RONDREIS VANAF DJERBA DOOR ZUID-TUNESIE VAN 20 T/M 24 SEPTEMBER 2000
Woensdag 20 september
’s Morgens zijn we om half zeven vertrokken per landrover vanaf Hotel Abou Nawas op Djerba, met 6 passagiers een gids en chauffeur. Eerst via de Romeinse dam naar het vaste land en een eerste stop in Medenine waar we een hoofddoek hebben gekocht om ons te beschermen tegen de hitte. Er stond een sterke sirocco dus dat was geen overbodige luxe, de temperatuur liep op tot ongeveer een graad of 50. Het had nogal wat voeten in aarde voordat we die dingen goed om ons hoofd hadden geknoopt. Daarna door naar Tataouine met een bezoek aan de Ghorfa’s. Vroeger werden daar de voorraden bewaard door de berbers en andere volken die door de woestijn trokken en men kon er overnachten. Het is een wonderlijke bouw en via een trap konden we op de daken komen waar we een mooi uitzicht hadden over het geheel. Vervolgens hebben zijn we naar Chenini gereden waar we het dorpje en een huis bezocht hebben en natuurlijk een glaasje muntthee kregen aangeboden. Chenini is een bergdorpje met ong. 1000 inwoners. De huizen zijn voor het grootste deel uitgehakt in de bergwand. Het is net of de tijd daar eeuwen heeft stilgestaan. Vervolgens dwars door de woestijn richting Ksar Ghilaine, onderweg kwamen we de nodige kuddes dromedarissen tegen, en die blijkbaar precies wisten waar ze heen moesten, een wonderlijk gezicht. Ook kwamen we nog een soort wegrestaurantje tegen, onvoorstelbaar daar midden in de woestijn maar wel even een welkome afwisseling en we konden even wat de benen strekken. Aangekomen in Ksar Ghilaine zijn we eerst even wat gaan zwemmen in de zwavelhoudende bron. Het schijnt erg heilzaam te zijn voor gewrichtsaandoeningen en huidproblemen. Het water is behoorlijk warm en borrelt met grote bellen uit de grond, en werkt heerlijk verkwikkend. ’s Avonds hebben we gegeten bij een grote BBQ waar iedereen gezellig aan lange tafels omheen zat. Daarna onze slaapplek opgezocht, een heuse berbertent, eigenlijk gewoon een aantal stokken met een grote deken er overheen. Nou, dat slapen lukte dus van geen kanten, het was behoorlijk warm in die tent en een paar van ons zijn toen ook maar met deken en al gewoon in de woestijn gaan liggen even buiten het kamp, daar lagen al meer mensen. Het was een warme heldere nacht en we konden genieten van een prachtige sterrenhemel en de nodige vallende sterren. Heel weinig geslapen maar enorm gelachen en ijverig gezongen (Dit is een nacht die je normaal alleen in films ziet) nou dat klopte ook aardig.Het was een unieke ervaring die we allemaal voor geen geld hadden willen missen.
Donderdag 21 september
Heel vroeg weer vertrokken en weer dwars door de woestijn richting Matmata. De sirocco is gaan liggen maar we hebben er een zandstorm voor in de plaats gekregen, binnen de kortste keren zat alles onder het zand, wel iets minder heet ong. 40 graden. We hebben in Matmata een bezoek gebracht aan de Troglodieten en bij een vriendelijke familie een glaasje thee gedronken. Een wonderlijke wereld, je waant je in dat landschap bijna op de maan. Het heeft dan ook als decor gediend voor de film (Phantom of Menace) uit Star Wars. Daarna op weg naar Douz, waar we hebben geluncht in het hotel waar we ook de nacht zouden doorbrengen. Na de lunch even de tijd genomen om wat te zwemmen en het zand er af te spoelen. Tegen het einde van de middag weer op pad voor een rondrit door de oase met aansluitend een kamelentocht bij zonsondergang. Dat is een must als je daar bent, dan moet je toch minstens eenmaal op zo’n beest de zandduinen in. En zandduinen die hebben ze daar genoeg.In het begin staan er nog een paar palmbomen maar dat houd al snel op en zie je echt alleen maar zand zover als je maar kunt kijken. De zonsondergang is prachtig schouwspel van zon en schaduw. De hemel kleurt vuurrood en binnen een kwartier is het helemaal donker. Daarna weer richting hotel voor het diner dat natuurlijk buiten werd genuttigd. Toen waren we toch behoorlijk uitgevloerd en hebben op het terras nog een uurtje gezellig met een drankje zitten napraten en zijn op tijd naar bed gegaan
Vrijdag 22 september
Weer voor dag en dauw op en richting Tozeur via het Chot El Jerid, de grootste zoutvlakte van Noord-Afrika. Door de mineralen in de grond kleurt het water blauw, roze en groen. Natuurlijk even gestopt voor een aantal Fata Morgana’s.Dat is een heel apart iets, je kijkt naar iets wat er eigenlijk niet is en toch zo echt lijkt. Ook moesten we natuurlijk een paar zandrozen meenemen voor thuis.Vervolgens richting Metaloui om een ritje te gaan maken met de Lezard Rouge, een hele oude trein die nu door de kloof van Selja rijdt en weer terug via dezelfde weg. Adembenemend mooi, tussen hoge rotsen door, de trein stopt een paar keer zodat iedereen er even uit kan stappen om alles te bekijken en wat foto’s te maken. Vervolgens via de steppen en zandduinen naar Tozeur. Daar hadden we tijd om te lunchen en even wat te zwemmen, gewoon even een uurtje relaxen. Daarna hebben we een rondrit door de oase gemaakt, het museum waar we het Tunesische leven van vroeger konden bekijken, de heemtuin en de dierentuin bezocht. Ook hebben we even rondgekeken in Tozeur en de bijzondere bouw van de huizen bekeken. De stenen van de huizen zijn op een heel aparte manier gemetseld, zodat ze schaduw geven, het is heel bijzonder en er zijn hele patronen in de muren gemetseld, het geeft de huizen daar iets extra’s. “s Avonds zijn we een uurtje de disco ingedoken maar dat hielden we niet lang vol, we vielen bijna om van de slaap. Dus toch maar weer redelijk op tijd naar bed.
Zaterdag 23 september
Natuurlijk weer vroeg op pad, we hebben nog een hele reis voor de boeg. We zijn richting bergoases gereden via een prachtige route. Eerst naar Chebika, dat nog als decor heeft gediend voor de film “The Englisch Patiënt”. Het is een prachtige oase, met een behoorlijke steile klim naar boven waar de bron ontspringt. Van bovenaf konden we genieten van een weids uitzicht . Via een irrigatiesysteem loopt het water naar beneden, op die manier krijgt alles water ook het lager gelegen palmbos. Een deel van het pad loopt tussen hoge rotsen door wat een welkome afkoeling was. Vervolgens naar Tamerza, een verlaten stadje wat door een overstroming helemaal is verwoest, alleen de moskee staat er nog goed bij. De watervallen van Tamerza zijn heel apart. Het water komt van behoorlijke hoogte naar beneden vallen en het is iets wat je niet verwacht midden in de woestijn. Er sprongen zelfs kikkers rond daar
Vervolgens via de kloof naar Mides, dat ligt op de grens met Algerije. Het is een behoorlijke diepte en je kunt goed aan de rotsen zien dat er vroeger water doorheen gestroomd heeft. De rotsen zijn uitgesleten door het water en hebben verschillende lagen en iedere laag heeft een andere kleur.
Vervolgens zijn we richting Gafsa gereden waar we de kruiden en specerijenmarkt hebben bezocht om daarna door te gaan naar Gabes. Gabes is de enige zeeoase van Noord-Afrika. Met een koetsje zijn we door de oase gereden, de beplanting is daar heel goed opgezet. Eerst de dadelpalmen die zijn het hoogst vervolgens de overigen zoals granaatappels, bananen en hennaplanten. Er loopt een heel stelsel van natuurlijk en aangelegde irrigatie door de oase van hoog naar laag zodat alle planten en bomen water krijgen. We zijn nog even gestopt en kregen een soort palmsap te drinken. Een mooie oase om doorheen te rijden, de mensen zijn druk in de weer met hun dagelijkse werk en dat valt niet altijd mee in die hitte. Daarna zijn we zachtjes aan richting Djerba gereden. Onderweg nog een stop gemaakt om te lunchen en af en toe om de benen te stekken. We moesten een tijdje bij de pont wachten die ons naar Djerba zou varen en iedereen wacht daar heel geduldig op zijn beurt. We hebben vreselijk gelachen toen er eenmaal van alles op de pont stond, men tot de ontdekking kwam dat er meer op kon als het anders werd ingedeeld, dus hup alles weer er af en opnieuw begonnen, dat hoef je in Nederland dus niet te doen dat pikt men hier niet, daar gaat dat echter heel gemoedelijk en doet ons beseffen dat we weer behoorlijk zullen moeten wennen aan het geren en gevlieg in ons eigen landje. Tegen 17.30 uur waren we weer terug bij ons hotel. Het was een onvergetelijke reis met enorm veel mooie onverwachte plekjes en enorm veel plezier.