Mijn naam is Eliza, 26 jaar, en ik wil graag een wereldreis maken. Nou vind ik het wel leuk om dit met iemand samen te doen. Ik heb geen strenge eisen waaraan je hoeft te voldoen,maar een beetje dezelfde wensen hebben is handig. Midden-Oosten-Azie-Zuid/midden Amerika wil ik graag zien. Er zitten wat landen tussen waar menig Nederlander huiverig voor is,bijvoorbeeld Marokko/Egypte/Colombia. Dus je moet niet te bang aangelegd zijn,avontuurlijk ingesteld zijn en LOW BUDGET de wereld rond willen gaan. Werken voor slaapplaatsen/eten, couchsurfen…etc.
Heb nog geen plannen gemaakt, maar dit doen we dan natuurlijk samen.
Overigens zou ik je aanraden gewoon alleen te gaan, en onderweg te zien met wie het klikt en daar stukken mee samen op te reizen. Dan gaat het allemaal veel flexibeler, spontaner en natuurlijker, en is het makkelijker om ieder weer je eigen weg te gaan als het genoeg is (of jij of die ander gebonden is aan tickets / data).
Als je van tevoren afspreekt om je hele reis te maken met iemand die je eigenlijk nog niet kent, is dat allemaal veel lastiger. Of je moet het allebei van tevoren met elkaar eens zijn dat je kunt besluiten dat het niet genoeg klikt (qua reisstijl of qua persoonlijke klik) en je dan ieder je eigen weg kunt gaan, maar dat zal veel meer voelen als drama / ’ iets uitmaken’ dan gewoon met mensen die je onderweg ontmoet.
Ik heb al diverse reizen alleen gemaakt (en vind het ook heerlijk om dingen alleen te doen) en kom dan vaak genoeg leuke mensen tegen. Met de ene trek je 4 dagen samen op, met de andere spreek je telkens weer opnieuw af (bv. via mail) in een volgende plaats, omdat je nu eenmaal vaak dezelfde route door een land reist en die kom je dus wekenlang telkens opnieuw weer tegen om leuke dingen te doen en samen te eten; met de andere heb je één leuk dinertje en dat was het weer… *Go with the flow. *
Dan kun je ook helemaal precies doen wat jij zelf wilt: de landen die jij wilt, hoe lang jij er wilt blijven, wanneer je erheen gaat, hoe lang je per plaats blijft en wat je zoal doet op een dag. Ook maak je in je eentje veel sneller contact met andere reizigers én met locals dan wanneer je al met zijn tweeën bent. In je eentje ben je makkelijker benaderbaar voor andere mensen en sta je er ook meer open voor. En met couchsurfen is het natuurlijk ook voor de gastvrouw (of -heer) leuker om iemand te ontvangen die gewoon met haar kletst; leuker dan twee personen die de hele tijd in een vreemde taal met elkaar babbelen.
Heerlijk hoor, alleen reizen (met dus de nodige ontmoetingen en spontane gezellige samen-optrek-acties).
Tuurlijk kan met iemand samen reizen ook gezellig zijn (en vooral praktisch handiger qua kamerkosten delen en op tassen letten), maar vergis je niet in hoe zeer je op elkaars lip zit 24 uur per dag en dat maandenlang, dus met iemand gaan die je nu nog niet eens kent is wel een risico. Mocht je dat toch willen doen dan zou ik aanraden om eerst eens een kort tripje in Europa samen te maken, en ook om goede afspraken te maken over verwachtingen / hoe je met elkaar omgaat / wat je doet als jullie iets anders willen. Dus: vindt die ander het okee om een middagje ieder wat voor zich te doen als je even ruimte nodig hebt? Of een weekje, als jullie smaak niet overeenkomt? Of om op te splitsen, als het toch niet goed meer klikt?