Macedonië is een vakantie land in opkomst.
Steeds meer mensen trekken hiernaar toe, waaronder ik zelf komende zomer.
Voor weinig geld heb je toch een leuke bestemming in het dure hoogseizoen(waardoor je in mijn geval weer geld over houd voor een verre bestemming in de winter).
Nu mis ik echter een forum hiervoor, nu begrijp ik dat jullie wachten tot er veel vraag naar is, maar men is tegenwoordig toch niet echt meer van het aangeven. Ze kijken of het erbij staat en zo niet gaan ze wel naar een andere internet pagina.
Dat vind ik zonde want naar mijn mening is dit verre weg het beste Nederlandse reisforum. Mij lijkt het dan ook een goed idee, als er een Macedonië forum aangemaakt zal worden.
Ik heb het overwogen, soms heb ik tijd genoeg, maar soms ook niet. Daarom ben ik het niet gestart. Ben echter in oktober daar geweest, dus als je het wil starten , PSL, Pm me dan. Heb info.
In het boek www.ecritures.nu/reizen Reizen door landen in opspraak dat dit jaar is verschenen beschrijf ik mijn eerste kennismaking met Macedonië. Hieronder een stukje uit het boek. Leuk voor de Macedonië liefhebber. Dit gaat over het land in 1992.
Na drie maanden moet ik een dag naar Dibra, in het buurland Macedonië, om met het plaatselijke Rode Kruis van gedachten te wisselen over hun donaties aan Albanië. Ik neem Artur, de chauffeur en een Albanese arts mee. Bij de grenspost is het lastig omdat we geen visum hebben aangevraagd voor mijn medereizigers. Na veel onderhandelen lukt het toch om legaal Macedonië binnen te komen. Het land is pas een jaar onafhankelijk van Joegoslavië en de Serviërs beschouwen het als Zuid-Servië. Het land heeft een conflict met buurland Griekenland over de naamgeving. Griekenland is van mening dat de naam Macedonië bij haar hoort en ziet het land liever de naam Republiek van Skopje voeren. Skopje is de hoofdstad.
Voor mijn Albanese reisgenoten is Macedonië een schok. Het is hun allereerste keer buiten Albanië en ze komen in aanraking met goede wegen, winkels vol met spullen en nette huizen. Jarenlang wist men in Albanië niet of amper hoe het elders was. Het is een zeer indringende ervaring voor ze. Wanneer we klaar zijn met het comité in Dibra is de stemming dan ook wat minder omdat we koers zetten naar de grens. Onderweg houd ik een pauze om wat te drinken, wetende dat we daardoor de grens niet meer op tijd over kunnen. Te laat bereiken we uiteindelijk de grenspost en inderdaad, deze is al gesloten. Mijn collega’s juichen zonder schroom, wetend dat de terugkeer met een dag wordt uitgesteld.
We gaan dus op zoek naar een hotel in de buurt en ik geef ze geld om ook wat te kunnen kopen in plaats van alleen maar te kijken. Ze zijn uitgelaten. Artur en ik duiken een bar in om de hele avond met wat drankjes in een verwarmde en verlichte ruimte te filosoferen over democratie, over Albanië, over de wereld.
Het comité in Dibra heeft lucht gekregen van ons verlengd verblijf en de volgende dag zijn we weer te gast bij ze. Ik word uitgenodigd om een bad met warm water en zwavel te nemen in de thermaalbaden bij Dibra en samen met Artur verblijven we lange tijd in het water. De rest heeft er niet veel zin in. Als eregast heb ik niet veel keus en ik geef mijn tolk weer niet veel keus. Het water stinkt en ondanks de heilzame werking voel ik me er niet veel beter op. Artur valt zelfs flauw.
’s Middags rijden we dit keer vol goede moed naar de grens, maar weer is deze gesloten terwijl we toch ruim op tijd zijn. Nu begint mijn planning in Tirana in het geding te komen en enigszins teleurgesteld dit keer nemen we weer een hotel in de buurt. De rest wil nu eigenlijk ook wel terug naar de familie. De volgende ochtend is de grens nog steeds dicht en ik geef de chauffeur opdracht om gewoon door te rijden. Na een modderachtig stukje niemandsland komen we bij de Albanese grenspost aan. Deze is wel open dus we kunnen hier in ieder geval de nodige formaliteiten afhandelen. Ik woon pas een paar maanden in Albanië maar ik ben weer “thuis”.
We zijn inmiddels een dik half jaar verder, en ik heb geen bericht van het forum meer gekregen. Wel heb ik de reis gemaakt en vond het geweldig. Nu nog een plek op het forum om mijn ervaring te delen…
Ik ben nog in gesprek met de leiding op het forum, mocht hieruit komen dat er geen eigen forum komt zal ik in het algemene Europa forum een post plaatsen.
Er kan in principe pas een Macedonië forum gestart worden als we een beheerder daarvoor hebben. Aangezien er hier (nog) niemand voor is is de kans klein dat we starten met een Macedonië forum.
Ik heb wel intresse om beheerder te worden. Ik ben vertaler voor www.macedonievandaag.com maar ik heb alleen nog niet zoveel reiservaring daar maar wel een paar mensen waarvoor ik navraag kan doen
