Top! Helemaal mijn mening. Tja, en dat van school, de leerplicht is natuurlijk toepasbaar bij kinderen die in Nederland zijn. Daarbij heeft ze twee nationaliteiten. Maar ook dat zal wel geregeld zijn. Ze weet dat ze door de wereld in de gaten wordt gehouden en zal er dus alles aan doen om alles zo goed mogelijk te doen. Haar voornemen om aan boord te studeren wordt hierdoor voor haar een noodzakelijk iets om te tonen wat ze waard is. Dat zal haar dus ook wel lukken. Ze heeft er waarschijnlijk tijd genoeg voor.
Het kan aan mij liggen, maar ik krijg toch behoorlijk kromme tenen van je denigrerende opmerkingen richting mensen met een andere mening. Je roept terecht dat je op en openbaar forum voor- en tegenstanders tegenkomt, dus ga a.u.b. iets genuanceerder om met reageren… Of ben je haar vader? 
1 like
Beste Robbert, ik krijg kromme tenen van mensen die ongefundeerde meningen presenteren als waarheid. Meningen enkel gebaseerd op mediapublicaties. Als er iets ongenuanceerd is dan zijn het dit soort meningen wel. Er wordt denigrerend omgegaan met Laura. Uit al mijn postings mag je lezen dat ik van mening ben dat mensen zich met hun eigen zaken moeten bemoeien, zolang ze niet op de hoogte zijn van alle gegevens. Pas als ze alle ins en outs van de situatie kennen mogen ze wat mij betreft meepraten. Ik sta heel erg open voor serieuze argumentaties, maar ik hoor hier eigenlijk alleen emotionele reacties, gepresenteerd als waarheid. Nee, ik ben niet haar vader, maar ik kan de bemoeizucht die ik uit deze postings lees slecht verdragen. Ik zou dus zeggen, ontspan je tenen en lees mijn reacties nog maar eens na. Iedereen mag natuurlijk voelen wat hij of zij wil, maar zodra je op een forum in de openbaarheid treedt met je mening, mag een lezer van je verwachten dat je je postings met argumenten onderbouwt. Dat gebeurt hier in veel postings niet. Ik vind dat jammer. Uit sommige postings blijkt gelukkig dat er ook mensen zijn die zijn of haar medemens de ruimte geven het leven te leiden dat men kiest.
Grt, Gert
Beste Gerts,
ik ga niemand veroordelen op zijn of haar mening, dus jou ook niet om de jouwe. Ik vind alleen dat je er wel een beetje vingerwijzend bovenop springt en aan het argumenteren bent alsof jij wel alle “ins and outs” kent, wat ik een beetje jammer vind. Daarom ook mijn niet serieus te nemen vraag aan het einde.
1 like
Nee, Robbert, ik ken alle ins en outs helemaal niet. Maar ik ben me dat zeer bewust en ik heb geen oordeel over het goed of niet goed ten aanzien van Laura. Ik zal er ook geen oordeel over hebben, hooguit indrukken en gegevens uit de media, die ik bij voorbaat al wantrouw. Ik verweer me wel tegen de mensen die wèl een oordeel hebben over dit meisje of haar ouders. Alsof zij er bij zijn geweest, alsof ze alle ins en outs kennen. En dat enkel op basis van de overtrokken media aandacht die er geweest is. Is dat dan een goede basis om je mening te vormen? Ik probeer verdraagzaam te zijn en geen mening te hebben over zaken waarvan ik te weinig weet. Ik ga er van uit dat de betrokkenen zelf wel zullen weten waar ze mee bezig zijn. Dus wie ben ik dan om daar een mening over te hebben. Maar hier zijn zoveel mensen met een mening op basis van ieders persoonlijke en onbeargumenteerde normen. Dat er ouders zijn die zeggen “Dat zou ik mijn dochter nooit toestaan” kan ik zeer goed volgen en begrijpen. De meeste 14 jarigen zouden zo’n uitdaging helemaal niet aankunnen. Mijn dochter ook niet toen ze 14 was. Deze mensen zijn echter niet de ouders van Laura en kennen, net als ik, de situatie onvoldoende om daar een eerlijk oordeel over te hebben. De neutrale mensen kan ik hier waarderen deze zijn werkelijk verdraagzaam. Die respecteren in ieder geval het zelfbeschikkingsrecht van Laura en haar ouders, maar de anderen zijn die wel verdraagzaam? met hun veroordeling op basis van beperkte gegevens? Ik weet het niet. Ik heb er geen goed gevoel bij.
Grt, Gert
vind het een duidelijk voorbeeld hoe kinderen hun zin kunnen doordrijven en vind het belachelijk dat zo een jong meisje de wereld zou moeten rondzeilen in haar eentje . verder begrijp ik die ouders ook niet hoor of ze zijn sensatie belust of ze willen van hun dochter af . ik zou het dus nooit doen als je een beetje van je kind houd [ ga dan samen met je dochter als ze zo nodig moet maar niet alleen ]
1 like
Ik waardeer vooral dat je dit als je eigen mening presenteert. Dat jij het nooit zou doen. Dat kan ik begrijpen en respecteren.
Groet
heb respect voor je mening maar wie ben jij om iets over mij te vinden en over mijn mening.
heb veel mee gemaakt in het leven dus weet best wel wat ik zeg en denk.
hoef ook zeker niet met een kind van 14 te gaan praten wat weet zij nu totaal van het leven.
een kind behoed je voor slechte besluiten en dit is er 1 van.vergelijking met een vrachtwagen gaat helemaal nergens over. dan kan je zoiezo niet meer naar buiten.het is gewoon een groot risico wat ze neemt dat is mijn mening en daar kan je het mee doen.eikel
Ik bedoel maar.
Als jij je mening op internet plaatst, mag je reacties verwachten en mag je ook verwachten dat mensen je vertellen dat ze je mening misschien wel nergens op vinden slaan (iets wat ik overigens niet vind hoor). Ik heb ook respect voor je mening, maar ik ben het er totaal niet mee eens. Pas jou mening toe op hoe je je eigen kinderen opvoedt maar oordeel anderen niet omdat ze niet denken zoals jij. En praat me niet over “heb veel meegemaakt” je hebt geen idee! Een kind behoeden voor slechte besluiten? Ok, maar wie is dan degene die bepaalt of een besluit al dan niet slecht is, en op basis van wiens normen? En wat betreft die vrachtwagen, denk daar nog maar eens goed en eerlijk over na. Een ouder neemt, na een kind jaren lang op de fiets naar school te hebben gebracht, op een bepaald moment de beslissing dat het kind er aan toe is alleen te gaan. De ouder neemt daarmee het risico dat het kind 's avonds niet meer thuis komt. Maar gemiddeld wacht een ouder toch niet met het geven van dit soort vrijheid tot het kind 14 is. Het is een proces van stap voor stap ruimte geven. Wie ben jij dat je een een weldenkend ouder mag veroordelen omdat deze anders denkt dan jij? Omdat hij/zij zijn kind anders op heeft gevoed dan jij wenselijk vindt?
Gewoon even afgezien van het morele aspect, ik zag net een reportage met iemand die al een paar keer deze tocht gedaan heeft. Wist je dat als je op zee bent je gemiddeld maar een kwartier achtereen mag slapen? (anders te hoog risico op aanvaringen, afdrijven, etc). Dus elke dag ‘proberen’ aan een gemiddelde van 5 uur slaap te komen (dat is als alles goed gaat)Dan vraag ik me toch af welke gevolgen die kan hebben op een meisje van 14 jaar in volle groei. En als dit idd negatieve invloed heeft (ik ben geen dokter dus zeker weten doe ik het niet) dan zou ik me wel vragen stellen over de verantwoordelijkheid van de ouders…
Ja, ik ben hiervan op de hoogte. Met name bij wedstrijden waar het van belang is om voortdurend de optimale koers te houden. Ik ben er echter ook van op de hoogte dat dit voor solozeilers die dus duidelijk minder haast hebben minder telt. Daarbij varen solozeilers, juist omdat ze alleen zijn, in uiterst geavanceerde schepen. Natuurlijk brengt elk moment van slaap op een schip van een solozeiler een zeker risico met zich mee, zeker als je gaat dobberen midden in een scheepvaartroute (lijkt me uiterst onverstandig). Ja, het leven is vol risico’s, ook dat van een solozeiler. Dat maakt het ook boeiend. Sommige mensen leiden een saai leven, sommige mensen leven een boeiend leven. De meeste mensen iets daar tussen. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde.
Tenslotte nog: Natuurlijk vraag je je af welke gevolgen eventuele extreme omstandigheden met zich mee kunnen brengen. Dat doe ik ook. Maar is dat voldoende om iemand z’n droom, die hij of zij uiterst goed heeft voorbereid, af te nemen. Ik zou dat nooit doen. Dit afgelopen jaar kon nog wel eens traumatischer voor het meisje geweest zijn dan we allemaal kunnen vermoeden. Een jaar in de gevangenis van de publieke opinie en alle mensen die denken het beter te weten, het zal je maar overkomen.
Ik ben in ieder geval persoonlijk van mening dat de droom om de wereld rond te varen geenszins moet worden tegengehouden. De droom om dit als jongste ooit te doen, ruikt voor mij meer naar sensatie. Zijn voor mij twee verschillende dromen die maar weinig met elkaar gemeen hebben. De ene vind ik bewonderingswaardig, de andere vind ik eerder hooghartig… Maar nog eens, da’s mijn mening
Ik kan deze mening begrijpen en respecteren. Hoewel ik met het idee over sensatiezucht weinig kan en ook niet verwacht dat dat het geval zal zijn. Ongetwijfeld, maar weten doe ik het natuurlijk niet, heeft Laura een behoefte zich te onderscheiden. Iets presteren wat nog niemand voor haar gedaan heeft. Maar dat is iets anders dan sensatie. Welke alfa puber wil zich nu niet onderscheiden van de rest. Iets doen waarmee ze respect afdwingt. Laten zien wat ze kan en waarvan ze ook haar ouders heeft weten te overtuigen dat ze dat kan. Nee, geen sensatie, maar wel een drive zich te onderscheiden. Ja, 14 jaar vind ik onder gemiddelde omstandigheden ook wel wat jong. Maar hier is geen sprake van gemiddeld. Dus weet ik het niet. Laat dus de ouders in overleg met Laura zelf maar beoordelen of ze het kan.
En tenslotte: Het enige wat mij zorgen baart is: Wie heeft er buiten Laura iets te winnen bij haar reis. Daar heb ik geen kijk op. Er worden ook historisch gezien vaak mensen opgeofferd om belangen van derden te verwezenlijken. Kijk, daar zit het gevoelige punt. Maar, dat weet ik niet, dus kan ik daar geen oordeel over hebben.
Prettige nacht nog.
Een verwend rijkeluiskind (vermoed ik dan…) dat ‘de jongste “solo”-zeilster-rond-de-wereld ooit wil worden’, ja dat is aandachttrekkerij, t is ook veel te jong en onverantwoordelijk naar mijn mening. Al zal ze heus niet echt alleen zijn, zoals eerder al geschreven werd.
Maar haar ouders en kennelijk de wet denken daar anders over. Tsja.
Ik hoop dat t meisje t leuk heeft zal ik maar zeggen. En alles goed gaat.
En dat er niet een ander klein kind van 12,5 daarna de wereld rond wil gaan zeilen of surfen, met als doel de nieuwe jongste-in-een-spektakel te worden. Want waar ligt die grens nu he, wat de wet betreft.
Maar goed, we’ll see… Al had Laura ook gewoon een goede wedstrijd-zeilster kunnen worden/zijn of een leuke jonge zeillerares bij een zeilschool om aandacht te krijgen… al is t dan geen wereldwijde aandacht. Want daar gaat t haar t meest om denk ik.
Ha ha, ik dacht dat ik ook de wereld aan kon toen ik 16 was. Maar nu 20 jaar verder en 2 solo rondreizen achter de rug in Zuid- en Midden Amerika weet ik wel beter. Wat wist ik nog weinig toen ik 16 was…maar zo voelde het toen niet dat weet ik nog wel.
Wellicht een vreemde vergelijking hoor, maar oké, als je op je 14e oud en wijs genoeg wordt bevonden om de wereld in je eentje rond te varen, waarom zijn minderjarigen die een moord hebben gepleegd dan niet oud en wijs genoeg om een gevangenis straf uit te zitten?
Af en toe is de logica ver te zoeken.
Ach, er zijn ook kinderen die toch als volwassen veroordeeld worden, ook al zijn ze nog niet meerderjarig. Maar wat ik me afvraag, had jij de ervaring willen missen die je op je 16e hebt opgedaan. Heeft het je gevormd of niet. Had je het toen aanvaardbaar gevonden als anderen je verboden hadden te gaan? Wat had dat met je gedaan als je daardoor niet had kunnen gaan?
Ah GertS, sorry voor de verwarring, maar toen ik 16 was ben ik niet alleen over de wereld gereisd. Echter, ik dacht toen wel dat ik dat zou kunnen, maar nu ik erop terugkijk weet ik dat ik daar destijds toch veel te naief voor was geweest. Mijn 1e verre reis was op mijn 19e met 2 vriendinnen ongeorganiseerd op vakantie naar Curacao. Tja dan ben je officieel volwassen. En vervolgens op mijn 22e net zoals zoveel jongeren voor een klein jaartje naar Australië geweest. Niet dat je op je 22e alle wereldwijsheid beschikt, maar ik moet zeggen dat het wel een goede leerschool naar volwassenheid is. Zelf dingen oplossen, ook in wat minder gemakkelijke situaties. Dus ja het vormt je wel in positieve zin. Maar voor mezelf geldt dus dat ik op mijn 16e daar lang nog niet klaar voor was, laat staan op mijn 14e.
En ja, ik herinner me het nog al te best, 14 is ook echt een rot leeftijd: te jong voor alle leuke dingen zoals uitgaan of verre reizen, maar te oud om op zaterdagavond nog naast je ouders op de bank naar de tv te kijken.
Ja MKK elke ervaring vormt je. Belangrijk is of je je bij het opdoen van je ervaringen veilig voelt. Daarom kan de ene 20 jarige nog niet aan belangrijke ervaringen toezijn en een 14 jarige wel. Dat verschilt per persoon. Het belangrijkste is voor mij dan een buitenstaander daar best een mening over mag hebben, maar geen oordeel. Oordelen kan je alleen als je alles weet. Groet en bedankt voor je reactie.
Gert
Beste Gert,
Even helemaal los van Laura en haar zeiltocht.
Was even nieuwsgierig geraakt naar al jouw reacties op de ‘negatieve/bezorgde’ meningen op dit forum. En uit je discussie met roberts komt je punt wel naar voren. Er wordt wellicht veel vanuit emotie gevonden. Deel van ons menszijn. Mensen willen vaak gewoon even hun mening kwijt of delen. En natuurlijk is een forum juist de plek om te discussiëren en/of te reageren.
Maar dan is toch je punt gemaakt? Waarom dan zoveel reacties? Wat is je doel?
Leuk dat je dat vraagt. Je bent de eerste. Ik waardeer dat en vind het leuk dat je naar achtergronden zoekt. Ik wil je dan ook met alle plezier een en ander uitleggen, hoewel deze discussie al weer enige tijd geleden heeft plaatsgevonden.
Ik kan er slecht tegen dat iedereen een mening lijkt te hebben over zaken die hen helemaal niet aangaan, zeker als het persoonlijke emoties zijn die gebaseerd zijn op hun persoonlijke normen en vooroordelen. Op zich heb ik daar overigens niets op tegen hoor. Iedereen heeft het recht op zijn of haar mening en emotie, en als iemand mij zegt: dat zou ik mijn dochter nooit toestaan omdat ik vind dat ze daar niet aan toe is, dan heb ik daar alle begrip voor. Ik zou mijn dochter ook nooit zo’n avontuur hebben toegestaan. Op die leeftijd was zij daar nog helemaal niet aan toe. Maar ik haal het niet in mijn hoofd om een oordeel te hebben over de dochter van een ander die misschien zelfs wel haar 14 jarige zin doordrijft. Ik wéét dat niet, dus ik heb daar geen mening over. Ik wens niet uit te gaan van allerlei veronderstellingen en vooroordelen op grond daarvan. Ik probeer alleen te oordelen over wat ik zelf waarneem of gebaseerd is op betrouwbare waarneming of onderzoek. En dan nog zal ik het presenteren als míjn persoonlijke mening. Ik heb er ook geen probleem mee dat mensen zich plaatsvervangend zorgen maken, zolang men maar duidelijk maakt dat het hún zorg is. Er is teveel veroordelend gesproken in de richting van de ouders en het kind en men weet het zelfs beter dan de rechter die over de meeste informatie heeft beschikt. Mensen met vooroordelen dus, terwijl deze mensen zich helemaal niet op de hoogte hebben gesteld van de feiten van het geval en reageren op gekleurde media-aandacht, waarvan men nauwelijks kan stellen dat die feitelijk en neutraal is/was. Dáár kan ik niet tegen. “Het is niet goed omdat ìk vind dat het niet goed is”. Als men een mening deelt, dan vind ik dat prima, maar dan moet men ook duidelijk maken dat men beseft dat het ook “slechts” hún mening is en dan nog bij voorkeur dat men dan ook vertelt waarom men die mening heeft.
Op zich heb je gelijk dat een forum is als een zeepkist in het Hydepark in Londen. Maar ik vind (misschien persoonlijk) dat een forum geen vrijplaats moet zijn waar je maar wat rond kunt schreeuwen. Als je je op een openbaar forum uitspreekt, moet je ook verwachten dat daar op gereageerd wordt. Ja zelfs persoonlijk gereageerd wordt. Als iemand stelt dat hij zijn mening als de waarheid presenteert, dan kan die van mij een reactie verwachten. En natuurlijk vind ik het geweldig als er een discussie ontstaat, want tijdens een discussie worden argumenten uitgewisseld. Maar een uitwisseling van argumenten vond op dit forum met dit onderwerp nauwelijks plaats. Ook al vind ik dat er ook heel goede dingen zijn gezegd.
En dan nog even dit: Mensen vinden het vaak geweldig zich met anderen te bemoeien, maar o wee als men zich met hèn bemoeit. Kijk, waar ik eigenlijk benieuwd naar ben is hoe mensen die een dergelijk oordeel, zoals dat over Laura, presenteren zèlf hun kinderen opvoeden. Hoe goed ze het doen, of hoe ze het zelf verprutsen omdat ze kinderen hun eigen normen dwingend opleggen zonder het kind de ruimte te bieden om ook zich zelf te ontwikkelen. Maar ook waaròm ze vinden wat ze vinden. Dáár heb ik echter jammergenoeg te weinig van gelezen.
Bedankt voor je belangstelling en sorry dat het zo’n lange reactie geworden is, maar dat krijg ik altijd als ik probeer me zo zorgvuldig mogelijk uit te drukken. Maar dat had je geloof ik al door :-).