Hoe beleef jij het reizen door Indonesië? Als een relaxte tijd? Of zoek je er het avontuur op?
Stem hierboven en licht eventueel hieronder je antwoord toe!
1 like
Voor mij een terugkeer naar mijn geboorteland als een verzachting van wat de “stille kracht”(tenaga di belakang layar) in mij konstant verwekt sinds ik haar verlaten heb.
Je thuis voelen en senang zijn.
Het ligt er een beetje aan hoe je het doet; er zijn zo vele mogelijkheden…
Ok, ik wilde een vriendin (Lisa, gevonden op ‘Asian Friend Finder’) die ik daarvoor 3 maanden hier uitgenodigd had, maar waarmee het niet klikte, eens opzoeken.
Tevens wat zien te weten te komen over mijn oom die in de oorlog gesneuveld is in de vliegboot X29 bij Surabaya.
Ook zou ik de Molukken wel eens willen zien; veel Molukkers hier…
Als vrijgezelle kerel wilde ik ook Thailand wel eens meemaken…
Reis geboekt bij ‘D reizen’; heen naar Jakarta en terug 8 weken later vanaf Bangkok.
Kon tijdens de reis behoorlijk slapen en kwam dus redelijk fit in Jakarta aan waar ik opgewacht werd door Lisa, vandaar direct in de bus naar Bandung, verder met een Bleu Bird (betrouwbaar) taxi naar Bale-Endah, waar ze woonde.
Was wel even wennen daar, maar geen problemen; het is daar nu eenmaal anders als hier…
Het is daar een gewone volkswijk waar geen toeristen komen, dus had best wel wat bekijks.
Kennis gemaakt met familie, vrienden en kennissen en gewoon een leuke tijd gehad.
Een vulkaan en het safaripark bezocht; auto daarvoor gehuurd die haar broer bestuurde en die geheel volgeladen werd; ik mocht betalen…
Daar het verblijf me nagenoeg niets kostte was dit geen probleem.
Houd er bij zo’n soort reis wel rekening mee dat je de rijke Belanda bent…
Na 3 weken met Lisa naar Surabaya, met de trein, meen ongeveer 12 uur…
In Surabaya een hotel gevonden, niet te ver van de begraafplaats ‘Kembang Kuning’.
Lisa wilde wel een massage, en een masseuse was gauw gevonden.
Ok, Lisa haar massage en ik toen ook maar; was best lekker na die reis.
Lig ik 's nachts te slapen en word er op de deur geklopt; ik doe open en de masseuse komt binnen; dit om me een happy end te geven…
Op die service had ik niet gerekend doch is me bijzonder goed bevallen!
'S morgens naar Kembang Kuning en gezocht naar het graf van m’n oom.
Helaas geen graf voor hem; hij is nog steeds vermist…
Wat foto’s gemaakt daar van de monumenten en graven voor http://www.dutchfleet.net/index.php waarvan ik informatie gekregen had.
Ok, vandaar naar het vliegveld waar ik afscheid neem van Lisa, die de Molukken te gevaarlijk vind.
Lisa alleen met trein terug naar Bandung; ik met vliegtuig via Makassar naar Ambon.
Daar in ‘Hotel Amboina’ terecht gekomen…
De volgende dag ontmoet ik daar een jongeman die zich ‘Aristoteles’ noemt;
Lang krullend haar en het lijkt een aardige vent.
We drinken een biertje en hij verteld dat hij toeristen rondleid op Ambon.
Helaas, zo kort na de tragische onlusten heeft hij nauwelijks werk.
We trekken samen op, en hij laat me kennismaken met de plaatselijke gewoontes en kroegen; ik betaal de onkosten van verteringen en zo maar geen tarief, behalve een middag dat ik hem inhuur en hij z’n neef met auto regelde om naar bepaalde punten te gaan…
Beveel hierbij ‘Aristoteles’ aan als eerlijk en goed reisleider!
OK, weekje daar waarvan 2 dagen Saparua en het dorpje Booi.
Aristoteles regelt vervoer naar de haven, waarbij 2 Molukse dames ons begeleiden.
Op de pier maken we een paar foto’s en voegt een andere Molukse dame(Ida) zich bij ons die me de daaropvolgende dagen begeleide.
Leuke vaartocht, waarbij 2 van de 3 motoren uitvielen…
Saparua; tja, een busje wat ons wel naar het dorpje Booi wil brengen; Ik had een Molukse vriend hier beloofd daar heen te gaan; was het dorp waar z’n pas overleden moeder geboren was…
Ok, Booi!
We reden vast in een slootje bij aankomst; een stuk of 6 Booiers hielpen ons weer met handkracht op de weg.
Met Ida trap af en trap op Booi bezichtigd en weer terug, naar haar zus.
Die bleek getrouwd en moeder van 2 kinderen waarvan er een vreemde ziekte had.
Wat geld voor de verzorging achtergelaten en een hotelletje gevonden ( ja, nog steeds zelfde busje met chauffeur).
Daar overheerlijk gegeten en een kamer geboekt.
Beetje buiten zitten met zicht over de baai; met een lekker biertje en de hotel baas die z’n honden bij zon ondergang in zee uitliet…
Daarna wat drukte op enige afstand; we werden uitgenodigd mee te doen.
Waren wat politie mensen uit Ambon met de plaatselijke politieman…
Dagje uit om te zuipen…
Nou ja, ze kregen me niet onder tafel!
Leuk gekletst en zo en Henkie is nu m’n vriend!
Probleempje op de Molukken, Henkie bellen en het word geregeld!
Terug in Bandung kwam er een telefoontje; Henkie kwam naar Bandung om examen opgaven voor de Molukse politie op te halen bij de speciale drukkerij.
Henkie viel met z’n neus in de boter; net voor die avond een karaoke party geregeld, waar Henkie met z’n vocale bijdrage veel bijval kreeg.
Zo mochten wij weer mee naar de drukkerij stiekem…
Geheim agent Henkie…
Nou ja, had er nooit op gerekend zulk soort dingen mee te maken…
Ok, 5 weken gedaan…
Had ook nog een paar dames op de Filipijnen in m’n boekie staan en dacht; hee, dat is hier vlakbij…Ok, naar Manilla…
Zo gedacht en gedaan; Afspraak gemaakt met een van de dames; de ander was niet te bereiken.
In Manilla een fietstaxi gevraagd me naar een internet cafe te brengen…
Ok, ergens in nowhere afgezet bij een internet cafe; m’n dingetjes gedaan…
Uit het internet cafe komend wist ik echt niet waar ik was…
2 straatjes gelopen zag ik in zo’n ½ open ‘restaurant’ zo’n rooie cola koelkast en dacht: daar zit vast ook wel een lekker koud pilsje in…
Red Horse beer! Evenzo een daar populaire karaoke automaat!
Ok, ik vond de weg terug naar m’n hotel…
De dame had vertraging wegens volgeboekt vliegtuig, volgende dag weer…
Ontmoete in dat restaurant/cafe een dame die daar met haar broers een kamer gehuurd had; met z’n driën draaiden ze mee op de Baclaran market; een 24 uurs markt, elke dag…
Nou ja, ze vond het leuk haar Engels op te frissen, zijn naar de disco geweest waar haar jongere broer om 24 h kwam controleren…gezamenlijk doorgegaan tot 03.00 h…
Ben overigens nu met deze jongedame gehuwd…
Ok; wist ik toen noch niks van…
Heb ontmoeting met m’n afspraak gehad; maar die wilde direct trouwen…
Tja, daar was ik nog niet aan toe; hoewel, het was een goed uitziende dame met animo…
OK, terug naar Jakarta; hotel op Jalan Jaksa met al haar verleidingen.
Goed; hierna nog 2 weken Pattaya in Thailand waar ik verder niets van vertel…
U ziet, een vakantie kan anders lopen dan U denkt…