Interview met Sander: Vrijwilligerswerk in Chili, Peru en Colombia
Sander heeft een jaar samen met zijn vrouw gereisd door Zuid-Amerkia. In drie landen hebben ze vrijwilligerswerk gedaan, namelijk Chili, Peru en Colombia. Aan Wereldwijzer schreef hij zijn ervaringen.
**1. In welke landen heb je gewerkt en wanneer? **
In Chili van begin september tot eind oktober, in februari in Peru en van mei tot half juni in Colombia. In totaal hebben we een jaar gereist door ZuidAmerika van 1 augustus 2011 tot 1 augustus 2012.
2. Ben je alleen of samen met iemand daar naar toe gegaan?
Ik heb samen met mijn vrouw gereist, onderweg kregen we twee keer bezoek van familie.
3. Wat heeft je bewogen om naar dit land te gaan?
De projecten inChili en Colombia hebben we gekozen op basis van de goede verhalen die we over deze landen hadden gehoord. Het project in Peru was meer toevallig, op het moment dat we een nieuw project zochten waren we in Peru.
4. Wat voor een soort werk heb je gedaan?
In Chili hebben we gewerkt op een biologische geitenhouderij. Wij waren hier na twee weken inwerken bijna volledig verantwoordelijk voor de 80 melkgeitenen hun jongen. Ook verzorgden we de groentetuin en de overige dieren. Op de cacao- en koffieplantage in de jungle van Peru hebben we alle stappen van koffie- en chocoladeproductie uitgevoerd maar met name veel onkruid gewied. In Colombia zijn we in een klein dorpje gaan spelen met de kinderen, hebben we Engelse les gegeven en geholpen in de kleuterschool.
5. Heb je dit zelfstandig geregeld of via een organisatie?
De eerste twee projecten hebben we gevonden via de website van Wwoof. Nadat je hun projectenlijst voor een land hebt gekocht, moet je zelf contact opnemen met boerderijen die je interesseren. Het project bij de stichting Mijn Huis in Ipauratu vonden we via de 1% club maar ook hier klopten we zelfstandig bij het project aan.
6. Wat is de leukste ervaring die je tijdens de reis hebt meegemaakt?
De grootste indruk hebben de kinderen van Paluato in Colombia op ons gemaakt. Zij zijn niet gewend aan volwassenen die met ze meespelen als gelijken en gaven ons ontzettend veel liefde terug voor onze inzet. Een superervaring maar uiteraard met een droevig vertrek.
7. En de minst leuke ervaring?
Op de boerderij in Peru voelden we ons uitgebuit, doordat we naast ons lichamelijk zwarelandwerk ook bijna het volledige huishouden moesten doen. De eigenaren hadden het niet breed maar ze gaven zichzelf steeds iets meer dan ons en dat steekt. In Chili moesten we nog harder werken en was er soms geen eten bij het ontbijt maar dan had ook niemand te eten, de dankbaarheid was daar ook veel duidelijker aanwezig.
8.Zou je het ooit nog eens doen? Eventueel in een ander land?
In onze reis van een jaar waren de drie vrijwilligersprojecten een soort afleiding op het constante reizen. Ook gaf het langere verblijf bij mensen thuis een betere indruk van het land en haar cultuur. Ik zou graag nog eens naar centraal Azie en Oost Europa op reis gaan en dan zeker veel tijd inlassen voor vrijwilligerswerk. Terugkeren naar ons project in Colombia lijkt me ook heel mooi.
9. Wat zijn de grootste(cultuur) verschillen tussen Nederland en het land waar je gewerkt hebt?
Tussen Chili en Nederland is het verschil niet erg groot gebleken. In Peru en Colombia merk je veel sterker dat men liever niet te hard werkt. In Colombia is de bekende uitdrukking mañana,mañana erg van toepassing. Als iemand zegt dat hij graag op Engelseles wil, zegt dat niet dat hij ook echt zal opdagen op het afgesproken tijdstip of zelfs die dag. Armoede en primitieve omstandigheden zijn verder iets waar je aanpassingsvermogen voor nodig hebt. Niet alle vrijwilligers die wij tegenkwamen gingen hier even makkelijk mee om.
10. Heb je tips voor anderen die ook van plan zijn om te gaan werken in dit land?
Voor Wwoofboerderijen geldt dat je vooraf heel goed moet doorvragen over de leef-, slaap- en arbeidsomstandigheden. Leer de taal, als je in een dorp komt te werken, spreekt vaak niemand Engels. In Peru hebben we gezien dat de lokale mensen vrijwilligers vaak zien als toeristen die lang blijven en zo meer geld opleveren. Ze zeggen dat je kan werken met de inheemse bevolking maar in de praktijk is er niets geregeld. Ook hier geldt: vraag door.
Links bij dit interview