopeten bezig zien, als een echte Njabo!)
Woensdag:
- vulnerable family (modderhuisje)
- disabled children (vijftal gehandicapte kinderen die hier wat komen spelen en aandacht krijgen)
Donderdag:
- house visiting (vragenlijsten bij armoedige gezinnen)
- reading club
Vrijdag:
Soms al weg op toeristische trip of anders afhankelijk van wat de andere (local volunteers) zeggen.
Wat me deze week wel opviel, is dat we mensen vaak helpen met werk maar dat er ook momenten zijn dat we er gewoon zitten en wat glimlachen. Ik zag niet telkens onze meerwaarde en fysieke arbeid dan zeg maar. Maar dan merkte Anniek op, terecht denk ik, dat vooral het aanwezig zijn van ons stimulerend werkt, en dat is wel mooi he :).
Ik vroeg daarnet ook aan Tean of hij hier al naar een kerk geweest was, en een viering uiteraard. Hij vertelde dat je 4 tot 5 uur mag uitrekken, dat de gezangen heel mooi zijn maar dat ze je heel speciaal behandelen; staren, naar voren roepen om vragen te beantwoorden, dat soort dingen. Je kan dus niet gewoon onopvallend deelnemen, heel jammer!
Vrijdagochtend heel vroeg vertrekken we naar Murchisson Falls, wildpark met de mooiste watervallen, wordt weer heel lang rijden (ligt in het Noorden) maar echt de moeite naar het schijnt! Maandag Easter Monday dus niks te doen, dus gaan we zondagavond de Ambiance in Masaka eens verkennen, zou een van de grootste clubs van Uganda zijn…
Een goedeavond en tot de volgende keer!