Interview met Anja: Ezelopvang op Corfu (Griekenland)

Interview met Anja: Ezelopvang op Corfu (Griekenland)

Anja, Anja1985, heeft in 2011 samen met haar nicht op Corfu vrijwilligerswerk gedaan. Daar hebben ze op een Ezelopvang gewerkt. Ze hebben daar mooie dingen meegemaakt en ook veel dierenleed gezien. Wereldwijzer vroeg Anja naar haar verhaal.

1. In welk land heb je gewerkt en wanneer?
Op Corfu (Griekenland), in September 2011.

2. Ben je alleen of samen met iemand daar naar toe gegaan?
Samen met mijn nicht Tessa.

3. Wat heeft je bewogen om naar dit land te gaan?
In eerste instantie zou ik alleen gaan en daarom koos ik ervoor om in Europa te blijven. Ik was nooit eerder alleen op (werk)vakantie geweest en daarom leek me dit de beste optie. Na wat zoeken op internet vond ik deze stichting op Corfu die vrijwilligers zocht en heb ik besloten mij aan te melden. Toen Tessa van mijn verhaal hoorde wilde ze graag mee en hebben we besloten met z’n tweeën te gaan.

4. Wat voor een soort werk heb je gedaan?
We hebben gewerkt bij de Ezelopvang. Dat betekent de ezels verzorgen en eten geven, wonden ontsmetten en verbinden en héél veel poep scheppen.

5. Heb je dit zelfstandig geregeld of via een organisatie?
Zelfstandig. Ik heb een mailtje gestuurd via de website van de stichting Corfu Donkeys. Vervolgens kreeg ik een reactie waarin stond dat we meer dan welkom waren.

6. Wat is de leukste ervaring die je tijdens de reis hebt meegemaakt?
De dankbaarheid van de ezels. Ze lopen de hele dag achter je aan en zijn ontzettend nieuwsgierig naar wat je aan het doen bent. En ze zijn dol op knuffelen en komen daar ook echt om vragen. Ongelooflijk als je bedankt dat het allemaal verwaarloosde/mishandelde dieren betreft. Het geeft wel aan dat ze het bij de stichting erg goed hebben en het vertrouwen in de mensen weer terugkrijgen.

7. En de minst leuke ervaring?
Op onze laatste dag moest er een ezel worden ingeslapen. Haar ene voorbeen kon ze al bijna niet gebruiken en die dag was haar andere voorbeen uit de kom geschoten. Helaas was er niks meer aan te doen, en het was duidelijk dat het dier verging van de pijn. We zijn om en om bij haar gebleven toen ze op de grond lag, totdat er hulp kwam en de eigenaresse van de stichting samen met een andere vrouw haar heeft laten inslapen.

8. Zou je het ooit nog eens doen? Eventueel in een ander land?
Dit was mijn eerste ervaring met vrijwilligerswerk, en het is mij ontzettend goed bevallen. De volgende keer staat alweer gepland! Begin mei vertrekken Tessa en ik voor de tweede keer naar Corfu om nogmaals ons steentje bij te dragen. En dit keer ook nog in gezelschap van Tessa haar vriend, omdat mankracht daar ook hard nodig is!

9. Wat zijn de grootste (cultuur) verschillen tussen Nederland en het land waar je gewerkt hebt?
De mensen in Griekenland gaan anders om met hun dieren dan wij in Nederland gewend zijn. Dit betekent niet dat dat met opzet gebeurd, vaak is het onwetendheid. De stichting geeft daarom ook voorlichting aan de mensen hoe zij de verzorging beter aan kunnen pakken, zodat zowel de eigenaar van het dier als de ezel zelf er beter van wordt.

10. Heb je tips voor anderen die ook van plan zijn om te gaan werken in dit land?
Het kan erg heet zijn! Zorg dat je iets op je hoofd hebt tegen het branden van de zon terwijl je aan het werk bent. En zorg ervoor dat je ‘s avonds iets kan doen om alle emoties even kwijt te raken. Want het dierenleed dat je te zien krijgt is in veel gevallen erg heftig! Wij hebben het elke avond van ons afgezwommen.

Links bij dit artikel