(origineel bericht op be-more.nl)
Kennismaking AETSD
Alweer een week geleden vertrok ik uit het koude Nederland om Awasa en omgeving te ontdekken. Awasa is een redelijk grote stad met veel goede voorzieningen: internet, supermarkten etc. Wel lekker om weer even te wennen aan Ethiopië, want het is heel vermoeiend om zoveel nieuwe mooie maar ook minder aangename dingen te zien.
Dit berichtje gaat vooral over het project waar ik vrijwilliger ben, want ik vind het fantastisch om te zien hoe begaan deze organisatie is met gehandicapten kinderen en mensen. Want gehandicapt in Ethiopië… het is alles behalve gemakkelijk! Amper sociale voorzieningen en inkomsten komen bijna altijd alleen van bedelen.
Afgelopen week heb ik kennis mogen maken met het prachtige AETSD. Deze afkorting staat voor Association of Education and Training Service for Disabilities. “The Association” wordt gerund door Sunshine de algemene manager (zijn Armaanse naam is Tsehaynew, wat zonneschijn betekent) en Estefanos de v-manager en bestaat sinds 20 augustus 2010. Het zijn twee zeer slimme, gepassioneerde en gedreven personen die zich vol inzitten voor doven/blinden en andere gehandicapten. De missie van deze organisatie in het kort is:
<em>To create access of special need education for disabled children who have little or no opportunity of learning, and to empower them with all the necessary skills that make them self-reliant and independent.</em>
Ik kan me heel goed voorstellen dat Be More juist deze organisatie heeft uitgekozen om mee samen te werken. Er zijn hele goede ideeën en er zijn veel contacten met andere organisaties om deze ideeën en activiteiten te realiseren. Hiervoor zijn vrijwilligers nodig, niet alleen wij, maar ook lokale bevolking. Het is al heel mooi om te zien dat Sunshine, die zelf ook blind is, al overal zo’n z’n contacten heeft die hem zonder tegenprestatie helpen met van alles en nog wat.
Het idee voor de Association is ontstaan op ‘the college of teacher education’. Op deze school wordt nu ook een training aangeboden van 5 maanden om gebarentaal en braille te leren. De studenten die zich opgeven voor deze training tekenen een contract waarin staat dat ze verplicht zijn om na hun afstuderen te werken op één van de 41 scholen waar doven en blinden les kunnen krijgen. Als ik het goed begrepen heb, zijn er nu zo’n 70 leraren opgeleid met gebarentaal en braille. Op dit college zitten op dit moment 3 blinde jongens, die wij komende tijd gaan helpen door studiemateriaal voor te lezen, omdat dit studiemateriaal niet in braille beschikbaar is. Volgende week zullen we als het goed is zien hoe dit zich gaat uitwerken.
De Association heeft ook 2 gehandicapten compounds in de buurt van Awasa waarmee ze willen samenwerken. Omdat in Ethiopië veel NGO’s zitten die alleen geld geven, en ze nog niet gewend zijn aan vrijwilligers, loopt deze samenwerking op dit moment nog niet zo goed. Sunshine en Estefano zullen dan ook eerst zelf proberen uit te leggen dat de Association en wij (en de volgende vrijwilligers) echt wat voor hun willen en kunnen betekenen zonder dat we ze direct geld geven. Er liggen hier heel veel mogelijkheden dus ik hoop dat het tot een goede verstandhouding gaat komen! Hopelijk later hierover meer.
Dan is er nog een samenwerking tussen de Association en een primary school in Leku (zo’n25 kmbuiten Awasa). Er gaan busjes richting Leku, wat een zeer interessante rit is van zo’n 30-45 minuten (exclusief wachttijd tot de bus vol is): veel hutjes, mooie uitzichten over dalen en bergen en zwaaiende kinderen. Leku is een klein plaatsje, waar de mensen duidelijk heel arm zijn en nog niet vaak ferenji (buitenlanders) hebben gezien. Maar wat een enthousiasme van hen! Natuurlijk werd er een paar keer om money gevraagd, maar met een handje geven en een glimlach waren de kinderen ook blij. Op donderdag zijn we voor het eerst naar deze school geweest waar 2 klaslokalen beschikbaar zijn gesteld voor zo’n 75 kinderen (15 blind en 60 doof) les krijgen. Aangezien veel van deze kinderen ver weg van de school wonen, hebben behoorlijk wat kinderen (vooral veel blinden) geen mogelijkheid om naar de school te komen, er is niemand die ze elke dag kan brengen of halen. Daarom heeft AETSD een compound gehuurd waarin ze huisvestiging willen geven aan zo’n 40 à 50 blinde en dove kinderen, zodat deze wel naar school kunnen. We hebben deze compound bezocht en zijn begonnen om de kamers te vegen en de tuin op orde te brengen. Toen we eenmaal bezig waren met onkruid eruit trekken, bleek er een stenen pad naar de entree te lopen, dus we hebben hard gewerkt om deze vrij te maken. Al het groen werd buiten het compound op straat gegooid, waar in no-time koeien en geiten stonden te eten. Dubbel voordeel dus. Er kwamen steeds meer mensen bij om ons te helpen, van jong tot oud. Dat was echt een hele leuke en nuttige ochtend! Er werd zelfs nog een coffee ceremony voor ons bereid met koffie en popcorn als snack. Heel leuk zo midden op het gras, met allerlei mensen om ons heen. We hadden veel bekijks!
Op vrijdagochtend kregen we de kans om te observeren in de doven en blinden klas van Leku. Natuurlijk met hordes scholieren die ons achterna liepen en bij de klaslokalen naar binnen bleven gluren om te kijken naar die 2 blanke meisjes. Het is duidelijk dat met deze leraren en kinderen nog heel veel te bereiken valt. Vooral de dovenklas is nu een chaos doordat er maar 1 lerares is (die ook nog maar sinds een maand gebarentaal kan) en de leeftijd van de kinderen varieert tussen de 6 en minstens 25 jaar. Als het goed is, komt er maandag een extra docent bij en hopelijk kunnen we dan volgende week een beginnetje maken om de kinderen en de leraren te helpen!
Na een week van veel Ethiopische indrukken, veel informatie, zon, Afrikaanse landschappen en armoede is het nu tijd voor weekend! Op de planning staan Armaanse les, injera maken, zonsondergang kijken bij het meer en op zondag een tocht naar Wondo Genet.