Reisgenoten Via Internet Niet Altijd Goed

[FONT=Arial][SIZE=7][COLOR=red]
:unsure: B)

Eerst vertel ik iets over mijzelf: ben 55 jarige vrouw, roker en suikerpatient. Heb een goede baan en ben altijd positief.
Ik kies altijd voor een groepsreis omdat ik alleen reis maar niet alleenstaand ben.

Voor de 2e keer heb ik via internet een reisgenote gevonden.
De eerste keer naar Mexico liep grandioos mis. Een 30 jarige ongehuwde vrouw die heel introvert was en het liefst koos om op de kamer te blijven en tv te kijken, terwijl we duidelijk afspraken hadden gemaakt vooraf i.v.m. mijn suiker en de maaltijden.
Zij ging eten als het haar uitkwam of helemaal niet enz.

De tweede keer betrof het een weduwe van 57 jaar waarvan ik dacht dat het zou klikken. Maar het bleek tijdens de reis dus niet goed te gaan. De 2e dag zocht zij 2 homofiele mannen op (heel aardig overigens) en ging ermee op stap. Daar zat ik in mijn eentje. Ze lustte ook ontzettend graag wijn, liefst de hele dag. Dat werd dus de resterende 14 dagen niet meer met elkaar praten want ik voelde me niet verplicht mee te drinken en nog tegen haar aan te praten. Bij het verzoek alleen een kamer te krijgen moest ik de somma van 220 euro betalen voor 4 nachten. Dat heb ik dus niet gedaan. Zij zou er alleen maar voordeel van hebben.

Het probleem schuilt hem in twee zaken:
er zijn reisgenoten die gezelschap van een 2e persoon gezellig vinden om niet alles alleen te hoeven doen. Zelf heb ik weinig richtinggevoel dus 2 weten meer dan 1. Tot die groep behoor ik.

Er zijn echter reisgenoten die kiezen voor de goedkoopte van de reis omdat je geen 1 persoonskamertoeslag hoeft te betalen die wel op kan lopen tot 500 euro of meer (USA) en absoluut niet geinteresseerd zijn in de reisgenoot (e).

Ik heb er mijn buik van vol. Ik kies voortaan denk ik toch maar voor een 1 persoonskamer al betaal ik dan meer.

Een goed karakter, vrolijk en niet humeurig wordt helaas niet beloond maar afgestraft. Degene die het hoogste woord heeft wordt gehoord en naar iemand die bescheiden is naar anderen toe wordt niet geluisterd.

Zijn er meer mensen met een nare ervaring???

groetjes :smiley: :smiley: van een blijvend optimistische reisgenoot.

<_< Voor je met elkaar op reis gaat, met elkaar een paar keer afspreken. Dan niet 2 uurtjes koffiedrinken, maar een dag of weekend en dan weet je wel of je het 2 weken of zo kan uithouden. Ikzelf heb via het internet contact gelegd met iemand om een jaar met elkaar te gaan fietsen. De leuke en minder leuke kanten van de onderlinge relatie en hoe daarmee om te gaan zijn gewoon onderdeel van de reis.

Als je met iemand op reis gaat die je niet kent, kun je er ook niks van verwachten. Je moet het gewoon op je af laten komen, en je kan moeilijk op zo iemand gaan bouwen.
Dus ik denk dat het een beetje onzin is om te zeggen dat een “goed karakter” word afgestraft.
Die mensen zijn gewoon zo, en dat is het risico wat je dan neemt.
Ik denk dat u gewoon u zelf moet blijven.
En er niet van uit gaan dat het je beste maatje word, want het blijft een reisgenoot.

Ik heb een hele goede ervaring via Internet.

In januari 2000 via een reisgenoten-site iemand gevonden die belangstelling had voor de Trans-Siberie Express naar Wladiwostok.

In juli 2000 4 weken een schitterende vakantie gehad, terwijl we van totaal verschillende leeftijd waren. Wat heel goed werkt is dat je in die 4 weken niet altijd alles samen doet, geef elkaar de ruimte, soms een paar uur, soms een hele dag. En daarna kan je elkaars verhaal aanhoren bij een maaltijd of een drankje.

tis werkelijk niet altijd negatief!..

Toen ik voor dit jaar mijn reisgenote leerde kennen via een oproepje wist ik niet eens direct dat zij van Leuven was (ik kom uit Utrecht).
Wij hebben destijds gewoon eerst regelmatig info uitgewisseld en later
een dagje Antwerpen gedaan.
Op vakantie moet je altijd compromissen sluiten!
Na twee weken elke dag samen in Zeeland zijn we inmiddels de
beste maatjes én ze is mn allerliefste lief!
(als ik geen vakantie had gehad had’k d’r nooit leren kennen.)

dus kortom: goeie ervaring :smiley: