**Interview met Saskia: Reisbegeleider in Mexico
**
Saskia, op Wereldwijzer sasfis, ging aan de slag als reisbegeleider in Mexico en omgeving en is er sindsdien helemaal weg van. Buiten haar werk voor de reisorganisatie ging ze ook aan de slag als vrijwilligster bij een plaatselijke NGO. Hoe heeft ze dit alles ervaren en waarom is Mexico haar favoriete land gebleken? Wereldwijzer vroeg het haar.
1. In welk land heb je gewerkt en wanneer?
Sinds 2008 kom ik regelmatig in Mexico. Ik werk er als reisbegeleider en gebruik het vaak als mijn uitvalsbasis tussen de reizen naar andere landen door.
2. Wat heeft je bewogen om naar Mexico te gaan?
Mijn eerste planning voor Djoser, de organisatie waar ik voor werk, bestond uit 5 reizen Mexico/Guatemala. Of het komt doordat het mijn eerste reizen als reisbegeleider waren, of door het land zelf, weet ik niet, maar Mexico blijft mijn favoriete land!
Chapulines, geroosterde sprinkhanen … Bij de families op de vuilnisbelt in Oaxaca
3. Wat voor een soort werk heb je gedaan?
Als reisbegeleider neem ik groepen mee op reis door het land. Ook heb ik een tijdje als vrijwilliger gewerkt bij een NGO. Dat is zeg maar een liefdadigheidsorganisatie, die zich inzet voor het verbeteren van de levensomstandigheden van families die op een vuilnisbelt wonen en werken, net buiten Oaxaca, een stad in het zuiden van Mexico.
4. Heb je dit zelfstandig geregeld of via een organisatie?
Die functie als vrijwilliger heb ik zelf geregeld. Er hing een oproep in een café in Oaxaca, waarin ze vrijwilligers zochten voor o.a. communicatie, grafisch ontwerp en projectcoördinatie. Ik heb communicatie en publiciteit gedaan en ze geholpen met de aanvragen van subsidies en donaties.
Centrum van Oaxaca … Mariachi’s in Mexico City
5. Wat is de leukste ervaring die je tijdens de reis hebt meegemaakt?
Het leukst… wat een lastige vraag. Ik vind het heel leuk om in mijn rol als reisbegeleider mensen wegwijs te maken en een ‘gevoel’ te geven bij een land en een cultuur. Het leukst vind ik de momenten dat je in een totaal vreemde omgeving je weg kunt vinden, doordat je de taal spreekt, je ergens thuisvoelt en er mensen om je heen zijn die je willen helpen. Dat idee, dat ik me prima kan redden aan de andere kant van de wereld, zowel in een miljoenenstad als Mexico stad als in een afgelegen bergdorpje, en ook nog aansluiting vind bij de lokale bevolking, vind ik fantastisch. Dan voel ik me echt een wereldburger!
6. En de minst leuke ervaring?
Wat ik jammer vind is dat ik, met mijn blauwe ogen en blond haar, nooit eens lekker kan opgaan in de massa. Ik ben en blijf altijd de toerist, ‘la guera’ (de buitenlandse, persoon met lichtere huidskleur), ook al zou ik er mijn hele leven wonen en vloeiend Spaans spreken. Helemaal in Oaxaca, waar veel ‘indigenas’ (inheemse bevolking) wonen, val je als buitenlander ontzettend op! Maar ja, veel aandacht krijgen heeft soms ook zo z’n voordelen ;-).
Dansen op de plaza van Oaxaca … Het scheiden van het afval
7. Zou je het ooit nog eens doen? Eventueel in een ander land?
Zeker. Ik denk erover om me voor langere tijd te vestigen in Mexico en van daaruit reizen te begeleiden in Midden en Zuid-Amerika. Heerlijk, die lossere cultuur, het klimaat, het overgeorganiseerde leven in Nederland achter me laten… Dat zie ik wel zitten.
8. Wat zijn de grootste (cultuur) verschillen tussen Nederland en Mexico?
Mexico is een stuk traditioneler en conservatiever dan Nederland, vooral de armere delen van het land. Echtscheiding, abortus, homosexualiteit, werkende moeders; het is daar nog lang niet overal sociaal geaccepteerd. Traditionele waarden van familie en religie spelen een grote rol. Het ‘machismo’ is nog alom aanwezig: de man die een dominante rol speelt en de traditionele rolverdeling tussen man en vrouw in stand houdt. Familie is alles voor een Mexicaan. Echtscheidingen zijn ‘not done’, terwijl het een publiek geheim is dat er veel wordt vreemdgegaan, vooral door mannen. Dat huwelijken toch stand houden heeft niet alleen te maken met de familiewaarden die boven alles staan, maar ook met de slechte economische omstandigheden waardoor zowel de man als de vrouw het zich financieel niet kunnen veroorloven om het gezin op te breken.
Mexicanen zijn uitermate beleefd. Onze directheid kennen ze daar niet. Mexicanen zullen niet boos worden, nee zeggen, of zeggen dat ze iets niet kunnen beloven. Met veel omhaal van woorden en heel voorzichtig maakt een Mexicaan duidelijk dat hij het ergens misschien niet helemaal mee eens is. Of hij zegt ja, maar doet het niet. Er worden beloften gedaan die niet waargemaakt worden. Maar in hun ogen is dat minder erg dan ronduit zeggen dat je iets niet kunt of wilt doen!
Saskia in Mexico
9. Heb je tips voor anderen die ook van plan zijn om te gaan werken in Mexico?
Als je als vrijwilliger wilt gaan werken maar geen zin hebt om daar via een organisatie veel geld voor neer te tellen: ga gewoon en bekijk ter plekke de mogelijkheden. Elke stad en regio in Mexico heeft vele organisaties die vrijwilligers kunnen gebruiken, zonder dat ze geld vragen. Kindertehuizen, bouwprojecten, werken met dieren, of andere projecten die de omstandigheden van de lokale bevolking moeten verbeteren, er is van alles te doen. Sommige organisaties zijn ook blij met hulp voor korte tijd, bijvoorbeeld een week.
Ben je op zoek naar betaald werk, dan wordt het lastiger. De salarissen in Mexico zijn vreselijk laag (het minimumloon is 50 pesos - 3 euro - per dag) en er is weinig werk. De beste kans heb je in het onderwijs, met het geven van Engelse les op een privéschool. Of kijk naar banen bij internationale bedrijven, die vooral in het economische hart van het land zitten, zoals in Mexico Stad, Puebla, Guadalajara.
Met een reisgroep op een pyramide in Teotihuacan
Links bij dit interview:
.