Januari 2013 ga ik naar Gambia met mijn moeder. Ik heb hier al veel goede tips en ervaringen gelezen, maar ik wil toch nog een specifiek punt aanstippen waar jullie mij vast meer informatie over kunnen verschaffen.
Mijn moeder heeft namelijk soms last van haar been bij het lopen. Ik heb in de topictitel het gedeelte slecht ter been expres al tussen aanhalingstekens gezet, want het is niet zo dat mijn moeder niet kan lopen of altijd problemen heeft. Zij kan alleen geen hele dagen achter elkaar lopen en geen lange stukken over een heuvelachtige weg. Eenmalig zou dit geen probleem zijn, maar ik wil eigenlijk niet dat mijn moeder in die week zich druk moet maken om het lopen.
Natuurlijk ben ik mij ervan bewust dat Gambia geen kaarsrechte wegen heeft zoals Nederland en dat wij natuurlijk heuvels, trappetjes etc. onderweg zullen tegenkomen. Maar ik heb mij er dan ook op ingesteld om ook voor ‘kleinere’ stukken eventueel een taxi te nemen op het moment dat mijn moeder een dag heeft waarop het been even niet graag wilt. Er zullen ook dagen zijn waarop zij geen problemen heeft, maar helaas is dit niet van tevoren in te schatten.
Ik hoop dat jullie mij tips kunnen geven qua wat te doen zal zijn in Gambia, of wat juist afraders zijn in onze situatie. Ik heb bijvoorbeeld al gelezen (en van een kennis gehoord) dat je voor bepaalde ferry-overtochten moet rennen om op de boot te kunnen? Als iemand mij hier meer informatie over wilt geven graag, want voor mijn moeder is het niet mogelijk om te gaan rennen in zo’n situatie. Verder hoor ik ook graag ervaringen of tips over andere (dag)tripjes. Ik snap dat het lastig is om dit achteraf te bedenken als je hier zelf geen problemen mee hebt, maar alle tips en info is prettig!
Zelf ben ik twee keer alleen met mijn rolstoel naar Gambia geweest.
Dat betekende ook niet dat ik niet kon lopen of staan, maar als ik te moe was, had ik hem wel achter de hand.
Zelf zou ik je aanraden om een rolstoel vanuit Nederland mee te nemen. Die kun je gratis bij de thuiszorg halen, zeker voor kortere periodes.
Op Schiphol doe ik eigenlijk nooit medische assistentie, maar op Banjul raad ik je dit wel aan.
Het kan er namelijk nogal hectisch zijn, lange rijen en soms veel geduw.
Zit je in een rolstoel, dan word je geholpen en overal doorheen geloodst. Echt, ik ben daar elke keer weer superblij mee, zeker als je soms die lange rijen ziet.
In Banjul hebben ze op de luchthaven ook wel rolstoelen, die je daar kunt gebruiken.
Medische assistentie moet je wel aanvragen bij de boeking van je reis. Ik weet niet of het daarna nog gaat lukken, maar proberen kan altijd natuurlijk.
In Gambia zelf kun je heel veel met een rolstoel, zeker als je een goede hulp hebt.
Ik weet niet waar jullie heen gaan, maar ken wel ‘hulpen’, die gewend zijn om om te gaan met mensen, die slecht ter been zijn. Echt geen probleem, in Nederland ervaar ik meer problemen.
De ferry is ook totaal geen probleem, maar ik zou zo’n excursie dus boeken bij een afrikaanse organisatie. Zelf ga ik steeds dan met Arch-tours en zij bevallen me prima.
Je mag dan als eerste de ferry op en hebt al lang en breed een plaats, voordat de anderen naar de ferry toe kunnen. Zo heb je mooi de tijd om alles te bekijken, en dat is veel. Zit je ook niet in het gedrang dus.
Bij de excursie Roots moet veel gelopen worden als je daar bent, maar met een rolstoel is het wel weer te doen. De lazy cruise is beslist een aanrader, zeker als je minder kunt lopen. Of de sunsetcruise, naar Lamine Lodge.
Of de markt zo’n aanrader is, is weer wat anders, maar dat hangt ook van de persoon van je moeder af. Het is wel een hele belevenis en er zijn ook nog wel kleine ‘restaurantjes’ waar je wat kunt drinken en zo de boel kunt gadeslaan.
Wil je meer weten over hoe je te redden, laat maar weten.
Veel voorpret,
Een rolstoel is voor mijn moeder in ieder geval niet aan de orde. Zij kan gewoon prima lopen en voelt zich daar ook prettiger bij. Het is alleen zo dat zij niet opeens even een stuk kan gaan rennen of hele dagen bergopwaarts lopen.
Maar wat ik in ieder geval hieruit kan opmaken is dat de ferry, met mogelijk wat extra service van een gids/reisorganisatie, in principe geen probleem moet zijn. Fijn!
De markt zullen wij, onder begeleiding, ook zeker bezoeken. Dat zal geen probleem zijn, het gaat mij meer om dagtripjes waar achteraf blijkt dat je eigenlijk de hele dag moet lopen, veel heuvels/bergopwaarts etc.
Heuvels en bergen zijn er amper tot niet in Gambia hoor, maar verkijk je niet op het mulle zand en / of de oneffen wegen. Dat kan zwaar lopen zijn.
En verkijk je dus ook niet op een markt, want daar is het zeker dringen en duwen en soms kan het er nog flink donker zijn. Dan zie je de grond amper. Dat zijn dus juist de dingen, waar ik dan mee zou uitkijken.
Zelf zou ik je beslist medische assistentie op Banjul aanraden, want je staat soms echt tijden in de rij. Dit kan ook zonder rolstoel, maar dan krijg je wel hulp en hoef je niet in die lange rijen te staan.
Arch Tours bevalt mij qua excursies prima en dan is de ferry totaal geen probleem.
Zo zijn eigenlijk de meeste excursies heel goed te doen, maar vergeet niet om juist het ‘gewone’ leven te proeven en een betrouwbare gids / taxichauffeur te zoeken, die ook weet heeft van het wat lastiger lopen van je moeder. Ik ken dus wel iemand, die mij vaak heeft geholpen en helpt, maar ik weet niet waar jullie zitten. Als je nl steeds dezelfde gids hebt, dan kan hij ook beter inschatten wat wel en niet mogelijk is, want in Gambia is alles mogelijk en dat is dus ook weer niet waar.
Verblijf zal zijn in Bijilo (Lemon Creek). Zo’n medische begeleiding is op het vliegveld?
Van Arch tours had ik nog niet gehoord, dat is dus een soort lokale reisorganisatie? Hebben die dan ook vaste prijzen voor excursies etc, of spreek je dit met hen af? Ik zit de website door te nemen, maar ik moet zeggen dat het een beetje ‘veel’ is allemaal (op elke pagina staat weer een enorme lap tekst).
Het idee was sowieso om de gehele week bij 1 gids te blijven, zodat idd onderling duidelijk is wat kan/niet kan en wat de wensen zijn. Bovendien vind ik dat zelf ook leuker, dan kan je echt een beetje kennismaken met de gids
Het klinkt heel wat ‘medische begeleiding’, maar laat je er niet door afschrikken. Ik ben er elke keer weer blij mee en zal het op Banjul ook beslist blijven doen.
Zoals ik al zei doe ik het op Schiphol niet, maar op Banjul wel.
De afgelopen keer heb ik mijn rolstoel niet mee gehad en ik kan het stuk wel lopen, dat is het probleem niet. Je moet in Banjul trouwens zelf de trap af bij het vliegtuig, ik weet niet of je moeder dat kan.
Er zijn daar geen slurfen, zoals in Nederland. Dan ga je met een bus naar de hal toe.
Heb je begeleiding aangegeven, dan nemen ze vanuit het vliegtuig al contact op met de luchthaven en wacht je gewoon tot er iemand komt, met of zonder rolstoel, maar net wat jij aangeeft nodig te hebben.
Die man gaat met jullie mee naar de band, waar de bagage op komt. Dat kan best lang duren, want het is en blijft Gambia natuurlijk. Maar hij helpt je, wat ze zo-wie-zo wel doen. Heb je geen begeleiding, dan schuif je daarna aan bij de rij voor de douane en het visum. Soms gaat het echt wel snel, maar andere keren kunnen ze erg vervelend doen en moet je lang wachten. Juist met de hulp, word je er doorheen geholpen en schuif je dus niet aan in die lange rij, maar krijg je voorrang.
Je hebt dan al heel wat uren reizen achter de rug en dan ben je daar echt blij mee. Want dat staan en wachten kan dan dus net te veel zijn, althans voor mij wel.
Op de terugweg zijn de rijen nog veel en veel langer. Heb je die begeleiding dan geef je dat in de bus even aan en het wordt weer voor je geregeld. Opnieuw hoef je niet aan te schuiven in de vreselijk lange rijen (want alle bussen komen bijna gelijktijdig aan) en kun jij overal tussendoor.
Dit jaar waren wij zo als eerste in de vertrekhal en dat geeft gewoon net wat meer rust, ook omdat je dan nog een hele reis te gaan hebt.
Archtours kent wel vaste prijzen, maar op het kantoor is daar over te onderhandelen. De directeur is ontzettend gastvrij (net als zijn personeel) en toen wij drie meiden van onze gambiaanse vrienden meenamen de Gambiarivier op, konden zij ook veel goedkoper mee. Daarbij zit echt alles qua eten en drinken erbij in.
Maar als je echt gericht meer wilt weten, dan kan ik wel wat prijzen voor je nazoeken en desnoods nog even vragen voor je, want naast Archtours is er veel meer mogelijk hoor. Wat denk je van een bezoek aan een kindertehuis, een kerkdienst op zondag, gewoon mensen kijken of bij een gezin op bezoek?!
Ik weet niet precies hoe het hier werkt met privémail, maar wellicht is dat dan handiger. Dan kun je gewoon gericht vragen wat je wilt weten en weet ik het niet, dan vraag ik het mijn gambiaanse vrienden nog wel even. Kijk maar even, ik wil best helpen, ook omdat ik weet hoe het daar is, als je moeilijker loopt. Zelf hoop ik in februari / maart voor de achtste keer te gaan en ik ben de dagen aan het aftellen om mijn vrienden weer te zien.
We zijn net terug en mijn moeder van 72 was ook mee. Zij is welsiwaar nog kwiek maar is ook soms slecht ter been en waardoor reizen even wat extra aandacht vergt.
We hebben dit van te voren vanuit Nederland besproken met Jolanda en Roy van Gambiasafari.com en zij hebben alles geregeld voor ons met hun gidsen. Bij de jeep was er een extra opstapje geregeld en de gidsen zochten makkelijkere routes uit en ondersteunden haar waar nodig. Ze deden dit op een hele keurige en respectvolle manier waardoor mijn moeder zich ook fijn voelde.
We hebben echt een top vakantie gehad en zijn Jolanda & Roy en de gidsen van Gambia Safari.com enorm dankbaar voor hun fijne ondersteuning.
Hun website is http://gambiasafari.com/index.php
