Nameste Nepal

***NAMASTE NEPAL.
*

FRED VORSTENBOSCH IN NATUURLIJK NEPAL
Als PUMMER (zie www.pum.nl)reis ik met al mijn toeristische ervaringen naar die landen die mijn gratis uitgebreide informatie en kennis over het toerisme willen hebben en in praktijk willen brengen. Dit is mijn manier van ontwikkelingshulp.
Nepal is niet het land waaraan ik denk om daar zelf te gaan rondreizen in een huurauto. De wegen zijn niet altijd van een goede kwaliteit, zeg maar slechte kwaliteit. De auto’s rijden aan de Engelse kant van de weg en er wordt luid toeterend gereden in vaak oude - en stinkende- en tevens walmende auto’s, die vaak hun tijd wel gehad hebben. Daar in tegen zie je erg veel Suzuki‘s Alto die als taxi’s worden aangeboden:
P.S. wist U dat een fabriek nieuwe SUZUKI MARUTI ( Alto in Nederland), welke gefabriceerd wordt in India, slechts $ 2000,00 kost.)
Ik denk dat de meeste plaatsen of per bus, of per vliegtuigje bereikbaar zijn. Vertrek je per vliegtuig vanuit of naar Kathmandu, dan dien je er rekening mee te houden dat er in de ochtend uren grondmist kan zijn, dus het vliegtuig kan pas vertrekken als deze is opgetrokken.
We bezoeken in dit verhaal de volgende plaatsen;
1 District hoofdstad Kathmandu + Bakhtapur
Informatie onder andere te krijgen via Nepal Toerisme Board
www.welcomenepal.com [EMAIL=“info@ntb.org.np”]info@ntb.org.np
Of www.summit-nepal.com
2 District Chitwan
5 Nepal Mountain Leaders
E-mailadres(sen):
[EMAIL=“guides@wlink.com.np”]guides@wlink.com.np www.mountainleaders.com
www.trekleaders.com

3 District Phokhara, the garden of Nepal
Informatie onder meer te verkrijgen via **www.barahi.com
**www.travels-nepal.com @ mail: [EMAIL=“holidays@bahari.com”]holidays@bahari.com
Of informatie over de Toerisme Universiteit [EMAIL=“ramjee_shoarma@yahoo.com”]ramjee_shoarma@yahoo.com
Phokhara Toerisme Board: [EMAIL=“pntb@wlink.com.np”]pntb@wlink.com.np
Or www.sadpnepal.org

*NAMASTE NEPAL
*
1 Kathmandu en Bakhtapur.

Ik kwam in Nepal aan in de loop van de avond. Het vliegveld is wat aan het renoveren, maar toch je moet wel even de weg vinden.
Nadat ik mijn bagage van de band gehaald had liep ik door het groene poortje (ik had namelijk niets aan te geven) richting aankomsthal alwaar iemand voor me klaar zou staan van het hotel welke voor mij geboekt was.
Ik trof, achter een grote glazen ruit honderden mensen aan waarvan zeker de meeste taxi chauffeurs waren of hen die er voor door wilden gaan. Ook staan er vele kleine kinderen gereed om je koffer te pakken en je service te verlenen en op die manier wat bij te verdienen.
Toen ik mijn hotelchauffeur niet kon vinden, ging ik naar een taxi chauffeur en vroeg hem of hij mijn chauffeur van het Summit (waar ook Prins Alexander geslapen had) hotel had gezien.
Hij vertelde me met een zo eerlijk mogelijk gezicht, dat ik geluk had om hem te treffen, want helaas het hotel, wat ik geboekt had, was vannacht afgebrand en dat hij me wel naar een soort gelijk hotel kon brengen.
Daar trapte ik niet in en na 15 minuten zoeken, stond mij hotelchauffeur gewoon op mij te wachten. Die Januari nacht sliep ik in mijn koude hotel kamer, wel was mijn bed (standaard) voorzien van een warme kruik en dat was lekker !!!.
In de loop van de dagen heb ik Kathmandu kunnen bezoeken. Een zeer drukke stad, krioelt er van de mensen die ergens van - of naar onderweg zijn. Luid tetterende auto’s, knetterende motoren razen je voorbij. Roetende vrachtwagens en bussen. Veel cultuur, tempels, levende godin, kleurrijke mensen die deze drukke stad bevolken. Overdag was de temperatuur in Kathmandu circa 21 graden Celsius en s’nachts kon het zelfs wat licht vriezen. Het opvallende was, dat de 21 graden Celsius temperatuur. Voor mij was dat aangenaam, maar voor de Nepalezen was dat schijnbaar veel te koud. Je ziet mensen met winterjacks aan lopen, shawls om, handschoenen aan, en je ziet zomaar in de straat zelf gefabriceerde vuurpotten in de brand staan. Gek gezicht, ik loop in mijn overhemd met korte mouwen en de Nepalezen zitten, dik ingepakt achter de hete vuurpotten. Als je sávonds in je hotel verblijft voelt het koud aan, het is ook koud, en op speciaal verzoek wordt er wel een kachel aangemaakt voor je, maar voordat het warm of aangenaam is, ben je al klaar met je maaltijd. TIP: neem er een Nepalese brandy bij die niet alleen lekker is maar je ook warm van binnen maakt… Zijn er geen of weinig gasten, dan blijft het koud in het hotel. Het personeel, ook die achter de receptie werken, zitten dik gekleed, vaak met shawls om en wollen handschoenen aan, te werken. Een vreemde gewaarwording voor mij.
Kathmandu is een stad met vele bezienswaardigheden en slingerstraatjes waarin je gemakkelijk verdwalen kan, wat ik dan ook deed. Vele tempels vind je in het oude centrum. Met levende God, tempels met apen, een tempel met een Gouden dak, alles kleurrijk, alles druk, biddende mensen op straat bij de kleurrijke en versierde tempels. Een heel indrukwekkend gezicht. Als je foto’s maakt, doe dat dan discreet en vraag de mensen om toestemming, dat toont je respect voor hun religie en hun manier van leven en geloven. Vriendelijke meisjes, in prachtige klederdrachten, bieden je hun koopwaar aan zoals, zijden shawltjes, thee in verpakt in kleurrijke stoffen, houtsnijwerk, messen en nog veel meer.
In de straatjes rond de vele tempels is het een kakofonie van allerlei winkeltjes en restaurants. Voordat je wat koopt, kijk eerst nog wat verder want de prijzen zijn onderhandelbaar. Ga eerst zeker 50 % naar beneden en ziet waar je uitkomt. Hetzelfde geldt voor een taxirit: neem je overnachtingadres mee, geschreven in de taal en schrift van de Nepalezen, toon dat de chauffeur en vraag hem of hij echt weet waar dat is en vraag hem de ritprijs vooraf. Ik had zelf een nare ervaring hiermede. Hij wist zogenaamd waar mijn hotel was, wij kwamen een prijs overeen, ik wist dat mijn hotel op ongeveer 15 minuten lopen was, de taxi chauffeur presteerde het om mij de hele stad te laten zien (waar ik niet omgevraagd had) en we kregen uiteindelijk bijna ruzie om de wijziging in de afgesproken ritprijs. Kathmandu is een must om er een paar dagen te blijven. Hier is het regering centrum, het paleis van de Koning, hier leeft kleurrijk Nepal op een totaal andere manier dan in de plaatsen streken waar ik later over zal vertellen.
Op een dag zijn we naar het nabij gelegen bezienswaardige- en historische plaatsje Bakhtapur gereden. Na een entree ticket gekocht te hebben bij de plaatselijke VVV, kregen we toestemming om de stad te gaan bekijken. Je kunt, indien je dat wenst ook een Engelstalige gids inhuren bij de VVV, die je alles van het plaatsje niet alleen kan laten zien, maar ook een verklaring bij zal geven van het vele moois wat je daar zien kunt. Bakhtapur is een levend openlucht museum, waar dus veel soorten van tempels, oude gebouwen, leuke restaurants, musea en veel wat met het verleden te maken heeft, te vinden is. De straatjes slingeren zich door de plaats heen, vele middenstanders bieden hun koopwaren op een kleurrijke manier aan, jonge meisjes gekleed in prachtige gewaden, pottenbakkers die op straat op een met hun voeten schoppen tegen een ronddraaiende autoband, maken hier hun potjes, schaaltjes en dekseltjes op en laten die dan vervolgens drogen in de zon. Een kleurrijk schouwspel.
Ondanks het feit dat deze plaats een beschermd gebied is, knetteren de lokalen op motoren vrolijk daar het plaatsje heen, wat naar mijn idee niet de bedoeling zou moeten zijn. Maar ja, onze waarden en normen zijn (gelukkig) niet de hunne. Je blijft rondkijken, prachtige houtsnijwerken die pauwen uitbeelden, prachtig gebeeldhouwd als een schitterende tropisch decor. Klim de trappen op (bij die hitte) van een van de vele tempels zodat je een prachtig uitzicht hebt over het plaatsje. Bakhtapur is een must en is geweldig.
2 District Natuurprak Chitwan
Vanuit Kathmandu zijn er vele manieren om naar Chitwan te rijden. Hier volgen er een paar: taxi, huurauto met chauffeur, vaak overvolle bussen, vliegtuigje, liften, etc. Een ding is zeker, je zult je niet vervelen wanneer je de route over de weg neemt. De afstand is nog geen 200 kilometer, maar door de drukte en gekte op de weg, doe je er meerdere uren over. Hete lijkt er op dat de verkeersregels niet voor Nepalezen gelden, het lijkt er op wie de zwaarste auto heeft, schijnt voorrang te krijgen of te nemen.Maar je krijgt wel wat te zien (voor je geld). Om uit Kathmandu te rijden ga je eerst door een drukke wijk om vervolgens in de rij aan te sluiten om al langzaam klimmend de stad te gaan verlaten. Auto’s, bussen en vrachtwagen zoeken gaatjes om toch nog even snel in te halen en al luid toeterend te laten weten dat ze er aan komen. Gedurende een afstand van circa 200 kilometer verschijnen vele diverse soorten van landschapen en kleine en in onze ogen rommelige dorpjes en plaatsjes. Koeien op de straat houden het verkeer op, maar het schijnt dat er niemand bezwaar tegen heeft. De weg is al klimmend en dalend bezig om na ettelijke uren aan te komen in Chitwan. Denk er maar niet aan dat je een behoorlijk toilet langs de weg zal aantreffen. Je zult het met de natuur moeten doen. Dus gewoon een groene stop maken als het nodig is.
Eenmaal in Chitwan aangekomen, kom je in een speciaal hoteldorpje waar je van tot zeer eenvoudige - tot redelijk luxe hotels tegen zult komen, in allerlei prijsklassen worden onderkomen aangeboden. Dat kan zijn in lemen hutten tot aan de betere 3 tot 4 sterren hotels. Zelf verkreeg ik mijn onderkomen door middel van de bemiddeling van Hotel Association Nepal (kortweg de HAN) die ergens in het midden van het dorpje een kantoor heeft. Ik kwam in een familie hotel die gerund wordt door 2 broers van rond de 20 - 30 jaar. Geweldige service, heerlijke kamers met douche en toilet. Het eten wordt vaak door de toeristen op een soort van bakstenen oventje klaargemaakt, indien ze dat wensen. Gedurende de avond is er een kampvuur waar bij een drankje nog nagegeten en gesproken wordt en plannen gesmeed worden voor de komende dag(en). Wat direct opvalt in Chitwan is het Nationaal Park en de plaatselijk heldere rivier. Ook erg opvallend is dat er gewoon olifanten (met hun begeleiders) in de straten rondlopen met naast hen gewoon wandelaars en fietsers, die hiervan geen aanstoot aan nemen.
Ik ben eerst op die heldere rivier in een uitgeholde boomstam gaan varen. De bootsman vertelde me over de dieren die er in - en rond de rivier leefden. Het is hier een oase voor vogelliefhebbers. Ik had het warm en was mijn handen aan beiden zijden van de boot in het water aan het hangen om af te koelen, tot dat plotseling de bootsman mij luid en duidelijk wees op het gevaar dat van achteren op mij afkwam. Een grote krokodil zwom bijna geluidloos plotseling vanaf de kant op de boot, c.q. mijn hand af. Ik had mijn handen, met enige schrik, snel uit het water. Langs de rivier zijn drinkplaatsen voor onder meer olifanten, neushoorns, apen, tijgers, herten.
Ook heb ik meegedaan aan een zogenaamde olifanten safari. Vanuit de olifant fokkerij zijn we vertrokken al zittend met zijn 4 tjes in een houten mand op de rug van een grote olifant gingen we dwars door de wildernis. Gebaande paden groeien zo snel vol met nieuwe planten dat er nauwelijks echte gangbare paden zijn. De groep van olifanten alwaar ik meeging, baanden op hun gemak hun eigen paden en wij vielen van de ene in de andere verbazing. Wat is Chitwan indrukwekkend. Plotseling stond de groep van olifanten stil, begon luid te trompetteren, want men had in de bosjes een neushoorn met een jong aangetroffen. De olifanten vormden uit zichzelf een hoefijzerachtige vorm rond de 2 neushoorns en dreven de neushoorns het oerwoud in. Gelukkig had iedereen zijn foto’s wel hiervan gemaakt. De olifantenrit was zeer indrukwekkend en we hebben heel wat wild gezien. Na uren hobbelen op de ruggen van de olifanten gingen we weer terug naar ons hotel toe voor de avondmaaltijd, die dan ook weer zeer smakelijk was.
Chitwan is meer dan de moeite waard en een uitvalsbasis voor vele andere tripjes en wegen die verder Nepal aan je laten zien.
3 District Phokhara, the garden of Nepal.
Vanuit Kathmandu kan je per openbaar vervoer, per auto of per vliegtuig naar de TUIN VAN NEPAL gaan. Phokhara is geleden temidden van de machtige Himalaya bergen, dus als je kiest voor het openbaar vervoer dan heb je geweldige uitzichten maar duurt de tocht van 170 kilometer meer dan 4 uren en soms veel langer. Ga je per vliegtuig, dat wat ik gedaan heb, dan zijn er vele maatschappijen die je er heen (en terug) vliegen. Ik had gekozen voor zekerheid (grapje) en vloog met Buddha Air. Gedurende een circa 40 minuten vlucht, al zwevend tussen de machtigste bergtoppen van de wereld, wat uiteraard een adembenemend uitzicht garandeert, kom je in Phokhara aan. Een klein vliegveldje, gelegen nabij het nieuwe gedeelte van deze plaats. Phokhara bestaat uit een oud - en een nieuw gedeelte. In het oude gedeelte zijn de meeste hotels en overnachting- mogelijkheden. Van zeer hoog staande kwaliteit hotels tot de meest eenvoudige slaapplaatsen alwaar men op een matje op de grond kunt gaan slapen, de toiletten en was gedeeltes moet delen met weet ik hoeveel andere reizigers. Dus er is voor allen wat.
Zelf sliep ik in Bahari hotel, het hotel waar SERVICE MET GROTE LETTERS geschreven wordt. Je komt in je hotel aan waar de medewerkers je WELKOM THUIS wensen. Je wandelt via een stenen pad langs het zwembad naar je kamer. Hierin treft je buiten de normale dingen zoals bed, stoelen, gevulde koelkast, ligbad en toilet, tevens een schaaltje fruit aan en een fles fris water. Elke dag krijg je de nieuwste Engelstalige krant op je kamer zodat, wanneer je dat wenst, op de hoogte wordt gehouden van wat er in Nepal en de rest van de wereld zich afspeelt. Het hotel ligt ongeveer midden in het dorp zodat je overal snel bij bent en niet ellenlange wandelingen hoeft te maken, wat soms wel een lekker is. Phokhara kun je zien als een hele lange straat met vele zijstraten, waar veel hotels, eettentjes, barretjes (zelfs bar Amsterdam), souvenir zaakjes te vinden zijn. Vlakbij ligt een prachtig meer, met in dit meer een eiland die voor gelovigen zeer veel betekent. Motoren kan je hier huren, maar ook fietsen. Wil je meer, dan kan je abseilen en parasailing bedrijven, maar natuurlijk bergbeklimmen. Er zijn vele kleine en grote touroperators die hier hun programma’s aanbieden. Overschat jezelf niet, de bergen zijn zeer hoog, de lucht begint op grote hoogte ijl te worden. Neem je maatregelen en denk niet zomaat: oh dat doe ik wel eventjes.
Wij zijn langs de rivier stenen gaan zoeken, vele stenen die als souvenir worden aangeboden zijn met afdrukken van planten en dieren en worden tegen een goede prijs te koop aangeboden. Je kunt deze stenen echter zelf ook vinden als je maar even je best er voor doet. Je hebt die dag een geweldige wandeling en je komt aardige mensen tegen die vinden dat Nederlanders een grote neus hebben.
Ik heb diverse uren doorgebracht op een Toerisme Universiteit en 1 van de onderwijzers, zijn naam is Ramjee, vroeg me of ik, met mij kennis van zaken, enige lessen wilde overnemen. Dat hoefde men mij niet twee maal te vragen en ik heb dat met zeer veel plezier gedaan. Het viel me direct op dat de leerlingen ( 18 - 27 jaar) zeer aandachtig luisterden, goede vragen stelden, en prachtig gekleed zijn in schooluniform. Wanneer de leraar in de klas komt, staat iedereen op en wanneer de les voorbij is, wachten de leerlingen hun beurt af met vertrekken nadat de leraar de klas heeft verlaten. Het leek wel op mijn schooltijd. Gehoorzamen en respect, de klas muisstil wanneer er les wordt gegeven. Wil je ook meer weten over het toerisme onderwijs aldaar, neem dan eens contact op met Ramjee.
Heilige bomen, prachtige tempels, mensen gekleed in prachtige sarongs, maar geen olifanten en andere wilde dieren, maar veel avontuur.
Ik kan nog wel uren door schrijven maar dan heb ik nog niet alles verteld, dus waarom ga je niet eens zelf om NEPAL te gaan beleven, ervaren en er van te gaan genieten.
Fred Vorstenbosch
**