http://img216.imageshack.us/img216/7398/boek4ine6is.jpg
Namibië is een prachtig, wijds en immens groot, uitgestrekt land. Wij hebben een rondreis (32 dagen) gemaakt met een 4x4 terreinwagen met slaapplaats, tent, op het dak. We zijn gestart in Windhoek, daar proviand ingeslagen en in een hotel geslapen. De volgende dag door naar het Daan Viljoen Game Park waar we de auto reisklaar gemaakt hebben; inpakken, indelen, kijken of alles werkt en aanwezig is enzovoort, zodat we wisten ‘wat, waar en hoe’!! Daarna nog een dagje genoten van het de mooie omgeving.
We gaan op bezoek bij de Himba, een stam die nog volgens oude traditie leeft, beleven de zonsopgang in de Deadvlei, reizen langs de kust, snuiven de penetrante geur van de pelsrobben op, laten ons verrassen in Etosha, bewonderen de Welwitscha Mirabilis in de woestijn, bezoeken verscheidenen natuur- en wildparken en maken een klein maar zeer spannend uitstapje naar Botswana. Onze reis, feiten, beschrijvingen, informatie en tips heb ik opgeschreven in het boek: ‘Juweel van Afrika, Namibië een belevenis’ ISBN 907179498-9 Auteur: Ine Andreoli
Ik heb het boek geschreven, enerzijds voor mensen die thuis op de bank de sfeer en avonturen van onze reis mee willen beleven en het land Namibië beter willen leren kennen; anderzijds voor mensen die reislustig en ondernemend zijn, zij kunnen gebruik maken van de uitgebreide informatie en tips.
… Na een klein uurtje staan we, het is inmiddels 06.30 uur, op de rand van de vlei. We worden als het ware de vlei ingetrokken. Voor onze ogen speelt zich een prachtig kleurenspel af. Een continue aaneenschakeling van kleuren en schaduwen langs en over de duinen. Voordat ik het weet, zit ik op de ruwe opengebarsten grond, die door mineralen wit tot lichtgrijs gekleurd is. Ik voel mij volledig opgenomen in het betoverende spel van zon en schaduwpartijen. Spelenderwijs tovert ze allerlei roodoranje tinten op de hoge duinen. Het is tjoepstil. De zwartgeblakerde bomen die hier en daar staan, maken het spookachtig en tegelijkertijd schilderachtig. Het is onwerkelijk en tevens indrukwekkend…….
…We naderen de kraal van de Himba-familie die we gaan bezoeken. Bij de ingang zit een oudere man, de ‘chief’. Hij ontvangt ons met een handdruk. Op dit moment is hij de enige man in de kraal. Ik zoek het altijd brandende ‘heilige’ vuur. Ik heb ooit ergens gelezen dat het een grote belediging is als je dit vuur op een verkeerde plaats passeert. Het behoort tussen de hut van de chief en de rest van de kraal te branden. Het wordt als heilig beschouwd omdat het een rol speelt bij de contacten met de overleden voorouders. De Himba’s geloven in de belangrijke betekenis van de voorouders in hun huidige leven. De verering vormt ‘indirect’ een garantie voor cultuuroverdracht en ‘direct’ wordt er hulp ingeroepen bij verstoringen van de sociale balans in de samenleving. Er is geen vuur te bekennen, waarschijnlijk de invloed van de byderwetse tijd! Al gauw worden we omringd door een stuk of acht vrouwen met hun baby’s en oudere kinderen. We moeten even wennen aan de geur die ietwat prikkelt in onze neuzen, maar het went snel…
… Het is al laat als wij in ons bed klimmen. Het ‘genieten’ gaat nog even door. In het aangrenzende dorp vieren ze feest. We worden wakker gehouden door roffelende trommels, Afrikaanse kreten en ritmisch gezang. Dit is het echte Afrika! En dat alles beleven we in het donker in ons knusse chaletje boven op de auto…
http://img137.imageshack.us/img137/4484/kledingenhaardrachthimbavrouwe.jpg
Foto’s zijn gemaakt door Lou Andreoli.
Meer foto’s en informatie over onze reizen naar Ethiopie, Namibie en Zuid-Afrika is te vinden op onze site: www.homepages.hetnet.nl/~louine